Ελέπολις, το πρώτο ίσως "τεθωρακισμένο" !

Η ελέπολις είναι πολιορκητική μηχανή, ή σωστότερα κινούμενο οχυρό, που πρωτοκατασκευάστηκε από το Θεσσαλό μηχανικό Πολύειδο και τελειοποιήθηκε από τον Επίμαχο τον Αθηναίο μέσω Δημητρίου Ι το 304. π.Χ. που αγαπημένη του ασχολία ήταν να σχεδιάζει πολεμικές μηχανές, τομέα στον οποίο είχε χάρισμα και μάλιστα οι κάτοικοι της Ρόδου μετά την πολιορκία που υπέστησαν από αυτόν του ζήτησαν να τους αφήσει κάποιες από τις μηχανές του ως ανάμνηση της εφευρετικότητάς του.

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η ελέπολις είχε ύψος 41 μέτρα και πλάτος κατά το ήμισυ δηλαδή 20,5 μέτρα πάνω σε οκτώ τροχούς διαμέτρου 4,6 μέτρων. Αποτελείτο από εννέα ορόφους οι οποίοι ήταν εξοπλισμένοι κυρίως με καταπέλτες κάθε είδους και ήταν θωρακισμένοι στις τρεις από τις τέσσερις πλευρές τους. Δεν συγκρίνεται με άλλους πολιορκητικούς πύργους διότι δεν χρησίμευε για την αποβίβαση στρατού στα τείχη, αλλά σαν κινούμενο οχυρό, πολύ καλά προστατευμένο το οποίο κινούσαν μέχρι και 200 στρατιώτες.

Η θωράκιση όπως αναφέρει ο Βιτρούβιος είχε ανθεκτικότητα μέχρι και σε βολές από καταπέλτες βάρους 30 κιλών, και άντεχε στην φωτιά. Και αυτό όχι μόνο γιατί τους έριχναν φωτιά στην πολιορκία της Ρόδου, αλλά διότι οι Ρόδιοι είχαν και φλογοβόλα ο μηχανισμός των οποίων δεν έχει καμία διαφορά με τον μηχανισμό σημερινών φλογοβόλων! Οι νεωτερισμοί οι οποίοι προστέθηκαν στα μοντέρνα φλογοβόλα είναι μόνο ηλεκτρονικής μορφής και όχι μηχανικής.

Και αυτός βέβαια είναι ο λόγος που οι ξένοι δεν απακαλούν το υγρό πυρ υγρό πυρ ή βυζαντινό πυρ, αλλά ελληνικό πυρ, greek fire, εκτενέστρες αναφορές στην γενική χρήση όλων των όπλων (παν-οπλία) κάνει η Adrienne Mayor στο βιβλίο της Greek Fire, Poison Arrows and Scorpion Bombs, Υγρόν πυρ Δηλητηριώδη βέλη και σκορπιοί-βόμβες: Βιολογικά και χημικά όπλα στον Αρχαίο Κόσμο, στο οποίο περιγράφει πώς οι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν σκορπιούς-βόμβες, δηλητήριο φιδιών, νάφθα και (οι βυζαντινοί) το φοβερό υγρόν ελληνικό πύρ, για να αντιμετωπίζουν τους εχθρούς τους.

ΙΧΩΡ

ΕΘΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Ο συγγραφέας:

Ο Βασίλειος Ανδρ. Τσιρίμπας, Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου, διετέλεσε Διευθυντής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Στα έργα του, δημοσιευμένα στα Ελληνικά και Γερμανικά, συγκαταλέγονται μελέτες για την Παιδεία καθώς και μεταφράσεις αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.

Α. Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΩΣ ΙΔΕΩΔΕΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Όπως κάθε επιστήμη, τέχνη και φιλοσοφική θεωρία, έτσι και ο εθνικοσοσιαλισμός ως θεωρία και πράξη έχει την αρχή του στους ενδόξους προγόνους μας. Οι προπάτορές μας ήσαν αναμφίβολα οι πρώτοι εθνικοσοσιαλιστές (έθνος και κοινωνισμός). Αυτό γίνεται καταφανές από τα γραπτά μνημεία της φιλολογίας μας. Αν αναδιφήσουμε σ' αυτά, θα δούμε ότι από την ομηρική εποχή μέχρι το χρυσό αιώνα του Περικλή, ο Έλληνας κατείχετο από δύο μεγάλες αρετές, την αγάπη προς τους συνανθρώπους και την αγάπη προς την πατρίδα, με την οποία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη και η θρησκεία. Η διαμόρφωση των δύο αυτών θείων αρετών ακολούθησε στους Έλληνες μιαν ανοδική πορεία: άρχισαν δηλαδή από μια πρωτόγονη μορφή φιλανθρωπίας και φιλοπατρίας και βαθμηδόν, με την πρόοδο της πνευματικής τους εξελίξεως, έφθασαν στην εποχή του Πλάτωνα στο τελειότατο είδος του εθνικοσοσιαλισμού.
Έτσι λοιπόν, κατά την ομηρική περίοδο κατά την οποίαν η ύπαρξη ενός λαού βρισκόταν στην κόψη του ξίφους, η δε αξία του ανθρώπου μετριόταν με το μέγεθος των πολεμικών του κατορθωμάτων, το κατ' εξοχήν γνώρισμα του Έλληνα ήταν αφ' ενός μεν η ευβουλία (φρόνηση), αυτή που προέρχεται από την πολυπειρία και που εκδηλώνεται με τη δύναμη του λόγου, αφ'ετέρου δε η πολεμική δραστηριότητα.«Αμφότερον βασιλεύς τ' αγαθός κρατερός τ' αιχμήτης», δηλαδή «βασιλιάς καλός και ανδρείος πολέμαρχος συνάμα», είναι ο χαρακτηρισμός τον οποίον έκανε η Ελένη για τον βασιλέα των ανδρών Αγαμέμνονα. Και ο Φοίνιξ το ίδιο συνέστησε στο μαθητή του Αχιλλέα. «Μύθων τε ρηρήρ έμεναι πρηκτήρα τε έργων», δηλαδή να είναι «και των λόγων καλός ομιλητής και των έργων εκτελεστής».
Όποιος την εποχή αυτή «ούτε ποτ' εν πολέμω εναρίθμιος ουτ' ενί βουλή»
Δηλαδή δεν μετρούσε ούτε στον πόλεμο ούτε σε κάποια σκέψη, περιφρονείτο ως άχρηστος όπως ο κάθε καμπούρης Θερσίτης. Οι Ευγενείς του Ομήρου έπρεπε να είναι σώφρονες, να διαθέτουν μεγάλη πείρα της ζωής, όπως ο Νέστωρ και ο Οδυσσέας και να μάχονται και να αγωνίζονται για το βραβείο της αρετής. Η αρετή αυτή δεν ήταν άλλη από εκείνη που ο Πηλέας συμβούλεψε το γυιό του που είναι ο αντιπροσωπευτικότερος τύπος Έλληνα της Ομηρικής Ελλάδος, να έχει: «αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων» δηλαδή «να είσαι πάντοτε άριστος και ανώτερος από τους άλλους». Οι ομηρικοί Έλληνες ατένιζαν τη δόξα και ποθούσαν την υστεροφημία. Γι' αυτό και νικώντας και νικώμενοι στη μάχη εύχονταν να πέσουν δοξασμένοι ώστε ν' αφήσουν μια καλή ανάμνηση στους νεώτερους.
«μη μαν ασπουδί γε και ακλειώς απολοίμην αλλά μέγα ρέξας τι και εσσομένοισι πυθέσθαι», εύχεται ο Έκτωρ, δηλαδή «μακάρι, βέβαια, να μη χαθώ σαν ανάξιος και χωρίς φήμη, αλλά αφού κάνω κάτι μεγάλο, που θα το μάθουν οι μεταγενέστεροι».
Πρέπει όμως εδώ να παρατηρήσουμε ότι η πολεμική δραστηριότητα, το πολεμικό αυτό μένος ήταν περισσότερο ένα είδος ατομικής παλληκαριάς που δεν είχε καμία ή έστω είχε ελάχιστη σχέση με τη συνειδητή και εκούσια αυτοθυσία υπέρ του συνόλου.
Αλλά το αυτοσυναίσθημα τούτο της παλληκαριάς ήταν πάντοτε συνδεδεμένο με μια γλυκύτητα ήθους, με μια πραότητα και μεγαλοκαρδία απέναντι στους φίλους συνανθρώπους. Ένας ωραίος ιπποτισμός διέκρινε τους ομηρικούς ευγενείς μας. Σεβασμός στους αξιωματούχους της πόλης (πόλις= Κράτος), σεβασμός προς κάθε αδύνατο άνθρωπο, προς τις γυναίκες, τους υπηρέτες, τους φίλους. Φιλία και πιστή τήρηση των όρκων αποτελούν αδιαφιλονίκητα τεκμήρια του ομηρικού ιπποτικού Ελληνισμού.
Όχι πολύ αργότερα, ο ασκραίος ποιητής Ησίοδος θέλοντας να μετριάσει αυτό το ομηρικό πολεμικό μένος ύμνησε την αξία της εργασίας και της δικαιοσύνης για να θέσει ασφαλέστερα τα θεμέλια της φιλανθρωπίας και της πραγματικής κοινωνικής ευτυχίας. Δίδαξε ότι χωρίς δικαιοσύνη είναι αδύνατον να υπάρξει κοινωνία. Οι σχέσεις με τους συνανθρώπους πρέπει να διέπονται απαραίτητα απ' αυτήν. Η διδασκαλία αυτή του Ησιόδου για την εργασία και τη δικαιοσύνη καθορίζει λεπτομερώς τις αγαθές κοινωνικές σχέσεις των ατόμων μιας ευνομούμενης πολιτείας. Αργότερα, στην εποχή του Τυρταίου, του βάρδου αυτού του σπαρτιατικού λαού, υμνήθηκε πάλι το ομηρικό ιδεώδες, αλλά τώρα σε τελειότερη μορφή. Συνδέθηκε δηλαδή συνειδητά πλέον ο ηρωικός ιπποτισμός με το συμφέρον του συνόλου και τέθηκε στην υπηρεσία της Ιδέας της Πατρίδος.
«ηυνόν δ' εσθλόν τούτο ποληί τε παντί τε δήμω όστις ανήρ διαβάς εν προμάχοισι μένη», δηλαδή «για την πόλη και για όλον τον λαό κοινό και καλό είναι τούτο: όποιος άνδρας περνά στην πρώτη γραμμή της μάχης, εκεί να μένει σταθερός».
Στο επιγραμματικό αυτό δίστιχο καθορίζεται, όπως λέει ο W. Jager, το κριτήριο με το οποίο πρέπει να δοκιμάζεται κάθε αληθινή αρετή, και τούτο το κριτήριο είναι μόνο το κοινό καλό του Κράτους. Σύμφωνα με το ιδεώδες αυτό, κάθε πολίτης πρέπει να ζει, να εργάζεται, να αγωνίζεται και να θυσιάζεται για το σύνολο, για το συμφέρον της Πατρίδος. Ατομικά συμφέροντα και ατομικοί υπολογισμοί δεν πρέπει να υπάρχουν στο άτομο, το οποίο σε κάθε του βήμα και κάθε του ενέργεια πρέπει να οραματίζεται την πατρίδα του. Η νεολαία πρέπει να διαπαιδαγωγείται σύμφωνα μ' αυτό για να καταστεί δυνατόν το να αποτελείται το Κράτος μόνον από εθνικούς ήρωες. Ευτυχής ήταν κατά τον Τυρταίο ο άνθρωπος εκείνος τον οποίον «αριστεύοντα μένοντα τε μαρνάμενον τε γης πέρι και παίδων», δηλαδή, αφού γίνει γενναίος πολεμώντας και μένοντας σταθερός στη μάχη για την πατρώα γη και για τα παιδιά, θ' άρπαζε στους κόλπους του ο θεός του πολέμου, διότι το ένδοξο όνομά του θα μείνει αλησμόνητο, και ο νεκρός «υπό γης περ εών γίγνεται αθάνατος» όταν, δηλαδή, βρεθεί κάτω από τη γη, γίνεται αθάνατος.
Αυτό ήταν το καθαρά εθνικιστικό ιδεώδες με το οποίο διαπαιδαγωγήθηκαν οι Σπαρτιάτες και έγιναν πραγματικοί εθνικοί ήρωες, άξιοι κάθε θαυμασμού.
Και ο Πίνδαρος αργότερα, εξήρε το αγωνιστικό ιδεώδες υπό τη μορφή του sport σε συνδυασμό με την πνευματική μόρφωση, ώστε να μπορεί ο άνθρωπος αφ' ενός μεν να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνικής ζωής, αφ' ετέρου δε να είναι σωματικά σε θέση να υπερασπίσει και την ατομική του τιμή και την τιμή της πατρίδος.
Και οι τραγικοί ποιητές μας εξύμνησαν τη μόρφωση του ατόμου σε τέλειο πολίτη. Η τελειότητα αυτή συνίστατο στην απόκτηση των πέντε θεμελιωδών για τη ζωή αρετών, της σοφίας, της ανδρείας, της σωφροσύνης, της δικαιοσύνης και της ευσεβείας (οσιότητος).

http://xa-anmak.blogspot.com/

Η φυλετική μάστιγα των αθιγγάνων. Ένα μεγάλο εθνολογικό πρόβλημα για την Ευρώπη.

Εδώ και αρκετές εβδομάδες, το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον στα Ευρωπαϊκά πράγματα - κατά τρόπο ώστε πολλά άλλα σημαντικά ζητήματα να τείνουν να επισκιασθούν από αυτό - μονοπωλεί η προσπάθεια της Γαλλικής κυβερνήσεως να πράξει κάτι απολύτως αυτονόητo: την διάλυση των παρανόμων καταυλισμών (ήτοι τσαντιρομαχαλάδων) των αθιγγάνων (βλέπε «ρομά») οι οποίοι (και) στην Γαλλία - όπως και παντού, άλλωστε - αποτελούν κέντρα επωάσεως της εγκληματικότητος και κάθε είδους παρανομιών (πορνείας, εμπορίου ναρκωτικών κλπ), βρωμιάς και ακαλαισθησίας.

Το εντυπωσιακό είναι ότι την μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στην εφαρμογή πολιτικών που αποβλέπουν στην εκκαθάριση της αθιγγανικής κόπρου, σε πείσμα των κραυγών διαμαρτυριών και «αποτροπιασμού» των διαφόρων «ανθρωπιστικών», «αντιρατσιστικών» κλπ, οργανώσεων και φορέων, καθώς και διαφόρων «Ευρωπαίων ηγετών», επιδεικνύει ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, καίτοι ο ίδιος είναι, ως γνωστόν, εβραϊκής καταγωγής, με όλα τα παρεπόμενα αυτής της «λεπτομέρειας», αφού η εκκαθάριση της Ευρώπης από τα φυλετικώς και πολιτισμικώς αλλότρια σώματα των ξένων μειονοτήτων και δη των εβραίων και των αθιγγάνων, αποτελούσε διακηρυγμένο στόχο της πολιτικής της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας κατά τον μεσοπόλεμο. Αυτήν ακριβώς την διάσταση υπενθυμίζουν, προκειμένου να πλήξουν τον Σαρκοζί και την πολιτική του έναντι των αθιγγάνων, οι σάπιοι εκπρόσωποι της αριστεράς ως συνεπείς θιασώτες της «ενσωμάτωσης» των κάθε λογής φυλετικώς ξένων μειονοτήτων στον εκάστοτε εθνικό κορμό.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα της παρουσίας των αθιγγάνων στην Ευρώπη, το οποίο βγήκε στη επιφάνεια με αφορμή τα πρόσφατα αμφιλεγόμενα μέτρα της Γαλλικής κυβερνήσεως, είναι όντως πάρα πολύ σοβαρό, αν και θα πρέπει να ειπωθεί ότι περισσότερο πλήττει όχι την δυτική ή την βόρεια Ευρώπη, αλλά τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου και ιδίως τις βαλκανικές χώρες. Το πρόβλημα άλλωστε για την Γαλλία εντάθηκε αφότου εντάχθηκαν στην Ε.Ε. η Ρουμανία και οι Βουλγαρία, χώρες στις οποίες το ποσοστό των αθιγγάνων είναι ιδιαίτερα υψηλό. Μετά την άρση των συνοριακών ελέγχων μεταξύ των χωρών αυτών και της υπολοίπου Ευρώπης (ελεύθερη διακίνηση πολιτών εντός της ζώνης Σέγκεν), ένα μέρος των απειράριθμων αθιγγάνων της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας βρήκαν την ευκαιρία να μεταναστεύσουν και να μεταφέρουν τον κύκλο των παρασιτικών δραστηριοτήτων τους στις πλουσιότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης, εξ ου και η ένταση του προβλήματος που κλήθηκε να διαχειρισθεί η Γαλλία. Και αν κανείς αναζητά τον λόγο της - φαινομενικώς τουλάχιστον - αταλάντευτης στάσεως του Σαρκοζί επί του ζητήματος, αρκεί να προσέξει την τεράστια αποδοχή που έχει η πολιτική εκδιώξεως των αθιγγάνων από την συντριπτική πλειονότητα της Γαλλικής κοινωνίας, παρά την διεθνή κατακραυγή και τις συνήθεις μονότονες στριγκλιές της αριστεράς και του όλο υποκρισία δημοσιογραφικού κατεστημένου που δεν παραλείπει να εκφράζει τον αποτροπιασμό του για την «ρατσιστική» πολιτική της Γαλλικής κυβερνήσεως. Και να σκεφθεί κανείς ότι η Γαλλική κυβέρνηση το μόνο το οποίο έκανε και για το οποίο κατηγορείται ως εφαρμόζουσα τάχα «ρατσιστική» πολιτική ήταν να δώσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο οικονομικό επίδομα ως κίνητρο καθώς και πληρωμένα τα ναύλα του αεροπορικού ταξιδιού επιστροφής στη Ρουμανία σε μερικές εκατοντάδες από τις πολυπληθείς φαμίλιες των ρουμανόγυφτων που συνέρευσαν και έστησαν τα τσαντίρια τους στις παρυφές των Γαλλικών πόλεων. Γνωρίζει καλά ο Σαρκοζί την συνταγή της καιροσκοπικής υιοθετήσεως θέσεων που παραδοσιακά προωθούσε το Εθνικό Μέτωπο (Front National), προκειμένου να κρατήσει στους κόλπους της Γκωλικής Δεξιάς τους εθνικώς σκεπτομένους Γάλλους ψηφοφόρους, οι οποίοι σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε πολιτική ριζοσπαστικοποίηση, επικίνδυνη για το Σύστημα…

