Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Sir Oswald Ernald Mosley

του Αίαντος Τελαμώνιου.



Ο Sir Oswald Ernald Mosley υπήρξε μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του Φασισμού και σημάδεψε με την δράση, τους αγώνες και τις ιδέες του όλα τα μεταπολεμικά ευρωπαϊκά ριζοσπαστικά κινήματα και υπήρξε ο κήρυκας της αναγέννησης και της ενότητας της Μεγάλης Ευρώπης.



Γεννηθείς στις 16 Νοεμβρίου του 1896, ο Oswald Mosleyήταν γόνος μιας παλιάς αριστοκρατικής οικογένειας από τοStaffordshire της Αγγλίας. Ενώ ήταν ακόμα δόκιμος στην στρατιωτική σχολή του Sandherst λαμβάνει μέρος στον Α' παγκόσμιο πόλεμο και γρήγορα εντάσσεται στην νεοσύστατη αεροπορία ως πιλότος αναγνώρισης, πόστο που θα του στοιχήσει έναν σοβαρότατο τραυματισμό το 1915. Έκτοτε ακολούθησε μια λαμπρή πολιτική καριέρα που όμως σε μερικά χρόνια θα τον οδηγούσε έξω από το αστικό βρετανικό πολιτικό σύστημα.


Το 1918 εκλέγεται για πρώτη φορά με τους Συντηρητικούς στην βουλή των κοινοτήτων και καταχωρείται ως το πιο νεαρό μέλος του βρετανικού κοινοβουλίου στα 22 του χρόνια, όμως γρήγορα απογοητεύεται από τους Τόρις ενώ τάσσεται δυναμικά υπέρ της υπεράσπισης των παλαιών πολεμιστών και των βιομηχανικών εργατών.

Σημασία έχει να αναφερθεί ότι η ύστατη αφορμή της αποχώρησής ήταν οι βρετανικές μέθοδοι καταστολής του εθνικού επαναστατικού κινήματος της Ιρλανδίας στις οποίες και αντιτάχθηκε σθεναρά, μην υπολογίζοντας την καριέρα του έναντι των αρχών του. Στην μετέπειτα πορεία του ο Oswald Mosley δεν έπαψε ποτέ να υπερασπίζεται τα δικαιώματα του ιρλανδικού λαού ενώ θεωρούσε πάντα την επίσημη βρετανική πολιτική έναντι της Ιρλανδίας ως ατιμωτική για τις αξίες του βρετανικού λαού.



Λαμπρός ρήτορας ο Mosley, θα συνεχίσει την πολιτική του δράση μέσα από το Εργατικό Κόμμα μαχόμενος για κοινωνική δικαιοσύνη και προτείνοντας τολμηρά μέτρα, θα χαρακτηριστεί και ως ο ''Kόκκινος Aριστοκράτης'' ενώ διετέλεσε και κυβερνητικό στέλεχος.



Το διαζύγιο του με τους εργατικούς δεν άργησε να επέλθει το 1930 λόγω των ριζοσπαστικών θέσεων του Oswald Mosley και της ανικανότητας του Εργατικού Κόμματος να ασκήσει μια αποτελεσματική φιλολαϊκή διακυβέρνηση καθώς και να προστατέψει την χώρα έναντι της τρομερής κρίσης του 1929.





το σύμβολο της BUF

Έκτοτε ρίχτηκε σε μια πολιτική δράση με ανοιχτή την φασιστική προοπτική. Στις 28 Φεβρουαρίου ιδρύει το «Νέο Κόμμα», ως συσπείρωση λαϊκών και εθνικών δυνάμεων, που γρήγορα συγκρούεται με το πολιτικό κατεστημένο και ακολουθεί φασιστικές τάσεις. Στις 18 Ιανουαρίου του 1932 ο Mosley μετέβη στη Ρώμη όπου συνάντησε τον Musolini και είχε την ευκαιρία να παρατηρήσει από κοντά τα επιτεύγματα του φασιστικού καθεστώτος.



Μετά μια δεύτερη επίσκεψή του στην Ιταλία το φθινόπωρο του ιδίου χρόνου κατά τη διάρκεια της οποίας έτυχε θερμής υποδοχής από μονάδες Μελανοχιτώνων ο Oswald Mosley θα ίδρυε την πρώτη Οκτωβρίου του 1932 (το Νέο Κόμμα είχε ήδη διαλυθεί τον Απρίλη του 1932) την British Union of Fascistsδηλαδή την Βρετανική Ένωση Φασιστών που θα εξελίσσονταν σε ένα από τα σημαντικότερα και ισχυρότερα φασιστικά κινήματα του μεσοπολέμου.



Ο Mosley και το κίνημα του αγωνίστηκαν για σχεδόν μια δεκαετία για να αναγεννήσουν μέσω ενός πραγματικά επαναστατικού πνεύματος, τις βρετανικές αξίες και να δώσουν ζωή στην διαβρωμένη από τον καπιταλισμό και την χρηματιστική δημοκρατία αγγλική κοινωνία, προτείνοντας έναν άλλο τύπο ανθρώπου, μια άλλη ηθική και μια άλλη πνευματικότητα της Τιμής και της αφοσίωσης στην πατρίδα και τον λαό.



Η BUF απέκτησε γρήγορα την δική της έδρα , τον ''Μαύρο Οίκο'', την δική της φρουρά, τους Μελανοχίτωνες ή Blackshirts και τις δικές τις εφημερίδες (''Η Φασιστική εβδομάδα'', ''Δράση'', ''Ο Μελανοχίτων'').



Το 1936 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Βρετανή Εθνικοσοσιαλίστρια Diana Mitford (αδερφή της επίσης περίφημης Εθνικοσοσιαλίστριας και στενής φίλης του Αδόλφου Χίτλερ Unity Valkyrie Mitford) στη Γερμανία παρουσία του ζεύγους Goebbels όπως και του ιδίου του Führer και τον ίδιο χρόνο η BUF έλαβε την ονομασία British Union of Fascists and National - Socialists, Βρετανική Ένωση Φασιστών και Εθνικοσοσιαλιστών.




Diana και Unity Mitford

Το κίνημα των Βρετανών φασιστών κέρδισε μια πάρα πολύ μεγάλη επιρροή στην μεσοπολεμική Βρετανία, οι συγκεντρώσεις του ήταν οι μεγαλύτερες στην ιστορία της χώρας ενώ στις δημοτικές εκλογές του Λονδίνου το 1937 τα ποσοστά του κυμαίνονταν μεταξύ του 14% και του 23%.



Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι η BUF είχε ήδη από την δεκαετία του ‘30 μια σαφή αντισιωνιστική τοποθέτηση σε σχέση με τις μεθοδεύσεις των Εβραίων στην Παλαιστίνη ενάντια στον ντόπιο πληθυσμό, χαρακτηριστική ήταν η έκδοση του φαλλαδίου «The Holy Land Arab or Jew» το 1938 το οποίο ασκούσε σκληρή κριτική στην ήδη αναπτυσσόμενη σιωνιστική προπαγάνδα ενόψει και των αραβικών αντισιωνιστικών και αντιιμπεριαλιστικών εξεγέρσεων του 1936 - 39. Στο κίνημα συμμετείχαν άλλωστε και πολλοί Άγγλοι αγωνιστές γνωστοί για τις αντιεβραