Περιπλανώμενος κανείς στις γειτονιές της Κυψέλης και των Πατησίων, θα προσέξει στους τοίχους συνθήματα μιας προηγούμενης εποχής, λίγο πρίν απο την δική μας.
Παρατηρώντας τα ξεθωριασμένα εθνικιστικά συνθήματα στους παλιούς τοίχους και απο πάνω τους αναρχικά συνθήματα και εθνικιστικά πάλι διαδοχικά, διαισθάνεται κανείς τις φιγούρες του παρελθόντος σαν φαντάσματα μέσα στη νύχτα να φυλάνε τσίλιες και να γράφουν στον τοίχο και να τρέχουν στο άκουσμα περαστικών που μπορεί να τους δεί.
Ακόμη μπορεί να φανεί η πρώϊμη κατάσταση των υπογραφώντων εκείνων ατόμων με κομμουνιστικό αστεράκι ή "ΕΑΜ" όταν τότε δεν ήταν τόσο διαδεδομένοι οι "αναρχικοί".
Σήμερα σε αυτές τις περιοχές δεν έχουν μείνει ελληνικής καταγωγής ούτε καν αναρχικοί, γι'αυτό και μάλλον μερικά συνθήματα παραμένουν, οι καινούργιοι κάτοικοι δεν πειράζονται απο αυτά μιας και δεν ξέρουν τι σημαίνουν. Και οι σημερινοί αριστεροί δεν πάνε εκεί για να γράψουν τα δικά τους πια γιατι κανείς δεν θα τα καταλάβει.
To επόμενο επεισόδιο δεν επρόκειτο για μια διαμάχη αριστερών με εθνικιστών αλλά για μια σειρά συγκρούσεων μεταξύ άλλοτε κατοίκων και άλλοτε εθνικιστών με τους πρώτους Αλβανούς στην κάποτε ελληνική περιοχή της Κυψέλης Αττικής.
(Μήνυμα αναγνώστη):
" Το συμβάν συνέβη πριν 12 χρόνια περίπου...
Ήμουν τότε στην Αθήνα και βγαίναμε συχνά. Κάναμε βόλτα στα μαγαζιά μέσα σε ένα βράδυ σε πολλά μέρη ή σε ένα αν σταμάταγε η συγκοινωνία ή ήταν μακρυά για να τα περπατήσουμε. Δεν περπατάγαμε πολύ γιατι δεν την ξέραμε καλά την Αθήνα.
Αυτό που μου' κάνε εντύπωση και το θυμάμαι ακόμα μιας και μιλάμε για εθνικιστές είναι ο καβγάς στην Φωκίωνος Νέγρη.
Στην Κυψέλη είχαμε ξαναπάει αλλά δεν κάτσαμε την πρώτη φορά γιατι είχε πολύ κόσμο και μας πήραν κάτι φίλες μας τηλέφωνο και βγήκαμε με αυτές χωρίς δεύτερη σκέψη. Είδα όμως την Φωκίωνος Νέγρη και μου άρεσε, ωραία μαγαζιά και καφετέριες, καλός κόσμος, όλη η νεολαία της Αθήνας και άκουσα ότι πηγαίναν και διάσημοι εκεί. Έτσι ήμουν σίγουρος ότι θα ξαναπηγαίναμε, αυτή τη φορά για να κάτσουμε σε κάποιο μαγαζί.
Και κανονίσαμε να πάμε, είχα βγεί με την παρέα μου. Η Φωκίωνος Νέγρη ήταν γεμάτη φώτα και δυνατή μουσική, ήμασταν στην αρχή όμως, χαμηλά. Εκεί που αρχίζαν τα μαγαζιά πρόσεξα τρείς τύπους. Καθώς περπατούσαμε, είδαμε ότι μοίραζαν φυλλάδια στους περαστικούς! Ήταν φυλλάδια της Χρυσής Αυγής μου είπαν, ο ένας απο τους τρείς είχε ραμμένη στο πίσω μέρος του μπουφάν του μια μεγάλη Ελληνική σημαία, δεν είχα ξαναδεί τέτοιο μπουφάν, μου έκανε έκπληξη.
Είχα ακούσει ότι στην Κυψέλη έμεναν Αλβανοί και συχνά ακουγόντουσαν διάφορα, στα μαγαζιά της Φ. Νέγρη δε έιχα δει κανέναν όμως ξένο την προηγούμενη φορά.
Καθώς έχουμε σταματήσει κι εμείς πριν το πρώτο μαγάζι και σκεφτόμαστε που θα πάμε, ξαφνικά βγαίνουν απο το στενό έξι αλβανοί σα να πηγαίνουν για ξύλο, σχεδόν τρέχοντας.
