Ξέρεις τι είναι το “Μαρς των Ρώσων”;

Κάθε χρόνο, στις 4 Νοεμβρίου, στις Ρώσικες πόλεις πραγματοποιούνται πορείες που ονομάζονται το “Μάρς των Ρώσων”, οι οποίες διοργανώνονται από το DPNI και το Slavianskoe Bratstvo. Χιλιάδες (π.χ. 200 χιλιάδες πέρσι στην Μόσχα) άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτικούς χώρος ενώνονται για να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στον εποικισμό της Πατρίδας τους από Ασιάτες και Καυκάσιους και για να πουν όχι στην σιωνιστική οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, που αφαιμάσσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ρωσίας, αφήνοντας αυτόν τον περήφανο, ιστορικό και ταλαντούχο λαό να τον αργοσκοτώνει η εγκληματικότητα, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.

Σας παραθέτουμε παρακάτω μιας επιστολή, η οποία απευθύνεται προς τους νέους της Ρωσσίας και αναρτούμε μερικές φωτογραφίες από την πορεία. Ο αναγνώστης της επιστολής ας κάνει τους συνειρμούς και τους παραλληλισμούς με την Ελληνική (Ελλαδική και Κυπριακή) πραγματικότητα. Η επιστολή απευθύνεται βέβαια στον Ρώσσο νεολαίο αλλά μπορεί να απευθύνεται κάλλιστα και στο κάθε Ελληνόπουλο. Απευθύνεται επίσης στον κάθε γραικύλο πολιτικάντη ή αναρχικό της ΚΙΣΑ ή στον κάθε λογής στρατευμένο (ή μη) εθνομηδενιστή της αριστεράς ή της φιλελεύθερης δεξιάς, στον κάθε πλουτοκράτη, στον κάθε νυκοκυραίο του κερατά και τέλος ακόμη και στον κάθε αδαή πατριώτη, που δηλώνει τάχα αντιομοσπονδιακός αλλά συνάμα και δήθεν αντιρατσιστής.

Η μετάφραση από τα Ρώσικα έγινε από τον συναγωνιστή Ν.Ι Σπαρτιάτη.

Γιατί πρέπει να πάει κανείς στο “Μαρς των Ρώσων”;

Αυτήν την ερώτηση μας την υποβάλουν πολύ συχνά και πολλοί. Είναι κατανοητή η ανησυχία τους! Η μαμά φοβάται για τον γιο της. Ο μπαμπάς κάθεται μπροστά από την τηλεόραση και βλέπει καμιά μπάλα ή κανέναν «αναλυτή» να φιλοσοφεί για την σωτηρία μας. Οι φίλοι έχουν διοργανώσει «έξοδο»…. Ή μπορεί να σε πάρει η ναζιάρα η κοπέλα σου: «που έισαιαιαι…. δεν με αγαπάαααας;».

Εγώ δεν είμαι η μαμά σου, δεν είμαι ο μπαμπάς σου και ούτε η κοπέλα σου. Θα τα πω όπως είναι τα πράγματα.

Δεν θα κάνω έκκληση στον πατριωτισμό σου, στην συνείδηση σου, στην ανδρεία σου, στην φυλετική και την εθνική σου περηφάνια.

Γιατί πρέπει να συμμετάσχεις στο Μαρς των Ρώσων; Γιατί;

Σκέφτεσαι ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ και αναρωτιέσαι και πάλι: “γιατί πρέπει να συμμετάσχω”; Η κυβέρνηση δεν θα διαφύγει στην Χονολουλού, οι ασιάτες και μαύροι δε θα πάνε πίσω στις χώρες τους, κανένας Αμπραμόβιτς δεν θα πεθάνει ξαφνικά πάνω στο κότερό του και γενικά τίποτε σημαντικό δεν θα συμβεί. Αντιθέτως θα υπάρξουν πολλά δυσάρεστα. Αν δεν σε κατηγορήσουν στην δουλειά σου για «φασισμό» και σε συγχωρέσει η κοπέλα σου, η τηλεόραση θα πει το συνηθισμένο: «μια ομάδα ανεγκέφαλων, φωνάζοντας ρατσιστικά συνθήματα, έσπερναν τρόμο στους περαστικούς και μετανάστες».

Από την άλλη πλευρά μπορεί να έχεις να κάνεις πιο… “σοβαρά” πράγματα: να διαβάσεις για τις εξετάσεις, να πας στο γυμναστήριο. Μπορεί να είσαι και ομοϊδεάτης μας, αλλά να περιμένεις την «αληθινή δράση» για να βοηθήσεις.

Αλλά εμείς θέλουμε να δείξουμε γιατί πρέπει να πάς στο Μαρς των Ρώσων.

Στην αρχή ένα παράδειγμα. Οι νεολαίοι του Καυκάσου, όπως είναι γνωστό, αγαπάνε πολύ τους χορούς. Μαζεύονται εδώ-εκεί και χορεύουνε την λεζγκίνκα τους. Χορεύουν ουρλιάζοντας κάτι στην γλώσσα τους. Χορεύουν στις πλατείες, χορεύουν στις στάσεις των μετρό. Χορεύουν παντού όπου τους κατέβει. Σταματάνε και την κυκλοφορία για να χορέψουν. Για να τους δουν όλοι. Μπορεί νάναι και νύχτα. Για να τους ακούσουν όλοι.

