Το επικό άσμα του Beowulf

And Beowulf came into the place
Where giant Grendel stood, of twisted face.
And strewn upon a beach as black as coal
The whitened bones of warriors of old.

Many had come, and many here had died,
Still, “I am Beowulf of the Goths!” he cried.
But poisoned silence filled the air with dread
Where shadow-walkers feasted on the dead.

And Beowulf slew the fiend with mighty hand
And cast its severed head upon the sand.
A mournful cry came up from caverns deep,
The demon’s mother wakened from her sleep.

The Queen of Darkness, mistress of the night,
Beguiler of men and enemy of light,
She sang a song of sorrow in her den
And swore revenge on all the sons of men.
________________________________

Και ο Βεογούλφος έφθασε στο μέρος
Ώπου στεκόταν ο γίγαντας Γκρέντελ, με τη στριμμένη μούρη.
Και σπαρμένα ήταν σε μια αμμουδιά μαύρη σαν κάρβουνο
Τα ξασπρισμένα κόκαλα των πολεμιστών του παρελθόντος.

Πολλοί ήρθαν, και πολλοί εδώ πέθαναν,
Παρ' όλα αυτά “Είμαι ο Βεογούλφος των Γότθων!” κραύγασε.
Μα φαρμακερή σιωπή πότισε τον αέρα με φόβο
Όπου σκιώδεις φιγούρες γευμάτιζαν τους νεκρούς.

Κι ο Βεογούλφος με δύναμη έσφαξε τον δαίμονα
Και πέταξε το κομμένο κεφάλι του στην άμμο.
Μία θρηνώδης κραυγή ακούστηκε απο τα έγκατα της γής,
Η μάνα του δαίμονος ξύπνησε απ' τον ύπνο της.

Η Βασίλισσα του Σκότους, κύρισσα της νύχτας,
Πλανεύτρα των ανθρώπων και εχθρός του φωτός,
Τραγούδησε ένα τραγούδι λύπης στην φωλιά της
Και ορκίστηκε εκδίκηση από όλους τους γιούς των ανθρώπων.