Και τελικά "πηγαίνανε για ξύλο" ορμούν αφνιδιαστικά στους 3 εθνικιστές καθώς αυτοί μοιράζουν τα φυλλάδια. Ταυτόχρονα, δεν πρόλαβαν ούτε να μιλήσουν, ο ένας τους πέφτει κάτω χωρίς να προλάβει να κάνει κάτι, ο άλλος που αντιλήφθηκε εγκαίρως βαράει μια τον έναν Αλβανό και τον κρατάει απο την μπλούζα ενώ απο πίσω τον χτυπάει εν κινήσει, γυρίζει και του ρίχνει όμως αγκωνιά στο μάτι και κάνει πίσω κρατώντας του μάτι του. Και ο άλλος είχε πέσει κάτω αλλά είχε πάρει και τον έναν Αλβανό μαζί του, και είχε αρπάξει το πόδι, του άλλου Αλβανού που προσπαθούσε να τον κλωτσήσει, τραβώντας το για τον ρίξει κάτω. Ο πρώτος που είχε πέσει κάτω και τον βαράγαν κι οι δύο, σερνότανε ανάσκελα και αμυνότανε και είχε βάλει τα χέρια του στο κεφαλί για να αμύνεται απο τις κλωτσιές, αυτό που πρόσεξα είναι ότι κοίταζε όχι φοβισμένα αλλά περίμενε ευκαιρία για να ξεγλυστρίσει και να τους αντεπιτεθεί.
Όλα αυτά συνέβησαν σε μισό λεπτό, δεν είχε προλάβει βασικά να πέσει ξύλο αλλά δύο τρείς ψιλές, και ξαφνικά πετάγονται απο το στενό τρέχοντας εφτά εθνικιστές προς τους Αλβανούς, οι Αλβανοί τους βλέπουν και τρέχουν, σηκώνονται και οι 2 που ήταν κάτω και κυνηγούν και αυτοί του Αλβανούς. Χωρίς να χάσουμε χρόνο η παρέα μου και άλλες δύο παρέες τρέχαμε κι εμείς να δούμε τι θα γίνει.
Η Κυψέλη, όσοι θα ξέρουν είναι περιοχή πυκνα χτισμένη και το χαρακτηριστικό της είναι ότι έχει πολλές αδιεξόδους. Τρέχοντας περνούν ένα στενό, στρίβουν, περνούν άλλο ένα και ξαναστρίβουν. Και το τελευταίο είναι αδιέξοδο και δε μπορούν να φύγουν γιατι έρχονται αυτοί που τους κυνηγούν. Έχουμε πλησιάσει τρέχοντας και σταματάμε για να δούμε.
Οι δύο Αλβανοί που στέκονται πίσω απο τους τέσσερις κοιτούν με νευρικότητα προς το αδιέξοδο, ενώ ένας πλαϊνός κοιτάει ένα χαμηλό μπαλκόνι και ψηλά για να δεί που καταλήγει.
Βλέπουμε τους εθνικιστές που είναι μπροστά μας να βγάζουν κάτι και με μία κίνηση να το τινάζουν προς τα κάτω και να ανοίγει, ήταν πτυσσόμενα. Και αμέσως ορμάνε όλοι μαζί πάνω τους και τους ρίχνουν κάτω και δεν φαίνεται σχεδόν τίποτα απο το μπουλούκι και τον συνωστισμό χτυπημάτων. Ακούγονται βραχνές κραυγές όσο περνάει η ώρα και δύο, απ'ότι είδα, απο τους Αλβανούς βγαίνουν εκτός. Οι εθνικιστές που χτυπήθηκαν τους τσαλαπατούν εκδικητηκά και ασταμάτητα και τους κατακρεουργούν.
Δεν είχα ξαναδεί τέτοιον σπαραγμό..."
"Ν.Α."
Ευχαριστούμε τον αναγνώστη για την περιγραφή του περιστατικού. Δεν ταιριάζει στο ύφος του ιστολογίου μας όμως η δημοσιεύση τέτοιων επεισοδίων. Επειδή όμως ήταν ωραίο και απευθείας μήνυμα αναγνώστη, δημοσιεύθηκε, όπως ζητήθηκε. Τέτοια περιστατικά πρέπει να μαθαίνονται και για την ιστορική αξία των γεγονότων.
''εθνικιστης''οποιος ειναι πατριωτης?ειναι καλο για τον τοπο μας η ανεξελεγκτη εισροη μεταναστων αμφιβολου ποινικου μητρωου?αλλα ετσι ειναι οσοι πανε στο κεντρο μονο για βολτα εθνικιστες λενε τους πατριωτες.αν ειχατε πεσει θυματα των ξενων εγκληματιων δε θα λεγατε τα ιδια
ΑπάντησηΔιαγραφή