Ας πάρουμε τώρα ένα άλλο παράδειγμα. Θυμάστε την Χασιδική Χανούκα στο Κρεμλίνο; Όταν οι Εβραίοι, παρά το κρύο του Δεκέμβρη, όλοι τους ντυμένοι με μαύρα, είχαν στήσει τον χορό τους κατά μήκους όλου του Αλεξανδρινού Κήπου; Αυτούς τους πλούσιους (σε χρήμα μόνο) ανθρώπους τι τους έκανε να βγουν έξω και να πάνε στο κέντρο της πόλης την χειμωνιάτικη νύχτα;

Και τώρα απαντήστε το πιο βασικό ερώτημα: όταν εσείς βλέπετε τους Ασιάτες και τους Εβραίους να φωνάζουν στην γλώσσα τους και να χορεύουν τους χορούς τους στο Κρεμλίνο, τι συναισθήματα σας κυριεύουν; Ίσως να φοβάστε να ομολογήσετε αυτό το συναίσθημα; Είναι κατανοητό! Διότι αυτό το συναίσθημα δεν είναι ευχάριστο! Και αυτό το συναίσθημα το κυριαρχεί μια τραγική διαπίστωση που εκφράζεται μόνο με δύο λέξεις, οι οποίες για πολλούς έχουν χάσει το νόημα τους. Οι λέξεις αυτές είναι: ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ και ότι οι ΞΈΝΟΙ ΠΟΔΟΠΑΤΟΥΝ ΤΗΝ ΓΗ ΜΑΣ. Στην κυριολεξία ποδοπατούν! Με τα πόδια κάνουν τοπ-τοπ-τοπ. Και ποδοπατώντας φωνάζουν, χορεύουν και τραγουδούν. Το συναίσθημα ονομάζεται: ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.

Αν εμείς ήμασταν πιο δυνατοί, δεν θα αφήναμε τους ξένους να ποδοπατούν την ΓΗ μας και να φωνάζουν στα μούτρα μας. Αυτοί ποδοπατούν και εγκληματούν, αλλά εμείς περπατάμε και μιλούμε χαμηλοφώνως. Γιατί νιώθουμε πιο αδύναμοι…..

Μπορεί να λες ότι αυτό δεν έχει σημασία. Αλλά η ανθρώπινη φύση, ακλόνητη και αιώνια, μας λεει ότι το δικαίωμα να ποδοπατούν τη γη και να φωνάζουν έχουν μόνο αυτοί που το αξίζουν. Αυτοί οι μίζεροι που περπατούν αθόρυβα και μιλάνε σε χαμηλούς τόνους είναι αυτοί στους οποίους η ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ νομικά και ηθικά τους ανήκει, αλλ΄εντούτοις δεν τους αξίζειι. Τους αξίζει μόνο η περιφρόνηση και τους αξίζει συνεπώς ο καθείς να τους φέρεται όπως του κατέβει.

Είναι η απλούστατη η γλώσσα της Φύσης, την οποία γνωρίζει το κάθε ζώο. Βαρύ περπάτημα και υψηλές φωνές: δύναμη και θάρρος. Ελαφρύ περπάτημα και ψίθυρος: αδυναμία και φόβος. Όταν ο δυνατός και ο θαρραλέος σωπαίνει και δεν περπατά δυνατά, αυτό σημαίνει ότι βρίσκεται σε συνθήκες όπου νιώθει αδύναμος. Είναι σε λάθος θέση. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποιος πιο δυνατός! Αυτός ο δυνατός είναι ο κατακτητής έποικος, στον οποίο ο περιδεής αυτόχθων νιώθει υποτελής.

Τι συμβαίνει με αυτούς, οι οποίοι βλέποντας τους ξένους να κατακτούν την ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ δεν αντιδρούν; Απλώς αρχίζουν να συμβιβάζονται με την κατοχή. Δηλ. παραδέχονται ότι αυτή η ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ δεν τους ανήκει πλέον. Το ομολογούν με τη σιωπή τους : «Η ΓΗ αυτή είναι δική τους, δεν είναι πλέον δική μας».

Τώρα κατάλαβες γιατί πρέπει να συμμετάσχεις στην πορεία; Σε αυτούς οι οποίοι περπατάνε περήφανα ανήκει ουσιαστικά η ΓΗ. Χιλιάδες ποδάρια, χιλιάδες παπούτσια τα οποία αφήνουν σημάδια στην βρεμένη άσφαλτο, χιλιάδες στόματα που φωνάζουν: είναι ίδια η φύση. Μόνο και μόνο αν εμείς περπατάμε δυνατά και φωνάζουμε μαζί, ξαναπαίρνουμε πίσω τη ΓΗ των ΠΑΤΕΡΩΝ μας . Αυτό μόνο καταλαβαίνουν οι ξένοι. Αυτό μόνο καταλαβαίνουν και οι δούρειοι ίπποι τους και πολιτικοί αντίπαλοί μας.

Με τη μαχητικότητα μας δεν παρακαλάμε να μας δώσουν τη ΓΗ των ΠΑΤΕΡΩΝ μας! Την απαιτούμε και την την ανακτούμε! Με τη μαζικότητα εμείς επιτιθέμεθα. Τίποτε λιγότερο. Επιτιθέμεθα με όλη την σημασία της λέξεως.

Το ” Μαρς των Ρώσων” είναι η ευκαιρία να μας ακούσουν, είναι η πρόβα της επερχόμενης Επανάστασης του λαού μας.

Μετάφραση από τα Ρώσσικα

από τον Ν.Ι Σπαρτιάτη

Στέλεχος του Κινήματος Ελληνικής Αντίστασης (ΚΕΑ)

οι “φασίστες” και “ρατσιστές”

Ρώσοι, ενωθείτε

Ξέχασες τι θα πει Ρώσος;

Για τη δική σας και δική μας Ελευθερία.

Από: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