Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

"ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ"

Τι κρύβεται πίσω από την σιωπή του Περίανδρου τόσα χρόνια; Έρχεται η ώρα των αποκαλύψεων !!!

«Τι κρύβεται πίσω από την σιωπή του Περίανδρου τόσα χρόνια;


Έρχεται η ώρα των αποκαλύψεων. Ποιοι είναι οι έξωθεν εχθροί; Ποιοι είναι οι έσωθεν προδότες; Ποιοι τάχα αθώοι, δεν πρόδωσαν, αλλά συνεργάστηκαν συνειδητά με τους προδότες;


Έρχεται η ώρα των αποκαλύψεων, που θα κλονίσουν συθέμελα το σάπιο σώμα του ψευτο-πατριωτικού καιροσκοπισμού και θα χαράξουν, παράλληλα, την πορεία ενός ανανεωμένου εθνικιστικού κινήματος. Δίχως προδότες, ρουφιάνους, υπηρέτες του συστήματος, μιμητές του Καρατζαφέρη -πολιτικά και αισθητικά - και καρπαζοεισπράχτορες της ακροδεξιάς. Επιτέλους, οι αγνοί νέοι αγωνιστές πρέπει να πληροφορηθούν, να ανοίξουν τα μάτια τους και να διασωθούν».
ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ


ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ACTION FRANCAISE, ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΗΣ 6-2-1934 ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ


Στις 6.2.1934 πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι μια πολύ μεγάλη αντικοινοβουλευτική συγκέντρωση, η οποία εξελίχθηκε σε λαϊκή εξέγερση, από εθνικιστικές οργανώσεις. Η Γαλλία, ήδη, βρισκόταν σε κρίση, οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, ηθική: ανεργία, εξαθλίωση, διαφθορά και τα οικονομικά σκάνδαλα να διαδέχονται το ένα το άλλο, με τελευταίο το σκάνδαλο Σταβίνσκυ (εβραίος απατεώνας, ο οποίος είχε εκδώσει πλαστά ομόλογα, θεωρήθηκε ότι συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό στην δημιουργία της κρίσης , είχε σχέση με πολιτικά πρόσωπα και βρέθηκε νεκρός ). Οι εθνικιστές αντιδρούσαν σε όλα αυτά, με συνεχείς δυναμικές συγκεντρώσεις, διατρανώνοντας την πεποίθησή τους ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα ήταν ανίκανο να σώσει την χώρα, αλλά και η αιτία της κακοδαιμονίας των Γάλλων.




Στις 6.2.1934 εθνικιστικές οργανώσεις προσυγκεντρώθηκαν σε διάφορα σημεία στο Παρίσι και κατευθύνθηκαν και τελικά συναντήθηκαν έξω από την Γαλλική Βουλή, κατά μία εκδοχή για να την καταλάβουν. Φώναζαν « Κάτω οι κλέφτες» και « Κάτω η Βουλή», ήταν δυναμικοί, παθιασμένοι , μαχητικοί. Δεν άργησαν να συμπλακούν με την αστυνομία. Στην πρώτη γραμμή η Action Francaise του Charles Maurras. Στην πρώτη γραμμή ένας Έλληνας, μαχητής της Action Francaise. Είκοσι δύο νεκροί από την πλευρά των εξεγερμένων. Τέσσερις της Action Francaise, ένας από αυτούς ο Έλληνας. Ο Cambo Costa, όπως αναφέρονται τα στοιχεία του σε εφημερίδες της εποχής (στις οποίες, επίσης, αναφέρεται και το ότι ήταν Έλληνας) ήταν 42 ετών , άνεργος μουσικός και τιμάται κάθε χρόνο μαζί με τους άλλους νεκρούς, από τους Γάλλους εθνικιστές. Πέθανε μαχόμενος για τις ιδέες του.



Τα στοιχεία των νεκρών της 6ης Φεβρουαρίου 1934 είναι τα ακόλουθα:


AUFSCHNEIDER Alphonse

CAMBO COSTA

CHEYNIER LE JOUHAN DE NOBLENS Gratien

COUDREAU Raymond

ETHEVENEAUX Louis

FABRE Jean-Eloi

GARNIEL Lucien

Mlle GOURLAND Corentine

JAVEY André

LABOUCHEIX Marius

LALANDE Raymond
LAMMERT Henri
LECOMTE Jules
LIEVIN Charles

MEZZIANE Galli

MOPIN Jean
MUNNIER Albert

PEUZIAT René-Alain

ROSSIGNOL Raymond
ROUBAUDI Georges

SOUGARY Alfred

VAURY Henri


Η εξέγερση της 6.2.1934 για τους Γάλλους εθνικιστές είναι θρυλική και σημείο αναφοράς. Ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ κάθε χρόνο , στην επέτειο του θανάτου τους, άφηνε στον τόπο όπου σκοτώθηκαν ένα μπουκέττο βιολέττες. Μοίρα τραγική, όπως αναφέραμε στην προηγούμενη ανάρτησή μας , ήθελε και τον ίδιο να σκοτωθεί από τις σφαίρες της δημοκρατίας, ένδεκα χρόνια μετά, την ίδια ακριβώς ημέρα.


Το πρωτοσέλιδο της L' Action Francaise της επόμενης, από την εξέγερση, ημέρας με τίτλο "Μετά τους κλέφτες, οι δολοφόνοι"

To thulebooks τιμά τους νεκρούς της 6.2.1934, τιμά τον Έλληνα μαχητή της Action Francaise Cambo Costa και δεσμεύεται να κάνει ό, τι είναι δυνατόν για την προβολή και διάδοση του γεγονότος αυτού και να πραγματοποιήσει , την επέτειο της εξέγερσης, εκδήλωση, προκειμένου να τιμηθεί, έστω και μετά από τόσα χρόνια , για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ο Έλληνας εθνικιστής.



http://thulebooks.blogspot.com/2010/08/action-francaise-6-2-1934.html

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΗΡΑΙΩΝ ΣΤΗ ΣΑΜΟ



Λαμπαδηδρόμοι αθλητές και εθελοντές ντυμένοι με αρχαίες στολές παίρνουν μέρος στην εκδήλωση στο πλαίσιο της αναβίωσης των αρχαίων Ηραίων στο Πυθαγόρειο με την ονομασία "Μία νέα γιορτή για μία παλιά ανάμνηση" για το φεστιβάλ "ΗΡΑΙΑ" 2010 στον κεντρικό δρόμο και στο λιμάνι Πυθαγορείου στη Σάμο.

Από: http://www.stoxos.gr/2010/08/blog-post_8441.html

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ: ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΦΟΒΟΥ

Έχεις νιώσει ποτέ φόβο και αδικία απο τον Θεό; Έχεις αντιληφθεί ποτέ ένα αόρατο χέρι να κατευθύνει τη σκέψη σου προς το "σωστό" που έχουν ορίσει οι κύρηκες του χριστιανισμού; Έχεις πάρει ποτέ την εντύπωση καθώς διαβάζεις το βιβλίο των θρησκευτικών σου ή την ιερά γραφή ότι κάτι δεν πάει καλά;
Οπωσδήποτε θα έχεις νιώσει κάτι απο αυτά κατά τη διάρκεια της ζωής σου, έστω και αν δεν τηρείς τους "κανόνες" που ορίζει ο χριστιανισμός, στη σχολική σου ηλικία που θέλοντας και μη αναγκάζεσαι να διαβάσεις το βιβλίο και να παρακολουθήσεις το μάθημα των θρησκευτικών σου.

Αυτό το σύγχρονο θρήσκευμα στο παρελθόν για την επικράτηση του είχε γίνει αιτία να σφαχτούν χιλιάδες Έλληνες ως αιρετικοί, ειδωλολάτρες, μάγοι και άπιστοι. Είναι η αιτία που κάηκε ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας μας, που διαλύθηκαν το 99% των ναών μας και έβαλε φρένο στις επιστήμες, στην ανάπτυξη και την φιλοσοφία. Επίσης είναι η αιτία που μας έκανε απο Έλληνες, "Ρωμιούς" στο παρελθόν.
Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλα παντού όπου επικράτησε σε όλη την Ευρώπη έφερε τον θάνατο εκατομμυρίων συνολικά, και οι πρώτοι αιώνες μετά χριστών ονομάζονται "η σκοτεινή εποχή".

Για να καταλάβουμε την προέλευση του πρέπει να πάμε πολύ πίσω, στην εποχή που γράφτηκε η παλαιά διαθήκη. Τα στοιχεία δείχνουν ότι γράφτηκε απο ραββίνους.
Ο εκλεκτός αυτός λαός του ήταν σκλαβωμένος στην Αίγυπτο και έπρεπε να απελευθερωθεί, τη νύχτα όπου ξέφυγε απο τους τυράννους του είχε στιγματίσει με μπογιά τις πόρτες στα σπίτια των Αιγυπτίων και ο καλός και ειρηνικός θεός τους, έριξε κάποια αρρώστια και θανάτωσε ένα ένα τα παιδιά των Αιγυπτίων. Μακάβριο, κι ομως αυτό είναι γραμμένο μέσα στην παλαιά διαθήκη, με την μορφή πνεύματος όμοιο με αυτά των δαιμόνων ύστερα απο επίκληση τους έφερε το θάνατο.

Αφού ξέφυγαν οι εκλεκτοί απο τους δυνάστες τους στη συνέχεια έσπειραν τον τρόμο επι 40 χρόνια στο διάβα τους καίγοντας, λεηλατώντας, σκοτώνοντας όσους διέμεναν στη γή τους!
Στη συνέχεια στην Παλαιά διαθήκη μπορεί να διαβάσει κάποιος για ενώσεις μεταξύ αδερφιών, και γονιών με τα ίδια τους τα παιδιά, αυτά τα τερατουργήματα τα παρουσιάζουν ως αναγκαίες ενώσεις και τα πρόσωπα που τα έκαναν αυτά ως άγιους, ενώ στην Ελλάδα όσες φορές έχει καταγραφεί στην ιστορία να γίνει κάτι τέτοιο μεταξύ γονιού και απογόνου μετά ερχόταν θανάσιμη τιμωρία απο τον γονέα σε αυτον που προκάλεσε την αιμομιξία.
Συνεχίζοντας στην κενή διαθήκη, αναφέρεται ότι "ο Χριστός έλεγε : να πήγαινετε πάντα με το σταυρό στο χέρι", πρίν σταυρωθεί (εδώ και κάποιος που δεν έχει γνώσεις καταλαβαίνει ότι κάποιος που δεν είχε ακριβείς πληροφορίες για τη περίοδο που έζησε ο Ιησούς το έγραψε αυτό).