Το ζήτημα της παρουσίας των αθιγγάνων τίθεται πλέον στο προσκήνιο ως σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα στην Γαλλία καθώς και στην Ιταλία. Απεναντίας στην Ελλάδα, όπου η οξύτητα του προβλήματος (δηλαδή η αυξανόμενη πυκνότητα των αθιγγάνων), είναι πολύ μεγαλύτερη, το ζήτημα δεν φαίνεται να απασχολεί την πολιτική σκηνή, ούτε καν την κοινή γνώμη, καίτοι το ποσοστό συμμετοχής των αθιγγάνων π.χ. στην εγκληματικότητα είναι αναλογικώς τεράστιο. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο οι σιχαμεροί πολιτικάντηδες, όλου του κοινοβουλευτικού φάσματος, σπεύδουν κατά τις παραμονές κάθε εκλογικής αναμετρήσεως, να γλύψουν με τον πιο αισχρό και εμετικό τρόπο τους αθιγγάνους και τους εκπροσώπους τους, εποφθαλμιώντας τις «πολύτιμες» μαζικές ψήφους των. Στο αθιγγανογλύψιμο πρωτοστατεί μάλιστα, ως γνωστόν, το κόμμα που εμφανίζεται ως «εθνικό» και «πατριωτικό» με τον αρχηγό του να κάνει «τούμπες» ενώπιον των εκπροσώπων των αθιγγάνων, τους οποίους εγκωμιάζει ως σπουδαίους Έλληνες (!!), γεγονός που από μόνο του αρκεί για να καταδείξει την κενότητα και φαυλότητα του κόμματος αυτού.

Το πρόβλημα των γύφτων ειδικώς όσον αφορά την Ελλάδα είναι τεράστιο και έγκειται αφενός μεν στην εκρηκτική γεννητικότητά των γύφτων ως πληθυσμού (ο αριθμός είναι πραγματικά ανυπολόγιστος), αφετέρου δε στην αυξανόμενη τάση εξαστισμού των, καθώς με αυτόν τον τρόπο καθίστανται λιγότερο ευδιάκριτοι στα αδαή βλέμματα των φυλετικώς αδιαφόρων νεοελλήνων, καθώς επίσης και στην τρομερή μάστιγα της διεισδύσεως της αθιγγανικής μουσικοχορευτικής υποκουλτούρας (αμανέδων, τσιφτετελιών, σκυλάδικων, κλπ) στην αλλοτριωμένη από απόψεως αισθητικής παιδείας και καλλιτεχνικού κριτηρίου, εκφυλισμένη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία υφίσταται εδώ και δεκαετίες μια διαδικασία διαρκώς εντεινόμενου εκγυφτισμού, διαδικασία που ενώ παλαιότερα έπληττε κυρίως τα πιο «λούμπεν» στοιχεία της, τώρα πια, με όχημα την συντριπτική επικράτηση της αθιγγανικής «μουσικής» ως αποδεκτής δημοφιλούς «λαϊκής» μουσικής των νεοελλήνων-νεογραικύλων, αφορά το σύνολό της!

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι αθίγγανοι (τσιγγάνοι, γύφτοι, κατσίβελοι, ρομά, ή όπως διάολο αλλιώς τους ονομάσει κανείς), αποτελούν όπως θα μπορούσαμε με σύγχρονους όρους να πούμε, τους λαθρομετανάστες του μεσαίωνος, οι οποίοι, ορμώμενοι από την ινδική υποήπειρο και αποτελώντας τα βιολογικά κατακάθια της καστικής Ινδίας, παρεισέφρυσαν -από τον 10^ο έως τον 15^ο αιώνα κυρίως- δια μέσου της Τουρκίας (εξ ου και ο όρος «τουρκόγυφτοι») και της Αιγύπτου (εξ’ ου και ο όρος «αιγύπτοι – αιγύφτιοι – γύφτοι») στον Ευρωπαϊκό χώρο, ως μετανάστες, εγκαθιστάμενοι στο περιθώριο των Ευρωπαϊκών κοινωνιών. Έκτοτε θεωρούνται παρίες και απόβλητοι, μη ανήκοντες στην εκάστοτε εθνική κοινότητα, ταυτόσημοι στην συνείδηση των Ευρωπαίων με το άκρον άωτον της μιαρότητος - γι’ αυτό και φάνταζε απολύτως αδιανόητο και ανεπίτρεπτο ακόμη και να αγγίζονται από τους Ευρωπαίους, εξ ου και ο όρος α-θίγγανοι που κατέληξε να αποτελεί το εθνοτικό προσωνύμιό τους.

Είναι εντυπωσιακό και αποτελεί απόδειξη της ριζικής διαφορετικότητάς τους ότι επί τόσους αιώνες και μέχρι προσφάτως, στάθηκε αδύνατο να αφομοιωθούν. Τα χρόνια όμως πέρασαν, οι ψευδοουμανιστικές ιδεοληψίες και το μαρξιστικό δηλητήριο του εξισωτισμού εκμαύλισαν τις συνειδήσεις των Ευρωπαίων που, παρά την φυσική, ενστικτώδη απέχθεια προς τους γύφτους (ακόμη και σήμερα μετά από τόσες δεκαετίες προπαγάνδας τους Συστήματος), ο δογματισμός της «πολιτικής ορθοφροσύνης» επέβαλε να θεωρούνται, αναγκαστικά, «ισότιμοι πολίτες» και κάθε εναντίον τους διάκριση όχι μόνον να θεωρείται απαράδεκτη, αλλά να επισύρει βαρύτατες ποινές! Τοιουτοτρόπως, γιγαντώθηκε σταδιακώς ένα πρόβλημα που αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα εθνολογικά θεμέλια των Ευρωπαϊκών χωρών και ιδίως των χωρών της νοτίου Ευρώπης που φιλοξενούν τους μεγαλύτερους αθιγγανικούς πληθυσμούς.

Δυστυχώς, το πρόβλημα φαίνεται ότι έχει λάβει τόσο μεγάλες διαστάσεις που είναι πια πολύ δύσκολο να λυθεί (…τουλάχιστον αναίμακτα). Το βέβαιον είναι ότι σε έναν πιθανό, επερχόμενο φυλετικό πόλεμο οι αθίγγανοι θα τεθούν αυτονοήτως στο εχθρικό στρατόπεδο, μαζί με τα πλήθη των τριτοκοσμικών μεταναστών των τελευταίων δεκαετιών –κι ας έχουν, τύποις, αστυνομική ταυτότητα «Ευρωπαίου πολίτη»…

Από : http://www.armahellas.com/

Όρκος των αρχαίων Ελλήνων - Αθηναίων Εφήβων

Οι Αθηναίοι, όταν γίνονταν 18 ετών παρουσιάζονταν στην εκκλησία του δήμου στην Πνύκα, αναγράφονταν στους καταλόγους των πολιτών (ληξιαρχικόν γραμματείον), τους χορηγούνταν ένα δόρυ και μια ασπίδα, και υπηρετούσαν για δύο χρόνια στρατιώτες, αφού έδιναν τον «Όρκο των Αθηναίων εφήβων», μπροστά από το ναό της Αγλαύρου, όπως μας τον διασώζει ο Λυκούργος στον «Κατά Λεωκράτους» λόγο 77. Λέγεται μάλιστα πως ο όρκος γράφτηκε από τον ίδιο το Σόλωνα, νομοθέτη των Αθηναίων.

Κρατώντας τα όπλα που του εμπιστευόταν η Πατρίδα, ο Αθηναίος έφηβος μπροστά στο ναό της Αγραύλου έδινε τον παρακάτω όρκο :

Ου καταισχυνώ τα όπλα τα ιερά,
ουδ' εγκαταλείψω τον παραστάτη αυτών, ότω αν στοιχίσω.
Αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων
και μόνος και μετά πολλών.
Την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω, πλείω δε και αρείω όσοις αν παραδέξωμαι.
Και ευηκοήσω των αεί κρινόντων,
και τοις θεσμοίς τοις ιδρυμένοις πείσομαι, και ούστινας αν άλλους το πλήθος ιδρύσηται ομοφρόνως.
Και αν τις αναιρεί τους θεσμούς ή μη πείθηται, ουκ επιτρέψω,
αμυνώ δε και μόνος και μετά πολλών.
Και ιερά τα πάτρια τιμήσω.
Ίστορες θεοί τούτων
Αγραυλος, Ενιάλιος, Aρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αυξώ, Ηγεμόνη.

(Δε θα ντροπιάσω τα όπλα μου,
ούτε θα εγκαταλείψω τον συμπολεμιστή μου
όπου κι αν ταχθώ να πολεμήσω,
θα υπερασπίζω τα ιερά και τα όσια,
και μόνος και με πολλούς,
και την πατρίδα δε θα παραδώσω μικρότερη,
αλλά μεγαλύτερη και πολεμικότερη απ' όση θα μου παραδοθεί.
Θα πιστεύω στους Θεούς
και στους ισχύοντες νόμους θα υπακούω,
και σε όσους άλλους νόμιμα θεσπισθούν.
Κι αν κάποιος αναιρέσει ή αμφισβητήσει
τους θεσμούς δεν θα το επιτρέψω,
θα τον πολεμήσω είτε μόνος είτε με όλους.
Και τις ιερές παρακαταθήκες των πατέρων θα τιμήσω.

Μάρτυρές μου οι θεοί
Αγραυλος, Ενυάλιος, Aρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αυξώ, Ηγεμόνη)

http://dikamaspaidia.blogspot.com/

Ο ΛΕΥΚΟΣ ΗΛΙΟΣ ΤΩΝ ΗΤΤΗΜΕΝΩΝ

Τα ξημερώματα της 12ης Απριλίου 1861 εξερράγη η πρώτη χειροβομβίδα του πολέμου της Απόσχισης. Και οι δυο πλευρές περιμένουν έναν σύντομο, έντιμο, ομαλό πόλεμο. Η σύγκρουση όμως θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια και θα είναι η πιο αιματηρή ολόκληρης της αμερικανικής ιστορίας. Οι απώλειες θα είναι κατά ένα τρίτο μεγαλύτερες από εκείνες που υπέστησαν οι ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, 618.000 έναντι 407.000, για έναν πληθυσμό επτά φορές μικρότερο.

Το 1861, οι ΗΠΑ δεν αποτελούν ένα μόνο έθνος, αλλά δυο, τα οποία είναι εντελώς διαχωρισμένα, ο Νότος και ο Βορρας. Όλα βρίσκονται σε αντίθεση: ο πληθυσμός, οι παραδόσεις, ο πολιτισμός, το κλίμα, η οικονομία. Η ιστορία την οποία αφηγείται ο Ντομινίκ Βεννέρ, είναι εκείνη της γέννησης ενός έθνους του Νότου, και στη συνέχεια η αντίσταση του στην επίθεση του βιομηχανικού Βορρά, και τέλος της προμελετημένης δολοφονίας του.



Είναι η αληθινή ιστορία του Όσα Παίρνει ο Άνεμος.Συναντάμε ξανά τις φυτείες των λευκών μισοκοιμισμένες μέσα στις μανόλιες, τα χωράφια με το βαμβάκι και την απόλαυση της ζωής, τους εκλεπτυσμένους τζέντλεμαν και τα κορίτσια με κρινολίνο, αλλά και την κατάρα της δουλείας. Παρακολουθούμε τον Γολγοθά του Νότου: Γκέτισμπουργκ, Ατλάντα, Αππόματοξ.

Η αποφασιστικότητα του Τζέφερσον Ντέιβις, η στρατιωτική ευφυία του στρατηγού Λη, ο ενθουσιασμός του Στόουνγουολ Τζάκσον ή του Μπορεγκάρντ, η τόλμη των παραβιαστών του αποκλεισμού, το θάρρος των επιδρομών του ιππικού, ο ηρωισμός των γυναικών του Νότου δεν θα καταφέρουν τίποτα μπροστά στην συντριπτική ανωτερότητα του Βορρά και της κατακτητικής διάθεσης του.

Ο Νότος, με λιγότερο πληθυσμό από την σημερινή Ελβετία, θα υποκύψει μπροστά στην αριθμητική υπεροχή, αλλά το δολοφονημένο του όνειρο θα συνεχίσει να ζει στις καρδιές των γενναιόψυχων ανδρών.

Το βιβλίο ''Ο ΛΕΥΚΟΣ ΗΛΙΟΣ ΤΩΝ ΗΤΤΗΜΕΝΩΝ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

http://thulebooks.blogspot.com/2010/09/blog-post_17.html

Θέλουν να κόψουν και να κάψουν δέντρο, δώρο του Χίτλερ !

ΣΕ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ

Γκρίνιες και διαμάχες έχουν στην Πολωνία και συγκεκριμένα στην πόλη Jaslo για ένα δέντρο. Το δέντρο αυτό, μια Βελανιδιά ύψους 12 μέτρων, ήταν δώρο του Χίτλερ στην πόλη αυτή. Ο δήμαρχος της πόλης θέλει να κατέβει το ...

δεντρο αλλά διάφορες οργανώσεις είναι αντίθετοι σε αυτό. «Είναι απλά ένα δέντρο, δε φταίει σε τίποτα» λένε, ενώ από τη μεριά του ο δήμαρχος λέει «στη θέση του μπορώ να βάλω δέντρα αφιερωμένα στα θύματα του Χίτλερ». Οι κάτοικοι είναι κυριολεκτικά χωρισμένοι στα δυο και δεν αποκλείεται τελικά το δέντρο να τη γλιτώσει

ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ : Η άγνωστη γυμναστική των αρχαίων Ελλήνων

Κανείς μέχρι σήμερα δεν γνώριζε ότι ο Μαίανδρος, το αρχαίο τετραγωνισμένο ελληνικό σύμβολο που υπάρχει παντού ζωγραφισμένο, είναι ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ.

Τα λεξικά παγκοσμίως το αναφέρουν ως... διακοσμητικό στοιχείο αγγείων, κτηρίων, ενδυμάτων κ.λπ. και ως τίποτε άλλο.

Και όμως, ο Μαίανδρος σε κάποια σπάνια αγγεία φαίνεται πεντακάθαρα ότι είναι λαβή στο αγώνισμα της πάλης.

2.500 χρόνια αυτή η πολύτιμη πληροφορία είχε χαθεί.

Τα σπάνια αγγεία που εξηγούν με ζωγραφιές τη γυμναστική αυτή βρίσκονται εκτός Ελλάδος (Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία, Η.Π.Α. κ.λπ.).

Κανένα τέτοιο αγγείο δεν βρίσκεται στην Ελλάδα.


Εκείνη την εποχή, όμως, ήταν κοινό μυστικό των αρχαίων Ελλήνων, γι' αυτό και το ζωγράφιζαν παντού, αλλά, αυστηρά κωδικοποιημένο.

Η γυμναστική αυτή δυνάμωνε τα χέρια κατ' αρχάς με δίσκο, ακόντιο, τόξο και ξίφος, με τελικό ζητούμενο τη Μαιάνδριο λαβή στην πάλη.

Η άγνωστη γυμναστική των αρχαίων ΕλλήνωνΤο δέσιμο των δαχτύλων μεταξύ τους και το σφίξιμο του αντιπάλου ήταν οδυνηρό στο αγώνισμα της πάλης και θανατηφόρο στον πόλεμο.

Ο Πλάτων ο ίδιος ήταν παλαιστής και φυσικά γνώστης της λαβής του Μαιάνδρου.

Λόγω της απώλειας αυτών των αγγείων και της άγνοιας της χρησιμότητας του Μαιάνδρου, για χιλιάδες χρόνια, αλλάξαμε παγκοσμίως σωματότυπο, χάσαμε δύναμη, πήραμε βάρος και αρρωστήσαμε.

Με τη γυμναστική του Μαιάνδρου και τη διατροφή του Ιπποκράτη, όλοι οι νέοι σήμερα μπορούν να φτιάξουν σώμα αγαλμάτινο και να έχουν άριστη υγεία.

Και οι μεγαλύτεροι, όμως, έχουν πάρα πολλά να κερδίσουν από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου.

Φωτογραφίες και κείμενα επιλεγμένα από 100 βιβλία αποδεικνύουν τη σημασία, την αξία και τη χρησιμότητα αυτού του συμβόλου.

Η έρευνα του μοναδικού υλικού αυτού του βιβλίου και η καταγραφή του είναι ένας από τους λόγους που απείχα από τη μουσική σκηνή χρόνια και είμαι σίγουρος ότι άξιζε τον κόπο.


http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=146422&cid=13

20/9/10, Αγιος Παντελεημονας - φωτορεπορταζ

ΠΗΓΗ : http://whitewomenfront.blogspot.com/

Σήμερα ήταν η μέρα που έσπασε ο φόβος και η -μέχρι τώρα σιωπηλή- πλειοψηφία εμφανίστηκε.

Ετοιμασίες

Διανομή ενημερωτικού υλικού

Το Υπουργείο Προ.Λαθρ. έστειλε άνδρες να επιβλέπουν :Ρ

Η (μοναδική) κάμερα ΜΜΕ ήταν από ...Γαλλικό κανάλι!

Δημιουργείται μόδα... :)

Όχι στον διωγμό των Ελλήνων από τις γειτονιές της Αθήνας!

Υπάρχει ελπίδα σ' αυτήν την γειτονιά

Μετά από δύο χρόνια αγώνων, η εκκλησία επιτέλους παρούσα.

Ομάδα περιφρούρησης

Προσεκτική παρακολούθηση των ομιλιών

Ασφυκτικά γεμάτη η πλατεία

Αναμενόμενα πια, δεν φάνηκαν :Ρ

Η αστυνομία δοκιμάζει να κλείσει το δρόμο στην πορεία

Ο συναγωνιστής σε δράση

Αυτοί οι δρόμοι, αυτές οι γειτονιές...

...ανήκουν μόνο σε Έλληνες!

Στην Αχαρνών γίνεται αντιληπτός ο αριθμός

Τα ΜΑΤ σε ρόλο οδοφράγματος

όσο το μέτωπο είναι προς ...βίλα Αμαλίας

...Όχι αυτή τη φορά.

Η γυναικεία παρουσία εντονότερη από ποτέ

Σύντομα και στην δική σας γειτονιά. ;)

Απειλή Ελευθερίας…

«Σε εποχές σαν αυτή, οφείλουμε να μιμηθούμε τον Οδυσσέα και να δεθούμε αυτοβούλως στο κατάρτι της Πίστης μας. Κι αν δεν το αντέχουμε να στέκουμε και να ακούμε, οφείλουμε να κλείσουμε τα αυτιά μας και τα αυτιά των συντρόφων μας, κι εκεί δεμένοι να προχωρούμε, κόντρα στους ανέμους και τα κύμματα ενός κόσμου που κατρακυλάει στην άβυσσο.»

Αν δεν ξέρει κανείς, και δεν ζητά να μάθει, αλλά βασίζεται σε αυτά που ακούει στην τηλεόραση και διαβάζει στον τύπο του συρμού, θα νομίζει πως προσγειώθηκε σε μια χώρα είτε ηθική κι αγγελικά πλασμένη, είτε στις πύλες της κολάσεως. H καθημερινότητα βέβαια δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, αλλά κινείται στο πεδίο της εικονικής πραγματικότητας. Η τηλεκατευθυνόμενη κοινή γνώμη όμως, δυσκολεύεται να πιστέψει οτιδήποτε δεν έχει πρωτύτερα δει στην TV, χρίζοντας τα Μέσα ανάδοχους και αντιπροσώπους της Ελευθερίας της, απεμπολώντας το δικαίωμά της στο συλλογισμό και την κρίση. Αλλάζει κανάλια πιστεύοντας ότι ανάμεσά τους θα βρει σερβιρισμένη την αλήθεια. Η μήπως αναζητά αυτό που θέλει να ακούσει, αυτό που περιμένει να δει; Πως δηλαδή χωρίς να κουνηθεί από τον καναπέ του θα παρουσιαστούν οι αντ’ αυτού να του προσφέρουν το μέλι και το γάλα του παραδείσου;
Ο καθείς ονειρεύεται πως ο εκλεκτός του, ο πιο φωτογενής, ο πιο επιθετικός, ο πλέον είρων, είναι ο σωτήρας, αυτός, ο πιο ξύπνιος, ο πιο ταχύς στις απαντήσεις, εκείνος που θα κατατροπώσει τον αντίπαλο πολιτικό ή δημοσιογράφο με τις σοφιστείες του. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για σκηνοθετημένες διενέξεις, για προμελετημένες διαφωνίες με σκοπό να κρατούν τον τηλεθεατή, τον τηλεπολίτη, δηλαδή, σε κατάσταση νάρκης. Κοίταξε λαέ, εμείς μιλάμε για σένα. Εμείς φροντίζουμε για το ασφαλιστικό σου, την περίθαλψή σου, το μέλλον σου. Εσύ το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να αγοράζεις τις εφημερίδες μας, να κάνεις ζάπινγκ στα κανάλια μας και να ψηφίζεις στις εκλογές μας.

Πίσω από το γυαλί, πίσω από το τυπωμένο χαρτί με τα γυαλιστερά ένθετα και τις ταινίες, μια άλλη πραγματικότητα, αυτή των εμπόρων των εθνών ξεδιπλώνεται χωρίς αιδώ. Την ώρα που οι λεονταρισμοί των καναλιών δίνουν και παίρνουν, οι διεκπεραιωτές της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας, υλοποιούν κατά γράμμα τα προγράμματα για τα οποία δεσμεύτηκαν προκειμένου να εκλεγούν. Δεσμεύτηκαν όχι σε μας, στον Ελληνικό λαό, αλλά στους υψηλούς τους φίλους που κάθε τόσο επισκέπτονται και με τους οποίους συνομιλούν και συσκέπτονται.
Δημοσιογράφοι και πολιτικοί που ζουν με πολυτέλεια βασιλέων, υπουργοί που συντρώγουν με δημοσιογράφους και οικονομικούς παράγοντες, φιλίες περίεργες, ευκαιριακές, πρόστυχες, έτοιμες να καταλήξουν σε καρφώματα, κατινισμούς και χολή.
Οι βερμπαλισμοί και οι ασυναρτησίες, σε πρώτη ζήτηση, σοβαροφανής, λαϊκίστικη, ακατανόητη, μασημένη τροφή για την πλέμπα που συναγωνίζεται στην αναπαραγωγή μιας γνώσης που δεν κατέχει.

Ζούμε σε μιαν εποχή όπου το φαίνεσθαι καταβροχθίζει το είναι, το είδωλο καμώνεται τη σάρκα και τα οστά, η πολυτελής αυλαία φυγαδεύει τις σκιές που κινούνται πίσω της.
Πόσο γενναίοι είμαστε, πόσο μπορούμε να αντέξουμε το βάρος μιας αλήθειας που η Θεία Πρόνοια απέθεσε στις πλάτες μας μέσα στον ορυμαγδό του Σκότους και της απάτης; Πόσο αντέχουμε να λέμε Όχι, και πάλι Όχι στις εύκολες λύσεις, στα αλεσμένα σκουπίδια, στους συμβιβασμούς;

Σε εποχές σαν αυτή, οφείλουμε να μιμηθούμε τον Οδυσσέα και να δεθούμε αυτοβούλως στο κατάρτι της Πίστης μας. Κι αν δεν το αντέχουμε να στέκουμε και να ακούμε, οφείλουμε να κλείσουμε τα αυτιά μας και τα αυτιά των συντρόφων μας, κι εκεί δεμένοι να προχωρούμε, κόντρα στους ανέμους και τα κύμματα ενός κόσμου που κατρακυλάει στην άβυσσο. Λυγίζοντας όσο χρειάζεται για να μην σπάσουμε, ευθυτενείς μπρος στους εαυτούς μας, σφίγγοντας τις γροθιές με πείσμα, περιμένοντας, δουλεύοντας, τραγουδώντας το θούριο για την ώρα της Ελευθερίας, για την Αυγή της Πατρίδος.

http://xryshaygh.wordpress.com

Για τον Πόλεμο και τους Πολεμιστές.

Δε θέλουμε να μας λυπούνται οι χειρότεροι εχθροί μας, ούτε κι εκείνοι πού από καρδιάς αγαπούμε. Αφήσετέ με, λοιπόν, να σας πω την αλήθεια!
Αδελφοί μου εν πολέμω, σας αγαπώ από καρδιάς, είμαι και ήμουν όμοιός σας.
Και είμαι επίσης κι ο χειρότερος εχθρός σας. Αφήστε με, λοιπόν, να σας πω την αλήθεια!
Ξέρω το μίσος και τον φθόνο πού έχετε στην καρδιά σας. Δεν είσαστε αρκετά μεγάλοι, ώστε να μη γνωρίζεται το μίσος και τον φθόνο. Ας είστε, λοιπόν, αρκετά μεγάλοι, που να μη ντρέπεστε γι’ αυτό!
Κι αφού δεν μπορείτε να είστε άγιοι της γνώσης, γίνετε τουλάχιστον οι πολεμιστές της. Αυτοί είναι οι σύντροφοι κι οι πρόδρομοι τέτοιας αγιοσύνης.
Βλέπω πολλούς στρατιώτες: θέλω να δω πολλούς πολεμιστές! Ομοιόμορφη είναι η στολή που φοράνε: ας μην ήταν ομοιόμορφο ό,τι κρύβουν μ’ αυτήν!
Πρέπει να είστε σαν εκείνους που το μάτι τους γυρεύει αδιάκοπα έναν εχθρό, τον εχθρό σας. Και μερικοί από σας εμπνέουν το μίσος από την πρώτη ματιά.
Πρέπει να ζητάτε τον εχθρό σας, και πρέπει να αρχίσετε τον πόλεμό σας και τον πόλεμο για τις ιδέες σας! Κι αν νικηθεί η ιδέα σας, η τιμιότητά σας πρέπει να καλεί ακόμα το θρίαμβο!
Ν’ αγαπάτε την ειρήνη σα μέσον για καινούργιους πολέμους. Και τη σύντομη ειρήνη πιο πολύ από τη μακρόχρονη.
Δε σας συμβουλεύω να εργάζεστε, μα να πολεμάτε. Δε σας συμβουλεύω την ειρήνη, μα τη νίκη. Η δουλειά σας να ’ναι ένας αγώνας κ’ η ειρήνη σας να ’ναι μια νίκη!
Μπορεί κανείς να σωπαίνει και να ’ναι ήσυχος μόνο όταν έχει τόξο και σαΐτες: αλλιώς φλυαρεί και λογομαχεί. Η ειρήνη σας να ’ναι μια νίκη!
Λέτε πως ο καλός σκοπός αγιάζει και τον πόλεμο ακόμα; Εγώ σας λέω: Ο καλός πόλεμος είναι αυτό που αγιάζει κάθε σκοπό.
Ο πόλεμος και το θάρρος έχουν κατορθώσει πολύ μεγαλύτερα πράγματα παρ’ όσο η αγάπη προς τον πλησίον. Δεν είναι ο οίκτος σας, παρά η γενναιότητά σας που έσωσε ως τα τώρα τα θύματα.
«Τι' ναι καλό;» ρωτάτε. Το να ’ναι γενναίος κανείς, να τι είναι καλό. Αφήσετε τα κοριτσόπουλα να λένε: «Καλό είναι ό,τι είναι ωραίο και συγκινητικό μαζί.»
Σας λένε άκαρδους: μα η καρδιά σας είναι καθαρή και μ’ αρέσει η ντροπαλοσύνη της εγκαρδιότητάς σας. Ντρέπεστε για τη φουσκονεριά σας, κι άλλοι ντρέπονται για τη φυρονεριά τους.
Είστε άσκημοι; Πολύ καλά, αδερφοί μου! Τυλιχτείτε, τότε, τον υπέροχο μανδύα της ασχήμιας!
Κι όταν μεγαλώνει η ψυχή σας, τότε γίνεται υπερβολικά ζωηροί, και στο μεγαλείο σας υπάρχει κακία. Σας ξέρω.
Στην κακία συναντιούνται ο υπερβολικά ζωηρός με τον ασθενικό. Μα δεν καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Σας ξέρω.
Πρέπει να έχετε μόνο εχθρούς για να τους μισείτε, όχι όμως εχθρούς για να τους περιφρονείτε. Πρέπει να είστε περήφανοι για τους εχθρούς σας: τότε οι επιτυχίες του εχθρού σας θα είναι δικές σας επιτυχίες.
Επανάσταση - αυτή είναι η ευγένεια του σκλάβου. Ας είναι η ευγένειά σας η υποταγή! Ας είναι κι η ίδια η προσταγή σας μια υποταγή!
Στ’ αυτιά ενός πολεμιστή το «οφείλεις» αντηχεί πιο ευχάριστα από το «θέλω». Και κάθε τι που σας είναι αγαπητό πρέπει να κατορθώσετε να σας το προστάξουν.
Η αγάπη σας για τη ζωή ας είναι αγάπη για τη μεγαλύτερη ελπίδα σας, ας είναι η μεγαλύτερη σκέψη της ζωής!
Μα τη μεγαλύτερη σκέψη σας πρέπει να μ’ αφήσετε να σας την προστάξω - και είναι τούτη εδώ: ο άνθρωπος είναι κάτι που πρέπει να ξεπεραστεί.
Ζείτε, λοιπόν, τη ζωή της υποταγής και του πολέμου! Τι σημασία έχει η μακρά ζωή! Ποιος πολεμιστής θέλει να τον λυπηθούν!
Δε σας λυπούμαι, σας αγαπώ από καρδιάς, εν πολέμω αδερφοί μου!
Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα.

_http://www.antistasi.info/

Για την χθεσινή συγκέντρωση.

Αφορμή για αυτές τις λίγες λέξεις είναι η χθεσινή συγκέντρωση των κατοίκων του Αγ.Παντελεήμονα και των εκπροσώπων άλλων περιοχών με όμοια προβλήματα, καθώς επίσης και των αντιδράσεων των κατοίκων των άνω Λιοσίων.

Η χθεσινή διαμαρτυρία επιβεβαιώνει δύο βασικότατες συνιστώσες την πολυπλοκότατης νεοελληνικής πραγματικότητας.

Η πρώτη αφορά την δημοσιογραφική αλητεία. Την προπαγανδιστική διαδικασία, με την οποία αναπτύσσεται μια κινητική ενάντια στον γηγενή Ελληνικό πληθυσμό από τα ΜΜΕ. Μια ενορχηστρωμένη επίθεση ακόμα και σε βασικά αγαθά όπως η οικιακή ασφάλεια, η ατομική ακεραιότητα ακόμα και ο τρόπος ένδυσης…Τα ΜΜΕ παρουσίασαν την χθεσινή είδηση μέσα από έναν συνδυασμό διαστρεβλωτικών φίλτρων, ψευδών ειδήσεων και με την χρήση φράσεων και εκφράσεων άκρως προσβλητικών, υποτιμητικών και πολιτικά προκατειλημμένων. Ο ηλεκτρονικός και μη τύπος παρουσίασε τους 1000 περίπου κατοίκους , αλλά και εθνικιστές που τους συμπαραστάθηκαν, ως κοπάδι ακροδεξιών ρατσιστών, 200 το πολύ (είπαν) 500 ατόμων…Την ίδια ώρα οι αντιδράσεις των Ελλήνων ενάντια στους Ρομά , τα επεισόδια που έγιναν και η αγανάκτηση του κόσμου, παρουσιάστηκαν ως μεμονωμένο γεγονός. Ο πολιτικός κόσμος επιτέθηκε, με αιχμή του δόρατος τους δημοσιογράφους, στους κατοίκους των Αθηνών όμως υπέστη πανωλεθρία.

Η πανωλεθρία του επιβεβαιώνεται από την διαπίστωση μιας άλλης πραγματικότητας και δεύτερης βασικής συνιστώσας. Της δύναμης της συλλογικότητας και της αυτοοργάνωσης των Ελλήνων, οι οποίοι εν τι πράξει είναι μια γροθιά , πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες και διαφορές. Η διαπίστωση της απόδοσης έργου, των πρωτοβουλιών τους, οι οποίες ενισχύονται από πολλές και διαφορετικές εθνικιστικές κινήσεις, αποτελεί για αυτούς πηγή ζωτικότητας, ενέργειας και ελπίδας. Η αυτοοργάνωση τους αυτή και ο κοινοτικός τρόπος δράσης τους αποτελούν για την κυβέρνηση αντίπαλο, με ισχύ πολλαπλάσια από αυτή που ίσως έχουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, σε ότι αφορά τουλάχιστον ζητήματα μετανάστευσης, ασφάλειας και κοινωνικής ειρήνης και συνοχής. Η κατάσταση αυτή, την οποία ενισχύουν Έλληνες από όλη την Αθήνα συνεχώς, αποτελεί αυτή την στιγμή την πλέον ανερχόμενη κίνηση πολιτών. Μια κίνηση η οποία σε αντίθεση με τις αντίστοιχες αριστερών οργανώσεων, έχει παλμό, ουσία και πάθος, διότι αποτελεί αγνή,απόλυτα δίκαιη, ακομμάτιστη και αντιδραστική δραστηριότητα επιβίωσης. Δεν αποτελεί κύκλο ντόπιων πολιτικοποιημένων πολιτών , με σκοπό την διάδοση της τάδε ή της δείνα πολιτικής θέσεως.Τρανή απόδειξη η προσπάθεια του ακροδεξιού ΛΑΟΣ, το οποίο πριν από περίπου έναν χρόνο προσπάθησε να αντλήσει ψηφοφόρους, όμως συνάντησε την οργή των πολιτών. Η ανάδειξη τους προβλήματος τους έγινε πραγματικότητα όταν η αυτοοργάνωση έλαβε σάρκα και οστά. Παρά την απουσία πρότερης εμπειρίας σε αντίστοιχες ενέργειες, η πλειοψηφία των κατοίκων δρα με γνώμονα την πραγματικότητα , για αυτό και έχει αποτελέσματα.

Σε κάθε περίπτωση οι κάτοικοι των περιοχών της Αθήνας διεκδικούν την πόλη του Περικλή έχοντας στο πλευρό τους το δίκιο. Πέρα από την μοναδικότητα αυτή, σε κάθε βήμα τους και ανάγκη, έχουν και όλους τους Έλληνες εθνικιστές.

http://www.autonomesskepseis.blogspot.com/

Ο Πόλεμος άρχισε.....

Μέσα στο κακό μας το χάλι που έχουνε βάλει τη Χώρα μας με το ΔΝΤ,ευτυχώς με τον καιρό, πληθαίνουν οι αναφορές στα Μ.Μ.Ε. για τους Εθνικιστές, για το "φόβο" του Συστήματος τους έναντι σε οτιδήποτε Εθνικό και Ιδεώδες σχετικά με αυτό.
"Φωνές" που διαλαλούν ότι οι "ακραίοι" εμφανίζονται ξαφνικά παντού, είναι μέσα σε όλα, φωνές που προσπαθούνε να σας πείσουνε ακόμη ότι οι "ακραίοι" είναι φασίστες και κατακάθια του παρελθόν.
Αναφορές παντού και η τελευταία αναφορά στο "Βήμα" πριν από 2 μέρες.
Στις ειδήσεις όλοι μιλάνε και σχολιάζουνε το γεγονός ότι η Ευρώπη παίρνει "ακρο-δεξιά" στροφή, σχολιάζουνε όπως ξέρουνε μόνον αυτοί, "δημοκρατικά" πάντα, την είσοδο εθνικιστικών κομμάτων στη βουλή σε πολλές χώρες, βλέπε Αυστρία, Σουηδία, Ουγγαρία, Σλοβενία, κτλ.

1. Ξεχνάνε να σχολιάσουνε επιδειχτικά όμως τον συνεχή Αγώνα μας που κάνουμε για μια πολύ πιο ισχυρή Ελλάδα σε όλους τους τομείς.
2. Ξεχνάνε να σχολιάσουνε ότι οι Ιδέες δε φυλακίζονται....
3. Ξεχνάνε να σχολιάσουνε ότι οι Εθνικιστές πάντα ήτανε παντού και μέσα σε όλα, διότι πολύ απλά και εμείς άνθρωποι του λαού είμαστε και όχι εξωγήινοι !
4. Ξεχνάνε να αναφέρουνε στα Μ.Μ.Ε.(τους..) , ότι υπάρχουνε ακόμη κάποιοι που τιμούν και σέβονται και τα παντελόνια τους και την ένδοξη Ιστορία μας και δε συμβιβάζονται με τα σχέδια των σιωνιστών και της Παγκοσμιοποίησης τους...
5. Γυρνάνε την πλάτη επιδειχτικά, μόλις κάποιοι κρατούνε τη Γαλανόλευκη στο δρόμο και φωνάζουνε δυνατά " η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες" και προκαλούνε με τη σιγή τους, επειδή πολύ απλά οι Εθνικιστές δεν τα "σπάνε". Επειδή δεν προκαλούνε επεισόδια, δεν καίνε αυτοκίνητα συμπατριωτών μας, επειδή δεν προκαλούνε "είδηση", όπως θα έλεγαν και αυτοί....

Η Στροφή του Ελληνικού Λαού στις Αξίες, τα Ιδεώδη, την Ιστορία του, στους Θεσμούς του και σε οτιδήποτε Εθνικό , θα γίνει σύντομα πραγματικότητα και αυτό το ξέρουνε άπαντες.
Είτε με το καλό είτε όχι.
Η μπουρδελοποίηση ενός από τους πιο ένδοξους και ιστορικούς λαούς παγκοσμίως, είναι σημάδι για την Αλλαγή που έρχεται.
Η Ιστορία μας, μας δείχνει τον δρόμο προς το Μέλλον.
Ο Πολιτισμός των Προγόνων μας, επιβάλλεται να συνεχιστεί και να ξεπεραστεί !

Αρκετά "φιδέψαμε" σα λαός, αρκετά "μαυρίσαμε" τη Μοίρα μας, αρκετά αυτοκαταστραφήκαμε.
Η Ανωτερότητα του Ελληνικού Λαού επιβάλλεται να κυριαρχήσει ξανά, ξεκινώντας από την ίδια μας την Πατρίδα πρώτα.

Η Αλλαγή που θα γίνει, θα είναι βασισμένη σε Εθνοκεντρικές Ιδέες και Απόψεις, όπως επιβάλλει και η όλη Πορεία της Ιστορία μας.

Ο Πόλεμος άρχισε.....

http://dikamaspaidia.blogspot.com

Ηγέτης...

Αυτός που εμπνέει σεβασμό και δέος, καθώς η ηθική του ξεπερνά ηγετικά απωθημένα και εξουσιαστικά συμπλέγματα.. Αυτός στον οποίο όλο το Έθνος δίνει πρόθυμα όρκο υπακοής και πίστης.. Αυτός που η ζωή,η προσωπικότητα και η δράση του αποτελούν παράδειγμα.. Αυτός που φτάνει στο ανώτατο σημείο της φωτεινής πυραμίδας όλων εκείνων των λαμπρών ανθρώπων που αγωνίστηκαν για τη Φυλή,την Πατρίδα και την Τιμή.. Αυτός που εξυψώνει τις παραδόσεις, τις τέχνες και τον πολιτισμό και γαλουχεί τις νέες γενιές μ' αυτά.. Αυτός που ως καθήκον και όραμα έχει την ευημερία του Έθνους του..

Όχι αυτός που ξεπουλιέται για τα χρήματα, τις βίλες, τις γυναίκες (στην καλύτερη περίπτωση) και την εξουσία... Όχι αυτός αυτός που εμπορεύεται τα ιδανικά και την ηθική του (αν διέθετε ποτέ κάτι από αυτά) για την απόκτηση παραπάνω δύναμης... Όχι αυτός που στο όνομα μιας (δήθεν) δημοκρατίας επιβάλλει στο Λαό καθετί αρρωστημένο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κλειστών κύκλων που ανήκει... Όχι αυτός που απεμπολεί τις παραδόσεις και εξαλείφει με κάθε τρόπο τη διαφορετικότητα του Έθνους του, παρασύροντας το Λαό σε μια ανηλεή δίνη αναμεμειγμένων πολιτισμών,όπου ο καθένας χάνει την ταυτότητά του.. Και προπαντός ΟΧΙ ΑΥΤΟΣ που ξεχνά το αλύτρωτο Έθνος και αγνοεί την κραυγή της βασανισμένης Φυλής..

Τίσις

http://skinfront.blogspot.com

Φτάσε όπου ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ

-Παππού αγαπημένε, είπα, δώσ μου μιαν προσταγή. Χαμογέλασε, απίθωσε το χέρι απάνω στο κεφάλι μου, δεν ήταν χέρι, ήταν πολύχρωμη φωτιά, ως τις ρίζες του μυαλού μου περιχύθηκε η φλόγα.

-Φτάσε όπου μπορείς παιδί μου...

Η φωνή του βαθιά, σκοτεινή, σα να βγαινε από το βαθύ λαρύγγι της γης. Έφτασε ως τις ρίζες του μυαλού μου η φωνή του, μα η καρδιά μου δεν τινάχτηκε.

-Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ μου μιαν πιο δύσκολη, πιο κρητικιά προσταγή.

Κι ολομεμιάς, ως να τα πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεγμένες θυμαρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:

-Φτάσε όπου ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ παιδί μου !...

http://gomedusa.blogspot.com/

"Ο Σύνδεσμος...."

Ξεκινάω άμεσα και μπαίνω στο θέμα της συσπείρωσης σε κάθε πόλη, σε κάθε νομό και σε κάθε χωριό.
Οι καιροί επιβάλλουν μια πιο συγκροτημένη κίνηση των Εθνικιστών και ειδικά αυτών που δεν ανήκουν σε κανένα Κίνημα-Κόμμα. Δηλαδή η αναφορά μας γίνεται για τους "Αυτόνομους", τους "Ανένταχτους" και τους Εθνικιστές που το ξέρουν μόνο οι ίδιοι ότι είναι.
Μένοντας στο σπιτάκι σου,μόνος σου, κράζοντας πίσω από έναν υπολογιστή, δε γίνεται τίποτα απολύτως έτσι.
Δε λέω, καλό είναι από το τίποτα, αλλά ειδικά στην συγκεκριμένη στιγμή που η Χώρα μας, μας έχει ανάγκη ακόμη πιο πολύ, αυτή η "δράση" δεν αρκεί και δε φαίνεται καν.
Επιβάλλεται να σηκωθείς από τον καναπέ σου, να αφήσεις τις φοβίες σου και όλα αυτά τα φοβικά σύνδρομα περί "φακελώματος", αφού όπως και να έχει "φακελωμένοι" είμαστε ΟΛΟΙ και να έρθεις σε επαφή με τους Εθνικιστικούς Πυρήνες της γειτονιάς σου, με τους Εθνικιστές της Πόλης σου.
Επιβάλλεται να ακολουθήσεις μια Ενωτική καθαρά στάση και να βοηθήσεις και εσύ με τον τρόπο σου όσο και όπου μπορείς.