Ποιός άραγε είναι αυτός ο "θεός" που μας παρουσιάζουν ως τον Θεό και δημιουργό που με όμοιους τρόπους με αυτούς του Σατανά γίνεται φονιάς παιδιών, ευλογεί την αιμομιξία και έχει ως εκλεκτό έναν λαό φονιάδων και βασανιστών;
Θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο Σατανάς, οπότε αυτό κάνει τον χριστιανισμό σατανισμό, ή θα μπορούσε να είναι όντως ο Θεός, με χιλιάδες πράγματα φυσικά παρερμηνευμένα απο τους εβραίους μάγκες, που εκλεκτό εννοεί τον λαό που θα σπείρει το κακό, ή μπορεί να είναι 100% ένα τεχνητό δημιούργημα με σκοπό την κυριαρχία στους λαούς.
Την ύπαρξη του Χριστού δεν την αμφισβητώ αλλά υιός του Θεού δεν ήταν και ούτε η Μαριάμ έμεινε έγκυος απο τον "κρίνο", ο Χριστός ήταν εβραίος αλλά διαφωτισμένος άνθρωπος και ένας δεύτερος Σωκράτης, έπληξε τους εβραίους και γι'αυτό τον βγάλαν απ'τη μέση και στη συνέχεια τον διάλεξαν για να τον χρησιμοποιήσουν για τα σχέδια τους.
Με λίγα λόγια ο Χριστός και η "Παναγία" ήταν υπαρκτά πρόσωπα και δεν ήταν τίποτα παραπάνω απο καθημερινοί άνθρωποι.
Η προσπάθεια θεοποίησης του Χριστού και η ιδιότητα που του δόθηκε δεν θυμίζει τίποτε άλλο απο την στρατηγική και το σκεπτικό των μασόνων να ονομάζουν όποιον θέλουν ως μασόνο ύστερα απο τον θάνατο του και όταν δεν θα είναι εφικτό να το αμφισβητήσουν οι συγγενείς του, οι φίλοι του και αυτοί που τον θυμούνται.

Άραγε πόσοι γνωρίζουν ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος μεταμορφώθηκε σε Υιό του Θεού, μέσα σε μια νύχτα, όταν το 325 μ.Χ. κατά την διάρκεια της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας, ψηφίστηκε (217 υπέρ και 3 κατά) η θεοποίηση του;

Το ότι κατάφεραν ομάδες εβραίων να αλλαξοπιστήσουν ολόκληρο τον Ελληνικό λαό και ολόκληρη την Ευρώπη προκαλεί δέος και μεγάλη απορία για το πως τα κατάφεραν.
Και επειδή το αποτέλεσμα μετράει, αυτο το κατόρθωμα των εβραίων τους προσδίδει σεβασμό για τις ικανότητες τους και θα πρέπει να εκτιμήσουμε και να συμπεριλάβουμε υπόψη μας τη δύναμη τους για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε αυτον τον εχθρό της ανθρωπότητας.

Κατάφεραν να κάνουν το άσπρο μάυρο στην κυριολεξία! Παρουσιάζονται οι παγανιστές ως ειδωλολάτρες ενώ οι χριστιανοί είναι οι πραγματικοί ειδωλολάτρες που λατρεύουν τις εικόνες και δίνουν μεγάλη σημασία σε αυτές, στο μεσαίωνα ξύναν τη μπογιά απο τις εικόνες και την τρώγαν για να πάρουν την αγιοσύνη τους! Για τους Έλληνες τα αγάλματα και οι ναοί δεν είχαν σημασία γι'αυτό και δεν είχαν πολλούς ναούς παρα μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις και λάτρευαν τη φύση και χώροι λατρείας τους ήταν δάσοι και ποτάμια, ιερά άλσοι και ιερά ποτάμια.
Ο χριστιανισμός προτρέπει στη διάλυση των εθνών και μίξη με άλλους λαούς καθώς προωθεί ένα μοντέλο σοσιαλισμού.

Ο σιωνισμός, μουσουλμανισμός και χριστιανισμός είναι οι σύχρονες μεγάλες θρησκείες που επικράτησαν και οι δύο τελευταίες είναι υποχείρια τις πρώτης. Το κοράνι έχει μείνει απαράλαχτο απο τον τρίτο αιώνα μ.Χ. ενώ η αγία γραφή όχι, έχει αλλαχτεί πολλές φορές απο την εποχή που γράφτηκε το προτότυπο της. Το κοράνι ωθεί σε περισσότερο σκοταδισμό και πνευματική τύφλωση απο την αγία γραφή, ενώ το ταλμούδ και το τορά προωθούν μια "μεγάλη ιδέα" και παγκόσμια κυριαρχία και ανωτερότητα της εθνικοθρησκευτικής ομάδας των σημιτών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πιο φιλελεύθερη θρησκεία απο τις σύγχρονες είναι ο βουδισμός και ο ινδουισμός.

Η μαγεία είναι κάτι που εξάλειψαν εντελώς μέχρι σήμερα οι χειρισμοί των εβραίων, αποκλείοντας την σύμφωνα με τον χριστιανισμό.
Ενώ οι σιωνιστές εξασκούν μαγεία και είναι οι μόνοι που είναι τόσο ισχυροί σε αυτό το αντικείμενο μιας και την έχουν κρατήσει στην ιεραρχεία των μασόνων.
Η Καμπάλα δεν είναι άλλο απο μαύρη μαγεία με αντίκτυπο σε όποιον ανακατεύεται με αυτήν.
Ο χριστιανισμός ήθελε την κατάργηση μαντείων και μεταφυσικών, οι μόνοι παγανιστές "μάγοι" που έχουν απομείνει σήμερα είναι αποκομμένοι και συχνά αλκοολικοί σαμάνοι που είναι πολύ αδύναμοι σε σχέση με παλαιότερα και σε σχέση με τους δαιμονικούς και παντοδύναμους εβραιόμαγους.

Έχει διαρεύσει ότι στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί "λευκη" μαγεία για να ανατραπεί το τρίτο ράιχ και η ομάδα που την εξάσκησε πέτυχε κάποιους στόχους. Άλλη μια απόδειξη ότι οι εβραίοι κατάφεραν να κάνουν το μαύρο άσπρο !


Ιππότης του Δελφικού Ναού

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

ΥΠΑΤΙΑ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ

"Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την κοινωνία σε δύο μέρη:

αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός

και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους." (Elbert Hunnard)

Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους. Για δεκαπέντε αιώνες η Υπατία θεωρείται ότι ήταν η μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα συχνά είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. Αυτή η ευγενής γυναίκα ξεχωρίζει στις σελίδες της ιστορίας σαν η μεγαλύτερη από τους μάρτυρες παγανιστές.

Η Ζωή της

Όταν γεννήθηκε η Υπατία το 370 μ.Χ., η διανοητική ζωή της Αλεξάνδρειας βρισκόταν σε κατάσταση επικίνδυνης σύγχυσης. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γινόταν χριστιανική και όλο και πιο συχνά δεν ήταν μόνο ο χριστιανός ζηλωτής που έβλεπε αιρέσεις και σατανισμό στα μαθηματικά και στην επιστήμη: "οι μαθηματικοί έπρεπε να κατασπαραχθούν από θηρία ή να καούν ζωντανοί" (McCabe). Μερικοί από τους χριστιανούς Πατέρες αναβίωσαν τις θεωρίες της επίπεδης γης και του σύμπαντος ως στερέωμα. Στην Αλεξάνδρεια ο Θεόφιλος, Πατριάρχης Αλεξάνδρειας, υποκινούσε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ παγανιστών, Εβραίων και Χριστιανών. Δεν ήταν μια και τόσο ευμενής εποχή για να είναι κανείς επιστήμονας, ή φιλόσοφος.

Ο πατέρας της Υπατίας, ο Θέων, ήταν μαθηματικός και αστρονόμος στο Μουσείο. Επέβλεπε από κοντά κάθε πλευρά της εκπαίδευσης της κόρης του. Σύμφωνα με το μύθο, ήταν αποφασισμένος να γίνει η κόρη του ένα 'τέλειο ανθρώπινο ον' - ήταν η εποχή που οι γυναίκες θεωρούνταν κάτι παρακάτω από άνθρωποι! Ήταν προσωπική μαθήτρια του μάγου Πλούταρχου και ανατράφηκε στις θεμελιώδεις αρχές της Πλατωνικής Σχολής. Η Υπατία ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή νέα. Ταξίδεψε στην Αθήνα και την Ιταλία και εντυπωσίαζε όσους συναντούσε με την εξυπνάδα και την ομορφιά της.

Σπούδασε στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας στην Αθήνα. Την εποχή εκείνη υπήρχε διάκριση μεταξύ των νεοπλατωνικών σχολών της Αλεξάνδρειας και της Αθήνας. Η σχολή της Αθήνας τόνιζε περισσότερο τη μαγεία και την απόκρυφη επιστήμη. Αλλά για τους Χριστιανούς, όλοι οι Πλατωνιστές ήταν επικίνδυνοι αιρετικοί.

Όταν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια έγινε δασκάλα των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Το Μουσείο είχε χάσει την υπεροχή του και η Αλεξάνδρεια τώρα είχε ξεχωριστά σχολεία για παγανιστές, για Εβραίους και για Χριστιανούς. Ωστόσο, η Υπατία δίδασκε σε ανθρώπους κάθε θρησκείας και μετά τον πατέρα της ανέλαβε μια Έδρα Φιλοσοφίας στην πόλη. Σύμφωνα με τον βυζαντινό εγκυκλοπαιδιστή Σουίδα, 'ήταν επίσημα διορισμένη να ερμηνεύει το δόγμα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη κ.ά.". Πολλοί μαθητές ερχόταν στην Αλεξάνδρεια ειδικά για να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις της για τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη φιλοσοφία και τη μηχανική. Το σπίτι της έγινε κέντρο διανοουμένων και συγκέντρωνε σχολαστικιστές που συζητήσουν επιστημονικά και φιλοσοφικά ερωτήματα.

Ο Elbert Hubbard δίνει ένα φαιδρό πορτραίτο για την Υπατία. Ακολουθώντας τον Ιωάννη το Νίκιο, ένα κόπτη Επίσκοπο που διαστρέβλωνε την ιστορία για να την ταιριάσει με το χριστιανισμό, ο Hubbard βεβαιώνει ότι η Υπατία υπνώτιζε τους μαθητές της με σατανικές μεθόδους. Άλλοι συγγραφείς την ανέφεραν σαν αλχημίστρια.

Ο Charles Kingsley, γνωστός μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα, σκιαγράφησε φανταστικά τη ζωή της Υπατίας. Ο Kingsley την βάζει να σκοτώνεται στην ηλικία των 25 αντί των 45 και την φαντάστηκε σαν φανατική νεοπλατωνική που ανακατεύτηκε σε πολιτικές διαμάχες. Η Υπατία δεν παντρεύτηκε ποτέ και για αιώνες οι ιστορικοί αναρωτιόταν για την αγνότητά της.

Χωρίς εξαίρεση, οι ελάχιστες ιστορικές αναφορές σε αυτή την παρθένο φιλόσοφο βεβαιώνουν την αρετή της, την ακεραιότητά της και την απόλυτη αφοσίωσή της στα ιδεώδη της Αλήθειας και του Δίκαιου.

Τα Έργα της

Με επιχειρήματα και δημόσια αναγνώριση και σεβασμό η Υπατία επισκίαζε κάθε αντίπαλο των Χριστιανικών δογμάτων της Βόρειας Αιγύπτου. Ήταν φημισμένη για το βάθος της γνώσης της και τη γοητεία της προσωπικότητάς της και αγαπημένη των πολιτών της Αλεξάνδρειας. Συχνά την καλούσα ως σύμβουλο οι άρχοντες της πόλης.

Αν και τα γραπτά της καταστράφηκαν στην πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα του περιεχομένου τους από τα σχόλια σύγχρονών της συγγραφέων. Η Υπατία έγραψε σχόλια για την Αριθμητική του Διόφαντου, επίσης για τον Αστρονομικό Κανόνα του Πτολεμαίου και ακόμα για τις Κωνικές Τομές του Απολλώνιου της Πέργα.

Τα περισσότερα από τα γραπτά της Υπατίας ξεκίνησαν σαν σημειώσεις για τους μαθητές της. Κανένα δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο, αν και είναι πιθανό τμήματα του έργου της να έχουν ενσωματωθεί στις εκτενείς πραγματείες του Θέωνα. Μερικές πληροφορίες για τα επιτεύγματά της προέρχονται από δασωμένα γράμματα του μαθητή και φίλου της Συνέσιου του Κυρηναίου, που αργότερα έγινε ο πλούσιος και ισχυρός Επίσκοπος της Πτολεμαϊδας. Κάποτε ο Συνέσιος, Επίσκοπος και γνωστός για τη μόρφωσή του, της έγραψε ζητώντας τη βοήθειά της στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδροσκοπίου, αναγνωρίζοντας τη μοναδική υπεροχή του νου της.

Το σημαντικότερο έργο της Υπατίας ήταν στην άλγεβρα. Έγραψε σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου σε 13 βιβλία. Ο Διόφαντος έζησε και εργάσθηκε στην Αλεξάνδρεια τον τρίτο αιώνα και έχει ονομασθεί 'πατέρας της άλγεβρας'. Ανέπτυξε τις απροσδιόριστες (ή Διοφαντικές) εξισώσεις, δηλαδή εξισώσεις με πολλαπλές λύσεις. (Ένα συνηθισμένο παράδειγμα προβλημάτων αυτού του τύπου είναι το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε ένα κατοστάρικο σε νομίσματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά νομίσματα, 50άρικα, 20άρικα κλπ.). Εργάσθηκε επίσης με δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τα σχόλια της Υπατίας περιελάμβαναν εναλλακτικές λύσεις και πολλά νέα προβλήματα που προέκυπταν σαν συνέπεια στα χειρόγραφα του Διόφαντου.

Η Υπατία έγραψε επίσης μια διατριβή Περί των Κωνικών του Απολλώνιου σε οκτώ βιβλία. Ο Απολλώνιος ο Πέργας ήταν ένας αλεξανδρινός γεωμέτρης του 3ου π.Χ. αιώνα, που προσπάθησε να εξηγήσει τις ασυνήθιστες τροχιές των πλανητών. Το κείμενο της Υπατίας ήταν μια εκλαΐκευση της εργασίας του. Όπως οι έλληνες πρόγονοί της, η Υπατία γοητευόταν από τις κωνικές τομές (τα γεωμετρικά σχήματα που σχηματίζονται όταν ένα επίπεδο τέμνει ένα κώνο). Μετά το θάνατό της, οι κωνικές τομές αγνοήθηκαν μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα όταν οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι πολλά φυσικά φαινόμενα, όπως οι τροχιές πλανητών, περιγραφόταν με τον καλύτερο τρόπο με τις καμπύλες που προκύπτουν από κωνικές τομές.

Ο Θέων, ο πατέρας της Υπατίας, αναθεώρησε και εξέλιξε τα Στοιχεία της γεωμετρίας του Ευκλείδη και είναι η δική του έκδοση που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Πιθανότατα η Υπατία εργάσθηκε μαζί του σε αυτή την αναθεώρηση. Αργότερα έγραψε μαζί του τουλάχιστον μία διατριβή για τον Ευκλείδη. Η Υπατία επίσης έγραψε τουλάχιστον ένα βιβλίο από την εργασία του Θέωνα για τον Πτολεμαίο. Ο Πτολεμαίος είχε συστηματοποιήσει όλη τη σύγχρονη μαθηματική και αστρονομική γνώση σε ένα έργο 13 βιβλίων, το οποίο μετριόφρονα ονόμασε Μαθηματική Πραγματεία. Άραβες Σχολαστικιστές το μετονόμασαν σε Almagest ('Μέγα Βιβλίο"). Το σύστημα του Πτολεμαίου παρέμεινε το κυρίαρχο αστρονομικό έργο μέχρι τον Κοπέρνικο τον 16ο αιώνα. Οι πίνακες της Υπατίας για τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, ο Αστρονομικός Κανών, ίσως ήταν μέρος των σχολίων του Θέωνα στον Πτολεμαίο, ή ήταν ξεχωριστό έργο.

Εκτός από τη φιλοσοφία και τα μαθηματικά, η Υπατία είχε ενδιαφέρον για τη μηχανική και την πρακτική τεχνολογία. Τα γράμματα του Συνέσιου περιέχουν σχέδια για αρκετά επιστημονικά όργανα περιλαμβάνοντας έναν αστρολάβο (Ο αστρολάβος χρησιμοποιούταν για τη μέτρηση των θέσεων του άστρων, πλανητών και του ήλιου και για τον υπολογισμό της ώρας και του ανερχόμενου ζωδίου του ζωδιακού).

Η Υπατία ανέπτυξε ακόμα μια συσκευή για τη διύλιση του νερού, ένα όργανο για τη μέτρηση της στάθμης του νερού και ένα διαβαθμισμένο υδρόμετρο από μπρούτζο για τη μέτρηση της ειδικής βαρύτητας (πυκνότητας) ενός υγρού.

Η Υπατία ήταν ο τελευταίος παγανιστής επιστήμονας του δυτικού κόσμου και ο θάνατός της συνέπεσε με τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και αφού από τότε δεν υπήρξαν σημαντικές πρόοδοι στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη φυσική σε όλο τη Δύση για άλλα 1000 χρόνια, η Υπατία έγινε σύμβολο του τέλους της αρχαίας επιστήμης. Μετά την Υπατία ήρθε το χάος και ο βαρβαρισμός των Σκοτεινών Χρόνων.

Αρκετοί συγγραφείς μνημονεύουν τις διδασκαλίες της Υπατίας σαν Χριστιανικές στο πνεύμα. Πραγματικά, η Υπατία αφαίρεσε το πέπλο μυστηρίου με το οποίο είχε καλυφθεί αυτή η νέα θρησκεία, συζητώντας με τέτοια ευκρίνεια για τις πιο πολύπλοκες αρχές της ώστε πολλοί νεοφώτιστοι στη Χριστιανική πίστη εγκατέλειψαν το Χριστιανισμό για να γίνουν μαθητές της. Η Υπατία αποδείκνυε λογικά την παγανιστική καταγωγή της Χριστιανικής πίστης, αλλά και εξέθετε τα υποτιθέμενα θαύματα που οι Χριστιανοί πρόβαλαν σαν σημάδια "θείας προτίμησης", αναλύοντας τους φυσικούς νόμους που διέπουν τα φαινόμενα.

Ο Θάνατος της

Το ότι η Υπατία ανακατεύτηκε στα πολιτικά θέματα της Αλεξάνδρειας είναι αδιαμφισβήτητο. Ο μαθητής της Ησύχιος ο Εβραίος έγραφε:

΄Κρατώντας το μανδύα του φιλοσόφου και περπατώντας μέσα στην πόλη, εξηγούσε δημόσια τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και άλλων φιλοσόφων σε όλους όσους ήθελαν να ακούσουν... Οι ήθελαν να συμβουλευθούν αυτήν πρώτα για τα θέματα διοίκησης της πόλης.'

Σαν παγανίστρια, που ασπάστηκε την ελληνική επιστημονική σκέψη και σαν πολιτικό πρόσωπο με επιρροή, η Υπατία βρέθηκε σε πολύ επικίνδυνη θέση σε μια όλο και πιο χριστιανική πόλη. Το 412 ο Κύριλλος, ένας φανατικός χριστιανός, έγινε Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας και μεγάλη εχθρότητα αναπτύχθηκε μεταξύ του Κυρίλλου και του Ορέστη, του Ρωμαίου Κυβερνήτη της Αιγύπτου, ενός παλιού μαθητή και καλού φίλου της Υπατίας. Αμέσως μόλις πήρε την εξουσία, ο Κύριλλος άρχισε να διώκει τους εβραίους, διώχνοντας χιλιάδες από αυτούς από την πόλη. Έπειτα, παρά τη σφοδρή αντίθεση του Ορέστη, έστρεψε την προσοχή του στο να καθαρίσει την πόλη από του νεοπλατωνιστές. Αγνοώντας τις εκκλήσεις του Ορέστη, η Υπατία αρνήθηκε να απαρνηθεί τις ιδέες της και να ασπασθεί το Χριστιανισμό.

Ο Κύριλλος, ο οποίος αργότερα αναγορεύτηκε ο πατέρας τους δόγματος της Χριστιανικής Τριάδας και αγιοποιήθηκε για το ζήλο του έβλεπε στην Υπατία μια συνεχή απειλή για τη διάδοση της Χριστιανικής πίστης, ο Κύριλλος, τουλάχιστον έμμεσα, ήταν η αιτία του τραγικού της θανάτου. Παρά κάθε επόμενη προσπάθεια να τον απαλλάξουν από το στίγμα του δολοφόνου, το αδιαμφισβήτητο γεγονός παραμένει ότι δεν έκανε καμία προσπάθεια να αποτρέψει το αποτρόπαιο και βίαιο έγκλημα. Το μόνο ελαφρυντικό που μπορεί κανείς να προσφέρει σαν υπεράσπισή του είναι το ότι, τυφλωμένος από τη μανία του φανατισμού, ο Κύριλλος θεωρούσε την Υπατία ως μάγισσα εκπρόσωπο του Κακού.

Ο φόνος της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού:

"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν."

Οι δολοφόνοι της Υπατίας ήταν Παραβολικοί, φανατικοί μοναχοί της Εκκλησίας του Αγ. Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ, πιθανώς υποβοηθούμενοι από Νιτριανούς μοναχούς. Το αν ο Κύριλλος διέταξε ο ίδιος το φόνο παραμένει ανοικτό ερώτημα. Πάντως, δημιούργησε το λιγότερο το πολιτικό κλίμα που επέτρεψε μια τέτοια θηριωδία. Ο Κύριλλος αργότερα ονομάστηκε άγιος.

Ο Ορέστης ανέφερε τη δολοφονία και ζήτησε από τη Ρώμη να ξεκινήσει έρευνες. Αργότερα παραιτήθηκε και έφυγε από την Αλεξάνδρεια. Η έρευνα αναβλήθηκε πολλές φορές λόγω 'έλλειψης μαρτύρων' και τελικά ο Κύριλλος ισχυρίσθηκε ότι η Υπατία ήταν ζωντανή και ζούσε στην Αθήνα.

Έτσι χάθηκε το 415 η μεγαλύτερη γυναίκα μύστης του αρχαίου κόσμου και μαζί της έπεσε και η Νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας. Η μνήμη της Υπατίας πιθανώς τιμάται από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στο πρόσωπο της Αγ. Αικατερίνης της Αλεξάνδρειας. Κατά άλλους αυτή είναι διαφορετικό πρόσωπο, μια άλλη χριστιανή Αλεξανδρινή διανοούμενη που δολοφονήθηκε ένα μήνα πριν την Υπατία.

Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, η έρευνα έδωσε τη θέση της στην εμφάνιση πολλών θρησκευτικών λατρειών και μεγάλο θρησκευτικό χάος και ενδιαφέρον για την αστρολογία και το μυστικισμό. Το 640 εισέβαλαν οι Άραβες στην Αλεξάνδρεια και ό,τι είχε απομείνει από το Μουσείο καταστράφηκε. Αλλά αν και η Ευρώπη είχε μπει στους σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα, η ελληνική επιστήμη επρόκειτο να επιβιώσει στο Βυζάντιο και να ανθίσει στον Αραβικό κόσμο.

Απο: http://www.esoterica.gr/articles/esoteric/hepatia/hepatia.htm

Η ΣΠΑΡΤΗ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ: Η Γη των Ελεύθερων Ανθρώπων

Τι είναι οι Σπαρτιάτες; Ποιες ήσαν οι συνθήκες που ανέδειξαν αυτή τη φυλετική ομάδα των Ελλήνων σε έναν από τους δυο πόλους του αρχαίου κόσμου;

Σημαίνει κάτι σήμερα το παράδειγμα του Σπαρτιατικού τρόπου ζωής;
Ποια είναι εκείνη η θεϊκή ευλογία ή παραξενιά που κατατάσσει τον Σπαρτιάτη στους μοναχικούς μπροστάρηδες, τους ωραίους τρελούς αυτού του κόσμου που με τις ιδιομορφίες και τις εκρήξεις τους προχωρούν τη ρόδα της Ιστορίας προς τη δική τους θέληση; Σε νόμους αυστηρούς υποτάχτηκαν κι άλλοι λαοί κι έσκυψαν κάτω από το μαστίγιο. Λαοί που τα ονόματά τους ξέχασε κι η Ιστορία. Στρατούς πανίσχυρους συγκρότησαν και άλλοι που κάτω από το πάτημά τους άλλοι λαοί υπέφεραν το ζυγό της τυραννίας. Κι εκείνοι ξεχάστηκαν.
Όμως οι Σπαρτιάτες, κλειδωμένοι σε μια νησίδα Ελληνικής γης, κατάφεραν το ξεχωριστό. Υιοθετώντας το πνεύμα της αυτόβουλης θυσίας του Εγώ προς χάριν του Εμείς, κι ανεβάζοντας το πνεύμα τους σε ανώτερες πνευματικές σφαίρες, βάζοντας κανόνες στα θέλω της σαρκός, προσδίδοντάς της ταυτοχρόνως ισόθεη λατρεία, άγγιξαν την ουτοπία της πλήρους ελευθερίας.
Εκεί που άλλοι λαοί και φύλα έζησαν μπλεγμένοι στο υλικό κουκούλι τους, οι Σπαρτιάτες ξεπετάχτηκαν ισόθεοι, πάνω από την ομορφιά, πάνω από τον πλούτο και το εμπόριο, κι ανέβηκαν πάνω από την τέχνη του Ωραίου στην τέχνη της Ύπαρξης.
Πώς αυτός ο λάκκος των δαιμόνων – θεών ανέδειξε τους θεομένους άνδρες και γυναίκες που παρέδιδαν τη ζωή τους στην πόλη, με αντάλλαγμα μια έντιμη ζωή κι έναν ωραίο θάνατο, παραμένει ένα μυστήριο που δεν μπορούν να εξηγήσουν ούτε οι αυστηροί νόμοι που εύκολα καταργούνται στο πέρασμα του χρόνου, ούτε η σκληρή εξουσιαστική δομή που επίσης ανατρέπεται.Ποιος άραγε ήταν αυτός ο Λακεδαίμων, δαίμων της κοίλης γης, που ίδρυσε την πόλη-στρατόπεδο που θα ζήλευε ο πιο οργανωμένος σύγχρονος στρατός;

Η ίδρυση

Οι απαρχές του Λακεδαιμονίου Πολιτισμού εντοπίζονται στην περίοδο των Μινύων με το εξαιρετικά υψηλό πολιτισμικό τους επίπεδο που καταστράφηκε αργότερα από κατακλυσμό.Η μνήμη των ανθρώπων μεταφέρει πως ο ιδρυτής της Λακεδαίμωνος, ήταν ο Λακεδαίμων, γιος του Διός και της νύμφης Ταϋγέτης, μιας από τις Πλειάδες. Η Ταϋγέτη ήταν σύντροφος της Αρτέμιδος στο κυνήγι στο όρος που πήρε το όνομά της.
Ο Λακεδαίμων νυμφεύθηκε την Σπάρτη, κόρη του Ευρώτα και της Κλητής, και μαζί απέκτησαν τον Αμύκλα, ιδρυτή της ιερής πόλεως των Αμυκλών, την Ευρυδίκη και την Ασίνη.Ο Ευρώτας, αφού πραγματοποίησε αποστραγγιστικά έργα στην πεδιάδα, οδηγώντας τα νερά στη θάλασσα, έδωσε το όνομά του στο ποτάμι που σχηματίστηκε.Πατέρας του Ευρώτα ήταν ο Λέλεξ, πρώτος βασιλιάς της Λακωνίας, για τον οποίο λέγεται ότι ήταν «γιος του χώματος», αυτόχθονος, γεννήθηκε δηλαδή από το χώμα, σε εποχές που οι θεοί είχαν αποχωρήσει και το Σύμπαν εκινείτο ανάποδα. Οι συμπαντικές αυτές περίοδοι αναστολής της εξελίξεως των ουρανίων σωμάτων, επιφέρουν μεγάλες και δραματικές αλλαγές. Σε ανάλογη περίοδο γεννήθηκε και ο Δευκαλίων, γιος του Προμηθέα και επιζήσας του κατακλυσμού και ο Κέκροπας, πρώτος βασιλιάς της Αθήνας.