Ο Σύνδεσμος είναι εκεί και σε περιμένει.... ακολούθα τον!

Έλα σε επαφή μαζί μας, μη μένεις μόνος.

ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ Η ΕΝΩΤΗΤΑ !

Οργισμένη Οχιά...

http://dikamaspaidia.blogspot.com/2010/09/blog-post_14.html

395 μ.Χ. Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το 395 οι εκχριστιανισθέντες Γότθοι του Αλάριχου κινούνται απειλητικά πρός την Κωνσταντινούπολη αναζητώντας δόξα και λάφυρα, αλλά ο πρωθυπουργός και συμβουλάτορας του Αρκαδίου Ρουφίνος τους στρέφει πονηρά προς την Ελλάδα, πληροφορώντας τον Αλάριχο ότι θα βρεί εκεί «πολλά ειδωλολατρικά ιερά με αμύθητα πλούτη». Τους Γότθους στρατιώτες συνοδεύουν φανατικά καλογεροτέλωνια που κατασφάζουν μαζί τους τους Έλληνες Εθνικούς, καταστρέφοντας και λεηλατώντας τις ελληνικές πόλεις και τα ιερά μέχρι και την Σπάρτη. Στην Μακεδονία προκαλούν μεγάλες καταστροφές στο Διόν και κατερχόμενοι μετά με αυτοκρατορική άδεια από τις Θερμοπύλες ορμούν απο την Βοιωτία στην Αττική. Ταυτόχρονα ο Αρκάδιος διατάζει, όχι απλώς την καταστροφή, αλλά την ισοπέδωση («ες έδαφος φέρειν») όλων των Ελληνικών ναών και το υλικό τους να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή άλλων οικοδομημάτων, έτσι ώστε να χαθούν παντελώς τα ίχνη τους.


Φτάνοντας όλοι αυτοί οι βάρβαροι δαίμονες στην Αττική, ισοπεδώνουν το ναό της Δήμητρας και της Περσεφόνης στην Ελευσίνα και θανατώνουν τους πιστούς και τους ιερείς που βρίσκοταν εκεί. Τότε θανατώθηκε και ο τελευταίος ιεροφάντης Ιλάριος, καθώς επίσης και ο τελευταίος Δαδούχος, ο Αθηναίος Λυκομίδης,οι οποίοι αφού βασανίστηκαν φρικτά, κάηκαν ζωντανοί (μετά το θάνατο του Νεστόριου τα Ελευσίνια Μυστήρια είχαν σιγήσει για αρκετό καιρό, αλλά στην συνέχεια οι Έλληνες Εθνικοί, τα είχαν αναβιώσει με ιερείς απο τις Θεσπιές). Στη συνέχεια τα στίφη των βαρβάρων και των ληστών κατευθύνονται στην Πελοπόννησο, αφού η θέα, κατά τον ιστορικό Ζώσιμο, της Προμάχου Αθηνάς και Αχιλλέα στα τείχη των Αθηνών τους έκανε να απομακρυνθούν με φόβο. Στην Πελοπόννησο καταστρέφουν πρώτα την Κόρινθο, μετά το Άργος και τελευταία την Σπάρτη. Μετά ισοπεδώνουν τον ναό του Διός στην Νεμέα, τα Αρκαδικά ιερά της Λυκόσουρας και τα λαμπρά ιερά της Ολυμπίας.

Το 396 ο Αρκάδιος απαγορεύει σε ολόκληρη την Ανατολική Αυτοκρατορία ακόμη και την απλή παρατήρηση "ειδωλολατρικών" τελετών και το 397 εξισώνει την εθνική λατρεία με την προδοσία κατά του κράτους! Οι τελευταίοι Εθνικοί ιερείς και ιεροφάντες καθαιρούνται και φυλακίζονται. Με έναν νέο διάταγμα διατάζει επίσης την ισοπέδωση των εθνικών ναών της Ανατολικής Αυτοκρατορίας που στέκουν ακόμα όρθιοι. Απο την μεριά της η Τέταρτη Εκκλησιαστική Σύνοδος της Καρθαγένης (398 μ.Χ.) απαγορεύει ακόμα και στους επισκόπους την ανάγνωση των βιβλίων των Εθνικών! Αμέτρητα τότε φιλοσοφικά και επιστημονικά βιβλία ρίπτονται στην πυρά.

Μέσα σε όλο αυτό το μίσος και τον κατατρεγμό πώς θα σας φαινόταν το «δίκαιο» και «σπλαχνικό» διάταγμα του Αρκάδιου που εξουσιοδότησε τις τοπικές αρχές να ξυλοκοπούν τους φανατικούς μοναχούς που επιτίθενται και αποσπούν απο τους στρατιώτες τους συλληφθέντες Εθνικούς απο τους στρατιώτες για να τους λιντσάρουν; Πραγματικοί διάβολοι και ανθρωπόμορφα κτήνοι αυτά τα χριστιανικά καλογεροτελώνια που πίστευαν ότι όσους περισσότερους Εθνικούς και αιρετικούς σκοτώσουν τόσο αρεστότεροι θα είναι στον «Κύριο» και τόσο πιο εύκολα θα σώσουν τις ψυχές τους απο την απώλεια.

Συνεχίζοντας ο Αρκάδιος επιμένει στην ισοπέδωση και των τελευταίων ακόμα Εθνικών ναών που έχουν μείνει όρθιοι, κυρίως στις αγροτικές περιοχές. Ισοπεδώνονται τότε και οι Δελφοί (399). Πυροπολούνται επίσης βιβλιοθήκες και θανατώνονται ιερείς. Το 402 μ.Χ. τα ψυχοσωστικομανή τελώνια της Καρχηδόνας λιντσάρουν Εθνικούς και καταστρέφουν ιερά και αγάλματα, εξασφαλίζοντας μια σίγουρη θέση στον παράδεισο και στην αιώνια ζωή. Ο επίσκοπος «άγιος» Ιωάννης Πορφύριος (ο αντίποδας του νεοπλατωνικού ομωνύμου φιλοσόφου) οργανώνει ομαδικά πογκρόμ εναντίον των Εθνικών και καταστρέφει τους οκτώ εν ενεργεία ναούς της Γάζας. Η Ε' Σύνοδος της Καρχηδόνας, εκδίδει κανόνα με τον οποίο αφορίζονται, ακόμη και μετά θάνατον, όλοι όσοι δημιούργουν συγγένειες με Εθνικούς ή δεν αποκληρώνουν τους ήδη συγγενείς που παραμένουν Εθνικοί!

Ακολουθεί ο «άγιος» Ιωάννης ο Χρυσόστομος που εξαποστέλλει στίφη ροπαλοφόρων μοναχών να γκρεμίσουν τα είδωλα της Παλαιστίνης (405) και συγκεντρώνει χρήματα για την διάλυση των εθνικών ναών. Είναι υπάτιος για την εκθεμελίωση και πυρπόληση του θαυμαστού ναού της Εφέσιας Αρτέμιδος.

Ο Αρκάδιος διατάζει επίσης, μαζί με τον αδελφό του Ονώριο, την αφαίρεση κάθε γλυπτου διακόσμου απο τα αρχαία μνημεία ή απο τα συντρίμμια των εθνικών ναών και την παράδοση όλων των ιδιωτικών αγαλματιδίων. Στην Κλάμα της σημερινής Αλγερίας η εξέγερση των κατοίκων εξαιτίας των σκληρών διωγμών πνίγεται στο αίμα υπό την εποπτεία του «αγίου» Αυγουστίνου.

Ο Θεοδόσιος ο Β' που ανεβαίνει στον θρόνο το 408 μ.Χ. καταργεί στην Αθήνα τον Άρειο Πάγο, τον θεσμό των Θεσμοθετών και τα υπόλοιπα Ελληνικά δικαστήρια και στην Σπάρτη όλους τους πολιτειακούς θεσμούς. Καταστρέφεται τότε ολοσχερώς με εμπρησμό ο ναός του Διός στην Ολυμπία, μαζί με το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμά του.

Του Δημήτρη Ευαγγελόπουλου από το ένθετο "ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ & ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ" των εκδόσεων άγνωστο.