Η θρησκεία

Στις Αμύκλες οι Λακεδαιμόνιοι τιμούσαν τον Απόλλωνα και τον τοπικό ήρωα Υάκινθο, γονιμικό θεό, πιθανώς μινωικής προελεύσεως. Όπως και στους Δελφούς ο ηλιακός κατακτητής χθονιοκτόνος και δρακοκτόνος Απόλλων κατέκτησε τον παλαιό θεό, και ο τύμβος του χθονίου Υακίνθου ενσωματώθηκε στο ναό του ηλιακού Απόλλωνος. Προς τιμήν του εορτάζονταν με το τέλος της Ανοίξεως κατά τον σπαρτιατικό μήνα Φλιάσιο (σελήνη Μαΐου), ή στα μέσα του καλοκαιριού κατά τον μήνα Υακίνθιο (σελήνη Ιουλίου), τα Υακίνθια.
Σημαντικές εορτές ήσαν οι Γυμνοπαιδιές, μεγάλη ανά έτος εορτή των σπαρτιατοπαίδων προς τιμήν των θεών Απόλλωνος Πυθαέως, Αρτέμιδος, και Λητούς και ίσως του Διονύσου.
Κατά τον επώνυμο μήνα Καρνείο (σελήνη Αυγούστου) εορτάζονταν ανά τετραετία με θυσίες και αγώνες τα εννεαήμερα «Κάρνεια» ή «Καρνεία», μια πολεμική και μυητική εορτή, υπό την φροντίδα ιδιαίτερου ομίλου άγαμων νεαρών θρησκευτών που ονομάζονταν «Καρνεάται», αφιερωμένη στους Θεούς Κάρνο ή Κάρνειο (δηλαδή κριό, πρόκειται επομένως για προ-δωρική γονιμική θεότητα), τον Απόλλωνα «Καρνείο» και το θεό Διόνυσο.
Τα Υακίνθια εορτάζοντο με το τέλος της Ανοίξεως κατά τον σπαρτιατικό μήνα Φλιάσιο (σελήνη Μαΐου), ή στα μέσα του καλοκαιριού κατά τον μήνα Υακίνθιο (σελήνη Ιουλίου).Η αδελφή του Απόλλωνος, Άρτεμις, ετιμάτο επίσης στις Αμύκλες όπου και το μνημειώδες αρχαϊκό άγαλμά της.

Το πολιτικό σύστημα

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο πριν τον Λυκούργο η Λακεδαίμων σπαρασσόταν από πολιτικές έριδες που κατέληγαν σε συχνές αλλαγές πολιτευμάτων, κινούμενη μεταξύ των άκρων της δημοκρατίας και της τυραννίδος. Αναρχία και δικτατορία εναλλάσσονταν, ο πλουτισμός των ολίγων ήταν άμετρος και ο χαρακτήρας της πόλεως ήταν μάλλον κοσμοπολίτικος.
Η θέσπιση από τον Λυκούργο του σώματος της Γερουσίας, αποτελούμενης από 28 πολίτες άνω των 60 ετών, θεμελίωσε την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα.
Το σώμα των πέντε Εφόρων εκλεγόμενο από τη Γερουσία, τη δημιουργία του οποίου ο Πλούταρχος τοποθετεί 130 χρόνια μετά το θάνατο του Λυκούργου, αντιπροσώπευε την εκτελεστική εξουσία και αντικατέστησε επί της ουσίας τους βασιλείς οι οποίοι κατά τον Αριστοτέλη κατέληξαν να είναι «κληρονομικοί στρατηγοί».
Η βουλή των Σπαρτιατών, η Απέλλα, στην οποία συμμετείχαν σύσσωμοι οι πολίτες, επικύρωνε ή απέρριπτε δια βοής τις προτάσεις της Γερουσίας. Ως εκ τούτου ο ρόλος της ήταν μάλλον συμβολικός.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι δικαίωμα συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων και τη διακυβέρνηση της χώρας, από τους απλούς μετέχοντες της Απέλλας έως τους Βασιλείς, δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνον οι ελεύθεροι.Η θέσπιση της συμμετοχής των φυλετικά, κοινωνικά και παιδευτικά «Ομοίων» διασφάλιζε την ομοιογένεια και αρμονία και εξασφάλιζε στο κράτος τη δυνατότητα να λαμβάνονται αποφάσεις σύμφωνα με το συμφέρον του συνόλου.


Ο νομοθέτης Λυκούργος

Η συνήθης συζήτηση για το αν ο Λυκούργος υπήρξε ή όχι, είναι το ίδιο ανούσια και εκ του πονηρού όπως αυτή για το αν υπήρξε ο Όμηρος, ή ο Ιάσων, ή Ζευς. Για όσους αναρωτιούνται, πιστεύω στην φυσική ύπαρξή τους. Κάνοντας αυτήν την παραδοχή, υποστηρίζω ότι σημασία έχει πως ο Λυκούργος, ποιών το έργον του Λύκου-Απόλλωνος-Φωτός, θεμελίωσε την Λακωνική Πολιτεία, το πολίτευμα των Ελεύθερων ανθρώπων.
Ο Λυκούργος ανήκε στη γενιά των Ηρακλειδών, ανθρώπων ανωτέρων, ταγμένων να αναστήσουν το προκατακλυσμιαίο μεγαλείο. Γιος του βασιλιά Εύμενου, ταξίδεψε στην Κρήτη και από εκεί στην Ασία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη, την Ισπανία και την Ινδία. Σε κάθε χώρα που επισκέφθηκε, σπούδασε τον πολιτισμό της, την ιστορία της και το σύνταγμά της.
Μετά από πολλά χρόνια, ο Λυκούργος επέστρεψε στην Ελλάδα και επισκέφθηκε τους Δελφούς για να ρωτήσει το μαντείο εάν οι νόμοι που είχε σχεδιάσει να εφαρμόσει στην Σπάρτη ήταν σωστοί και έλαβε την συγκατάθεση του με την απάντηση ότι ήταν “περισσότερο Θεός παρά άνθρωπος”.
Για να πείσει τους Σπαρτιάτες να δεχθούν τους νόμους του οι οποίοι απαιτούσαν μεγάλες θυσίες, ο Λυκούργος ανέθρεψε δύο μικρά σκυλάκια, το ένα μέσα στο σπίτι με διάφορες τροφές και το άλλο έξω στο κυνήγι. Στη συνέχεια κάλεσε τον λαό και τους έδειξε ότι το αγύμναστο σκυλί ήταν τελείως ανίκανο.
Οι νόμοι του συνάντησαν σφοδρή αντίδραση από την άρχουσα τάξη που προσπάθησε μάλιστα να τον δολοφονήσει.
Όταν τελικά οι νόμοι του έγιναν δεκτοί, έβαλε τους Σπαρτιάτες να ορκισθούν, ότι δεν θα τους αλλάξουν μέχρις ότου γυρίσει.
Δεν επέστρεψε ξανά, αλλά πέθανε στερώντας τον εαυτό του από τροφή και νερό, έναν τρόπο θανάτου που φαίνεται ότι ακολούθησε ένας άλλος μεγάλος Λάκων, ο καθηγητής Δημήτριος Λιαντίνης.
Ο Λυκούργος παρέδωσε στους Λακεδαιμονίους μία πλήρη νομοθεσία και έναν ανώτερο κώδικα πολιτικού και κοινωνικού έθους, πολύ διάφορο και πολύ πληρέστερο από όσα διέσωσαν η ιστορικοί της κλασικής και ύστερης αρχαιότητος με την γνωστή μορφή της «Ρήτρας».
Η πραγματική νομοθεσία του Λυκούργου, υπήρξε ταυτόχρονη της ιδρύσεως της πεδινής Σπάρτης και ήταν εκτενέστατη και γραπτή, σε χρόνους πολύ αρχαιότερους από την υποτιθέμενη άφιξη της γραφής «εξ ανατολών», τον 8ο αιώνα. Η νομοθεσία αυτή όμως, όπως και τα άλλα ντοκουμέντα της λαμπρής περιόδου των Λακεδαιμονίων, όσο και της απώτατης ιστορίας τους, κατεστράφησαν κατά την αρχαϊκή εποχή αλλά και κατά τη χριστιανική κατάκτηση.
Από τους τομείς που κάλυψε η νομοθεσία του Λυκούργου θα σταθούμε σε δυο λιγότερο γνωστούς απ’ ό,τι για παράδειγμα η παιδεία και το πολεμικό ήθος, που όμως θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικούς για την κατανόηση του χαρακτήρα της Σπάρτης: την ευγονική και τον πλούτο.


Ευγονική

Οι νόμοι που θέσπισε ο Λυκούργος σχετικά με την ευγονία, θα έκαναν τους σημερινούς προμάχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αριστερούς και χριστιανούς, να διαρρήξουν τα ιμάτιά τους από τον αποτροπιασμό. Με τους νόμους του ενθάρρυνε την ένωση καλογυμνασμένων νέων, ανδρών και γυναικών, ώστε να γεννιούνται εύρωστα παιδιά στο σώμα και ρωμαλέα στο πνεύμα. Θέσπισε μάλιστα ως ηλικία γάμου το εικοστό έως και το εικοστό πέμπτο έτος της ηλικίας όταν οι νέοι βρίσκονταν «εν ακμαίς των σωμάτων», όταν ήσαν γεμάτοι σφρίγος, ώστε να εξυπηρετείται η ευγονία.
Νόμους σαν αυτούς εφήρμοσε και ο Αδόλφος Χίτλερ, ώστε να επιτύχει τη δημιουργία σωματικά και πνευματικά υγιών Γερμανών. Αρκεί κανείς να δει φωτογραφίες εποχής για να διαπιστώσει πως σε λίγα μόλις χρόνια οι ασθενικοί, χλωμοί νέοι της κραιπάλης του Μεσοπολέμου, μέσα από την κοινή ζωή της Χιτλερικής Νεολαίας, την ζωή στο ύπαιθρο, τη σωματική άσκηση και την πνευματική αναβάπτιση στα νάματα, τις αξίες και τις αρχές του Αρχαίου Ανθρώπου, έδωσαν τη θέση τους στα νέα αγόρια και κορίτσια που έχτισαν μια δυνατή και υγιή Γερμανία και θυσιάστηκαν ηρωικά γι’ αυτήν. Μια Γερμανία που αν δεν τη φθονούσε ο αιώνιος Εβραίος, θα αναγεννούσε ολόκληρη την Ευρώπη, και βέβαια την Ελλάδα.
Είναι αποκαλυπτικό αυτό που είχε εκμυστηρευτεί ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ στον Στρατηγό Leon Degrelle, το γυιο που θα ήθελε να έχει, όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Όταν ο Degrelle σε μια συζήτησή τους τον ερώτησε σχετικά, εκείνος, ο «Λύκος» όπως ήταν το όνομά του στον εσωτερικό του κύκλο, απάντησε ότι αισθάνεται ότι είναι Έλλην…

Ο πλούτος

Στην σπαρτιατική κοινωνία, αντίθετα με όσα ίσχυαν στις άλλες πόλεις και ισχύουν ως σήμερα στις δημοκρατίες, ο πλούτος δεν είχε καμία αξία ούτε κοινωνικό αντίκρυσμα εφόσον ο πολίτης είχε τη δυνατότητα να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του ελευθέρου πολίτου, δηλαδή να συνεισφέρει στα κοινά συσσίτια και να διαθέτει την πολεμική εξάρτησή του. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ξενοφών, ο Λυκούργος «ου μιμησάμενος τας άλλας πόλεις, αλλά και εναντία γνους ταις πλείσταις, προέχουσαν ευδαιμονία την πατρίδα επέδειξεν».
Χαρακτηριστική είναι η ακόλουθη φράση που αποδίδει ο Πλούταρχος στον βασιλιά της Σπάρτης, Αγησίλαο. Όταν κάποιος τον ρώτησε σε τι ωφέλησαν τη Σπάρτη οι νόμοι του Λυκούργου, εκείνος απάντησε: «Στην περιφρόνηση των ηδονών».
Ας σταθούμε για λίγο στη φράση αυτή. Για τον Σπαρτιάτη, οι ηδονές δεν είναι ένα έργο του πονηρού που οφείλει να αντιπαλέψει ως ίσος προς ίσον ή ακόμη και ως αδύναμος άνθρωπος που για να αντισταθεί έχει ανάγκη της θεϊκής συνδρομής, όπως συμβαίνει με τον Χριστιανισμό. Στη Λυκούργεια-Λακωνική κοσμοθέαση, ο άνθρωπος ανεβαίνει μεγαλειώδης πάνω από τις ηδονές, περιφρονώντας τες. Γίνεται κύριος του εαυτού του, γίνεται θεός.
H αναζήτηση της Ιστορίας της Σπάρτης και των Λακεδαιμονίων, των λαμπροφόρων θεών της γης, ας μας οδηγήσει στην εσωτερική αναζήτηση των δικών μας προσωπικών και συλλογικών αξιών και προτύπων.
Ε.Χ. ΠΑΠΠΑ

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Ο εκφυλισμός ανά φύλο.

Γράφω αυτο εδώ το κείμενο σαν θεάτρια αλλα και σαν πρωταγωνίστρια, που έχει θέμα τις ανωμαλίες στην συμπεριφορά και στον ερωτισμό των νέων, απο βιώματα μου και καταστάσεις που έχω δεί σε σχέση με το παρελθόν.

Ο Έρωτας ήταν τόσο βασική και σημαντική θεότητα που οι πρόγονοι μας την είχαν σε κάποιες περιπτώσεις όχι ως καρπό της ένωσης του Άρη με την Αφροδίτη αλλα ως μία απο τις πρώτες θεότητες όταν δημιουργόταν το σύμπαν.Θεωρούσαν την παρουσία του τόσο βασική για την συνέχεια και τη δημιουργία του κόσμου που χάρις την ιδιότητα του η Γή ενώθηκε με τον Ουρανό και φτιάχτηκε ο κόσμος, ο Κρόνος με την Ρέα, ο Δίας με την Ήρα (και φυσικά με όλες τις υπόλοιπες), και γενικά οποιοδήποτε στοιχείο ζωής δημιουργήθηκε και συνεχίζεται να δημιουργείται στο σύμπαν.
Σήμερα δε βλέπουμε και τόσο πολύ "έρωτα" στην εποχή μας -εννοώντας έρωτα και τον αέρα της δημιουργίας- δυστυχώς, και αυτό, σε ένα απο τα πολλά που, οφείλεται και θα περιγράψω παρακάτω, είναι η καινούργια σύσταση του άνδρα και της γυναίκας.

Ο άνδρας- Τα ΜΜΕ και οι νεοελληνικές σειρές προωθούν έναν "άνδρα"(που μόνο άνδρας δεν είναι !) ο οποίος δεν κρατάει τον λόγο του, είναι υποχειρίδιο γυναίκας(εννοείται πως εμείς οι γυναίκες είμαστε οι κολώνες του σπιτιού, αλλά πολύ μητριαρχία έχει πέσει στην Έλλαδα τελευταία), έναν υπερευαίσθητο, φλώρο ας το πούμε κι έτσι !
Σε πρόσφατη προηγούμενη εποχή ο άνδρας ηταν περισσότερο υπεύθυνος, ήταν αυτός που μίλαγε πρώτος σε μια γυναίκα, ήταν "μάγκας", και μπορεί να είχε παραπάνω απο μία συντρόφους.
Σε ακόμα πιο προηγούμενες εποχές ο άνδρας ήταν αυτός που κανόνιζε τα οικονομικά στο σπίτι και πρίν κάνει οικογένεια κρατούσε πάντα το λόγο του, αυτή η εποχή είναι η εποχή των γονιών μας, για όσους είναι στην ηλικία μου.

Η γυναίκα- Ένα ανεξάρτητο "αντράκι", γεμάτη εμπειρίες, στα 40 της χωρίς οικογενεία μα δεν της καίγεται καρφί, το γεγονός ότι ειναι αντράκι απωθεί τους άντρες αλλα μπορεί και να έλκει τους θυληπρεπείς πλέον,η ανωμαλία της εποχής εδώ έχει και τα καλά της!

Σε αυτη την εποχή της απαξίωσης εισερχόμενος σε ένα κλάμπ γεμάτο με νέους, βλέπεις παντού παρέες αγοριών και κοριτσιών να κοιτάζουν το ταβάνι στεκόμενοι απαθείς με τα ποτά στο χέρι.
Αν πιάσεις συζήτηση με κάποιον νέο γιατί "δεν κάνει τίποτα", θα καταλάβεις με αυτά που θα σου πεί οτι αυτός/αυτή ψάχνει τον τέλειο ή την τέλεια ! Όμως κι ο τέλειος δεν θα ψάχνει την τέλεια; σωστά;...
Αυτή λοιπόν είναι η γεννιά της απάθειας, και της απάθειας γενικότερα όχι μόνο στις ευκαιρίες που χάνουν στην ερωτική τους ζωή....Αυτό το είδαμε και το βιώνουμε κιόλας με τις αντιδράσεις του λάου στους δυνάστες του.

Η ομοφυλοφιλία είναι και αυτό σε κάτι που ποντάρουν και υπερασπίζονται τα ΜΜΕ, και όσο μεγαλώνει τόσο πλήγεται η κοινωνία...Αυτα τα πρότυπα προωθούνται επίσης.

Σύμφωνα με τη γνώμη που έχω σχηματίσει για όλα αυτά, αυτό που έχω να πώ είναι οτι δεν υπάρχουν κολλημένα μυαλά και "ξεπερασμένες νοοτροπίες". Τα πρότυπα του άνδρα και της γυναίκας σώζονται ακόμα σήμερα σε κάποιες επαρχίες, και αν πάς μπορείς να δείς ακόμα οικογένειες με νέους γονείς που έχουν πιάσει το νοήμα και καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά απο την χαρά της δημιουργίας !
Η μητριαρχική κοινωνία και ο φεμινισμός είναι κάτι έκφυλο που εξευτελίζει τη γυναίκα απομακρύνοντας την απο την κανονική της φύση.
Η πραγματική ευαισθησία στον άνθρωπο φαίνεται εκεί που αγαπάει, και είναι το ίδιο και για τα δύο φύλα, είτε το θέλουμε είτε όχι ο άνθρωπος αγαπάει και ερωτεύεται μια μόνο φορά και για πάντα.

Κλέινοντας θέλω να πω για να μην παρεξηγηθώ, ότι οι άνθρωποι δε γεννιούνται πανομοιότυποι σαν φωτοτυπίες και είναι φυσικό και απαραίτητο να υπάρχει πληθώρα χαρακτήρων για να βρίσκει ο καθένας αυτόν που του ταιριάζει, και η δυναμική γυναίκα είναι φυσικό και ο ευαίσθητος άνδρας, το ζήτημα είναι μη γέρνει η ζυγαριά προς αυτο που δεν ορίζει η φύση !

Βασιλομήτωρ

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

ΙΔΟΥ ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΕΣ


Η διείσδυση των μασόνων σε όλους τους καίριους τομείς του κρατικού μηχανισμού και γενικότερα της οικονομικής, επιστημονικής και κοινωνικής ζωής του τόπου, γίνεται με μεθοδικότητα και με πρακτικό στόχο την τοποθέτηση ή τον έλεγχο ανθρώπων σε θέσεις «κλειδιά» από τις οποίες επηρεάζεται η λήψη αποφάσεων. Από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα ως τα υποκαταστήματα Τραπεζών και από τις δημόσιες επιχειρήσεις ως τις επαγγελματικές οργανώσεις, οι μασόνοι προσπαθούν να προωθούν μέλη τους σε καίριες θέσεις. Το αποκορύφωμα βέβαια της προσπάθειάς τους είναι ο έλεγχος της πολιτικής ζωής του τόπου και η διείσδυσή της στο Στρατό. Χάρη στους επιδέξιους μηχανισμούς πολυάριθμα μέλη εισέρχονται στην οργάνωση της μασονίας όχι για κοινωφελείς σκοπούς αλλά από προσωπικά κίνητρα και ατομικά οφέλη. Εισέρχονται στη μασονία για να αναρριχηθούν στις δημόσιες υπηρεσίες και να ελέγχουν την κρατική εξουσία όπως και για να υποστηριχθούν με μυστικό τρόπο στις διάφορες επαγγελματικές απασχολήσεις τους. Στενή είναι η σχέση της μασονίας με την κρατούσα μεγαλοαστική τάξη. Κανένας φτωχός και κανένας κοινωνικά αποτυχημένος δεν γίνεται δεκτός στη μασονία. Χαρακτηριστικά της μασονίας είναι η μυστικότητα των συνεδριάσεων, η επιμελής επιλογή των μελών και η αναγνώρισή τους με συμβολικές χειρονομίες.

Μυστήριο στην Ελλάδα παραμένει η λειτουργία του πολυώροφου κτιρίου της οδού Αχαρνών στην Αθήνα. Η μασονία συστηματοποιήθηκε ως οργάνωση το 1717 από τους Άγγλους, που την έθεσαν στην υπηρεσία των πολιτικοοικονομικών συμφερόντων τους. Ερευνητές υποστηρίζουν ότι «ο σιωνισμός άρπαξε και χρησιμοποίησε αμέσως σαν όπλο τη μασονία που εξυπηρετεί τη Μεγάλη Ιδέα των Εβραίων. Αυτήν που αναφέρεται στην παγκόσμια επικράτηση, όπως ορίζει το Ταλμούδ και επιδιώκει ο σιωνισμός». Στην Ελλάδα η μασονία ήλθε το 1740. Αλλά επίσημα, με τη μορφή ιδρύματος, λειτουργεί στη χώρα μας από το 1927. Έχει στοές σε πολλές πόλεις με χιλιάδες μέλη. Πίσω της κρύβονται πολλά και περίεργα.
Η μασονία είναι ένα «πρακτορείο» διοχέτευσης στο εσωτερικό κάθε χώρας ιδεών και απόψεων, που υπαγορεύονται απ’ έξω. Πιο σημαντική δραστηριότητα έχει σήμερα ο Παγκόσμιος Τεκτονικός Σύνδεσμος (L.U.F.) που οργανώνει διεθνή συνέδρια για την προώθηση των σκοπών της μασονίας. Πέρα από τη LUF που εδρεύει στην Ελβετία και την έδρα της Διεθνούς της μασονίας, στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει ένα ακόμη ξένο μασονικό κέντρο. Αυτό που διοχετεύει τη γραμμή κατευθείαν στην κορυφή της μασονίας της κάθε χώρας: Στο Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού. Πρόκειται για μια ερμητικά κλειστή οργάνωση που συγκροτείται από σαράντα μασόνους, επιλεγμένους με αυστηρά κριτήρια από κάθε χώρα. Όλοι τους ανήκουν στο Ύπατο Συμβούλιο της χώρας τους και είναι οι άνθρωποι που διοχετεύουν αποφάσεις παρμένες στα άδυτα της στοάς του Λονδίνου, ρυθμιστικές συχνά της τύχης ολόκληρης της ανθρωπότητας. Με μέσο εκτέλεσης τους κορυφαίους της μασονίας που είναι προωθημένοι σε θέσεις-κλειδιά…

ΜΠΕΝΕ-ΜΠΕΡΙΤ: Η ΥΠΕΡ ΣΤΟΑ

Είναι η στοά των στοών, αφού έχοντας ως εκπροσώπους διαλεχτά στελέχη της μέσα σχεδόν σε κάθε στοά των μασόνων και στη Μεγάλη στοά, ελέγχει και κατευθύνει τους πάντες και τα πάντα, δίνει κατευθύνσεις, παίρνοντας η ίδια κατεύθυνση και γραμμή για τα ελληνικά ζητήματα κατευθείαν από την Ουάσιγκτον! Η «Μπενέ-Μπερίτ» δεν είναι μόνο μια οργάνωση με δομή μασονική. Είναι κάτι περισσότερο: Υπέρ-οργάνωση με διαλεχτούς εκπροσώπους που ελέγχουν και τις Στοές των μασόνων!

Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο ελληνικός τεκτονισμός διαθέτει δυο κεντρικά όργανα: Τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδας ή Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδας και το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού της Ελλάδας του Αρχαίου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού Δόγματος που εδρεύουν στην Αθήνα (Αχαρνών 19) και τις 141 Στοές στην Αθήνα, τα επαρχιακά κέντρα, από τις οποίες πολλές ευρίσκονται «εν ύπνω»…

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ

Η μασονία κρύβει το πραγματικό πρόσωπό της στην Ελλάδα και εμφανίζεται δημόσια με προσωπείο «νομικών προσώπων». Πίσω από το Τεκτονικόν Ίδρυμα κρύβεται και δρα η Μεγάλη στοά της Ελλάδος. Και πίσω από το σωματείο Τεκτονική Ένωσις κρύβεται και δρα το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού. Πίσω από το προσωπείο κοινωνικών και φιλανθρωπικών σωματείων δρουν οι τεκτονικές στοές. Η μασονία κρατά μυστική τη μορφή της οργάνωσης, τη διδασκαλία και τη δράση της. Το μυστηριώδες Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού στην Ελλάδα, εκτελεί τις αποφάσεις της Διεθνούς της μασονίας. Αποφάσεις που εκπορεύονται από ξένα «κέντρα» και ρυθμίζουν θέματα καίριας σημασίας για τον τόπο μας. Με 300 περίπου ενεργά μέλη σήμερα η στοά «Μπενέ-Μπερίτ» στην Αθήνα, έχει σαν γνωρίσματά ότι τα μέλη της είναι μόνο Ισραηλίτες και συγχρόνως Έλληνες υπήκοοι. Είναι παρακλάδι της Κεντρικής στοάς που εδρεύει στις ΗΠΑ. Παίρνει «γραμμή» κατευθείαν από την Ουάσιγκτον. Διαθέτει δικά της δικαστήρια που εκδίδουν αποφάσεις για τα μέλη της. Διαθέτει δικό της δίκτυο πληροφοριών και υποχρεώνει τα μέλη της να συλλέγουν «πάσας τας προς την στοάν χρησίμους πληροφορίας». Πληροφορίες που έχουν κατάληξη το Κέντρο, την Ουάσιγκτον.
Με έδρα της ένα κτίριο στην περιοχή της Πλατείας Συντάγματος, η Στοά «Μπενέ-Μπερίτ» παρουσιάζει εξαιρετική δραστηριότητα που έχει σαν στόχο της:

α) Την εξυπηρέτηση «των ευγενών ηθικών καθηκόντων του Ισραηλιτικού Λαού..».

β) Τη συνεργασία με άλλα ομοειδή σωματεία.

γ) Την «εξύψωσιν και ανάπτυξιν των διανοητικών και ηθικών προτερημάτων της ισραηλιτικής φυλής…»

δ) Να κάνει διαλέξεις με αντικείμενο «την γνώσιν του Εβραϊσμού..» και

ε) Να καταστρώνει «σχέδια υπέρ της διανοητικής εξυψώσεως των Ισραηλιτών εν γένει» !

Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ

Η μασονία είναι ένα δυνατό όπλο στα χέρια του σιωνισμού. Ο σιωνισμός έχοντας σκοπό του την ίδρυση μιας παγκόσμιας εξουσίας του Ισραήλ, με έδρα τα Ιεροσόλυμα, επιδιώκει την αποδιοργάνωση όλων των επιμέρους εξουσιών των άλλων λαών και την εξάλειψη όλων των εμποδίων… Πράγματι, η Ιερουσαλήμ κατέχεται και πάλι ύστερα από 20 αιώνες από τους Εβραίους. Το χρήμα του κόσμου και ο υλικός πλούτος βρίσκονται σε εβραϊκά χέρια, όπως επίσης και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Σε όλες τις χώρες υπάρχουν ηγεσίες άμεσα ή έμμεσα δικές τους. Ολόκληρος ο ΟΗΕ καθώς και το Συμβούλιο Ασφαλείας αδυνατούν να επιβληθούν και οι αποφάσεις τους βρίσκονται στον κάλαθο των αχρήστων του Τελ Αβίβ! Στην επίτευξη όλων αυτών μεγάλη ήταν και είναι η συμβολή της μασονίας. Το μάτι του Ισραήλ σε κάθε χώρα!
Ιδιαίτερα πολύτιμη για τον σιωνισμό είναι η διδασκαλία της μασονίας σχετικά με το πρόσωπο του Χριστού, τον οποίο θεωρεί Μύστη, δηλαδή άνθρωπο προσοντούχο. Μα όχι Θεό. Η διδασκαλία αυτή εξυπηρετεί την άποψη του σιωνισμού ότι ο Μεσσίας δεν ήρθε ακόμα, αλλά αναμένεται και θα΄ ρθει για να εγκατασταθεί κοσμοκράτορας με έδρα την Ιερουσαλήμ όπως έχουν πει οι προφήτες. Σε αυτό πάνω κινούνται και οι χιλιαστές, όργανα και αυτοί του σιωνισμού, έστω και αν πολλοί το αγνοούν.
Πίσω λοιπόν, από την δραστηριότητα στις Μασονικές στοές, με ανθρώπους στις θέσεις-κλειδιά της πολιτικής, της οικονομίας, της κοινωνικής ζωής και της Άμυνας. Πίσω από τις «φιλοσοφικές συζητήσεις» στα σκοτεινά «εργαστήρια». Πίσω από «αθώα» καταστατικά που παίρνουν τυπικό έλεγχο της Δικαιοσύνης. Πίσω από «Φιλανθρωπικά Ιδρύματα», «Ύπατα Συμβούλια», από «Ξιφοφόρους», «Άρχοντες», «Κραταιούς», «Ροδόσταυρους» και άλλους «αξιωματούχους» της μασονίας, με πλήρη άγνοια των περισσοτέρων μασόνων για το τι ρόλο παίζουν οι στοές τους, ποιο σκοπό εξυπηρετεί η μυστικότητα και η ίδια η ύπαρξή τους, κινείται ένα αόρατο δίχτυ που εξυπηρετεί τέλεια τους σκοπούς ξένων κέντρων αποφάσεων και Μυστικών Υπηρεσιών, όπως η αμερικάνικη CIA και η ισραηλινή «Μοσάντ».
Από τα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, πολλές διδασκαλίες για το ρόλο και τον προορισμό του Ισραήλ διδάσκονται στις Στοές των μασόνων. Το σύνθημα και έμβλημα της μασονίας «Ελευθερία-Ισότης-Αδερφότης» αναφέρεται και στα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών. Το σύνθημα «Ελευθερία-Ισότης-Αδερφότης» των Ελλήνων Μασόνων είναι το ίδιο που για πρώτη φορά ειπώθηκε, γράφτηκε και καθιερώθηκε, στα πρακτικά του 1ου Διεθνούς Σιωνιστικού Συνεδρίου, στη Βασιλεία της Ελβετίας. Είναι αυτό που «ψιθυρίζουν» τα μέλη της «Μοσάντ» που είναι δραστηριοποιημένα και στη «Μπένε-Μπέριτ». Είναι η «ταμπέλα» για τη CIA και τους πράκτορές της.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ

Είναι γνωστός ο ρόλος των «Τυπικών» στη μασονία. Τα πάντα στη στοά γίνονται σύμφωνα με κάποιο Τυπικό. Τριάντα τρείς βαθμοί, καθένας με το Τυπικό του. Τυπικά για το «τεκτονικό συμπόσιο», Τυπικό της «υιοθεσίας λυκιδέως» της «συζυγικής αναγνωρίσεως», του «μνημοσύνου», των «εγκαινίων τεκτονικού ναού», της «εγκαταστάσεως νέου εργαστηρίου», της «εγκαταστάσεως προέδρου και αξιωματικών εργαστηρίων». 40 Τυπικά!

ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ «ΒΑΠΤΙΖΟΥΝ» ΤΕΚΤΟΝΑ

Η μασονία ποτέ δεν αποκαλύπτει τα μέλη της εφόσον βρίσκονται εν ζωή. Όταν όμως ο μασόνος πεθάνει τον παρουσιάζουν σαν μέλος της. Η μυστικότητα και ο θάνατος τους επιτρέπει να χαρακτηρίζουν οποιονδήποτε εκ του ασφαλούς σαν μασόνο, χωρίς ο συκοφαντούμενος ή κάποιος άλλος να μπορεί να αποδείξει την αναλήθεια του ισχυρισμού! Έτσι παρουσιάζουν οι μασόνοι σαν μέλη στοών τους, προσωπικότητες της πολιτικής και εθνικής ζωής, με δημοκρατικές περγαμηνές και τεράστια προσφορά, χωρίς να είναι δυνατός ο έλεγχος των ισχυρισμών τους.

Εν τέλει, η μασονία είναι ένα Ιουδαϊκό δημιούργημα. Αυτό αποδεικνύεται από πολλά:

α) Κατά τη μασονική Εγκυκλοπαίδεια οι δημιουργοί του ήταν Ιουδαίοι.

β) Η Καμβάλα, η Εβραϊκή μαγεία, θεωρείται η βασίλισσα της μασονικής στοάς.

γ) Ένα πλήθος λέξεων είναι Εβραϊκές.

δ) Πρέπει να γνωρίζει ο μασόνος μάγος τουλάχιστον το Εβραϊκό αλφάβητο.

ε) Και καθώς παραπονούνται οι άλλοι μάγοι, οι Ιουδαίοι μάγοι κατακλύζουν τις μασονικές στοές και τις καταντούν Ιουδαϊκά μαγαζιά.

Χρηματοδότησαν και ίδρυσαν στοές διεθνώς. Ήδη στον αιώνα μας είναι κράτος εν κράτει, ειδικά εκεί όπου υπάρχει πολύ Ιουδαϊκό στοιχείο. Επειδή όμως έγιναν γνωστά τα έργα της στοάς και την απέφευγαν οι άνθρωποι παρά τις πιέσεις των πρακτόρων τους, δημιούργησαν λέσχες με μασονική διαχείριση, όπως τους ROTARY, LIONS, ROYND TABLE και άρπαξαν άλλους Οργανισμούς όπως τους Y.M.C.A. κλπ.

Χρηματοδοτούν και πατρονάρουν προσκόπους και αιρέσεις για να πλήξουν την Ορθοδοξία. Ελέγχουν λόγω του ότι έχουν το χρήμα εις χείρας τους, την οικονομική ζωή διεθνώς, το εμπόριο, τις πολεμικές βιομηχανίες και τις κυβερνήσεις με ανθρώπους δικούς τους. Δισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύουν οι Ιουδαίοι για να συντηρούν τις χιλιάδες Οργανώσεις που κάνουν «αντίπραξη» σε κάθε εμπόδιο! Χρηματοδοτούν και οργανώνουν ό,τι κακό βρουν, ομοφυλόφιλους, ιερόδουλες, κινήματα δήθεν οικολογίας, δήθεν ειρήνης, εργατικά κινήματα, ελέγχοντας τα συμβούλια. Έτσι, κατά την έκφραση του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ενώ λέγουν ότι είναι Ιουδαίοι, Ιουδαίοι δεν είναι, αλλά συναγωγή του σατανά.

ΑΠΟ: http://greeknation.blogspot.com/2010/06/blog-post_7903.html#more


Περιμένοντας την Επανάσταση...

Αρκετοί Έλληνες (εάν όχι όλος ο Ελληνικός λαός) περιμένουν να γίνει κάτι για να σωθούν από αυτή την κατάντια που έχει φτάσει η Χώρα..

Κάποιοι περιμένουν τους ΕΛ το 2012.. , άλλοι περιμένουν τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά να σηκωθεί για να τους οδηγήσει.. , ενώ μερικοί ελπίζουν στις προφητείες του εκάστοτε Αγίου για να σωθεί η Ελλάς..
Υπάρχουν και αυτοί βέβαια που πιστέυουν στους Εξωγήινους και που περιμένουν (και αυτοί με την σειρά τους) να κατέβουν οι Αρειανοί για να αλλάξει ο κόσμος..

Μην περιμένετε άλλο.. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία , αλλά πρώτα θα έχετε πεθάνει ΕΣΕΙΣ..

Οργανωθείτε , αρχίστε να μιλάτε για αυτά που σας ενοχλούν.. Γνωρίστε καινούριους ανθρώπους που έχουν τις ίδιες ανησυχίες με εσάς.. Μην φοβάστε να εκφραστείτε ελεύθερα.. Σε Δημοκρατία ζούμε ( σίγουρα? ).

Βγάλτε την οργή και τον θυμό που νιώθετε προς σε αυτούς (τους πολιτικούς) που τον προξένησαν..

Χλευάστε τους , ξεφτιλίστε τους , κάντε τους να νιώσουν άσχημα.. Θα νιώσετε εσείς ωραία..

Πηγαίνετε να ψηφίσετε στις εκλογές.. Η οργή σας θα καταγραφεί επίσημα.. Οι δημοσιοκάφροι με τα υποτιθέμενα γκάλοπ τους , θα προσπαθήσουν με την προπαγάνδα να σας κάνουν να μην θέλετε να ακούσετε για εκλογές..

Το μόνο όπλο ενός πολίτη στην Δημοκρατία είναι η ψήφος του.. Μην την πετάτε.. Εάν απέχετε από τις εκλογές , τότε είναι σαν να παραδίνεστε στο σύστημα και αυτό θέλουν τα κομματόσκυλα..

Προσπαθήστε να πείσετε και άλλους δυσαρεστημένους (με τους υπάρχοντες πολιτικούς) σαν εσάς ,να πάνε να ψηφίσουν στις εκλογές..

Μαυρίστε τους! Θα με ρωτήσετε εδώ όμως , και ποιον να ψηφίσω?

Ψήφισε ΌΠΟΙΟΝ ΘΕΣ , αρκεί να ψηφίσεις.. Είναι σίγουρο ότι ΔΕΝ θες να ψηφίσεις τα ίδια ΛΑΜΟΓΙΑ.. Γιαυτό λοιπόν , ψήφισε κάποιον ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ , κάποιον που δεν είχες ξαναψηφίσει στο παρελθόν.. Όποιον θες εσύ..

Μην περιμένεις να βγάλει άλλος τα κάστανα από την φωτιά για εσένα.. ΚΑΝΤΟ ΕΣΥ..

Εάν δεν πολεμήσεις για τις ιδέες σου , ή εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου..

Γιαυτό το ξαναλέω.. Στην Δημοκρατία , το μόνο όπλο του πολίτη είναι η ψήφος του.. Μην πετάς το όπλο σου..

Ιθύνων Νους για τα Δικά μας Παιδιά.

Μήνυμα απο τον Δ. Παπαγεωργίου:



γράφει ο Δημήτρης Παπαγεωργίου

Είναι αλήθεια ότι χρειάστηκα δύο ημέρες περίπου προσωπικού χρόνου, μέχρι να εγκλιματιστώ και πάλι στην «πολιτική» ζωή. Δύο ημέρες όμως μου ήταν αρκετές. Αυτό που προέχει αυτή την στιγμή για εμένα, είναι το να στείλω τις θερμότερες ευχαριστίες - από τα βάθη της ψυχής μου - σε όλους τους ανθρώπους που κατά την διάρκεια των έξη μηνών που πέρασαν μου συμπαραστάθηκαν, με κάθε τρόπο, είτε προσωπικά σε εμένα και την οικογένειά μου, είτε με τίμησαν βάζοντας την υπογραφή τους στο κείμενο που ζητούσε την απελευθέρωσή μου και καταδίκαζε τις μεθοδεύσεις για την προφυλάκιση μου, είτε συμμετείχαν στις εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα, είτε ακόμη και διαδίδοντας στο διαδίκτυο, τα όσα εξωφρενικά συνέβησαν στην περίπτωση μου. Όπως επίσης θέλω να ευχαριστήσω, όλους όσους στάθηκαν δίπλα μου σε νομικό και πολιτικό επίπεδο, επιλέγοντας στρατόπεδο, σε αυτή την συγκυρία.
Ιδιαίτερα τους δικηγόρους που ανέλαβαν την υπόθεση μου. Επίσης όσους συναδέλφους μου τόλμησαν να σπάσουν το τείχος της αυτολογοκρισίας που επέλεξε να υψώσει η πλειονότητα των δημοσιογράφων, που θεώρησαν την όλη ιστορία ως μη γενόμενη.
Προσωπικά βγαίνω από αυτή την διαδικασία, όχι καταπονημένος, όχι τρομαγμένος, αλλά πολύ πιο αποφασισμένος. Και αυτό γιατί αισθάνομαι δικαιωμένος, που για πρώτη ίσως φορά στην Μεταπολίτευση, ξεπεράστηκαν όρια και στεγανά, και δόθηκε ευκαιρία για έναν κοινό αγώνα σε ευρύτερα πλαίσια. Η ηθική ανταμοιβή, ξεπερνά την όποια ταλαιπωρία πέρασα αυτούς τους μήνες. Και σε αυτή την τόσο δύσκολη για την πατρίδα μας περίοδο, θεωρώ ότι μοναδικός τρόπος για να ανταποδώσω αυτή την στήριξη, είναι το να συνεχίσω με μοναδικό όπλο τον λόγο μου, να την υπερασπίζομαι.

http://trikalagr.blogspot.com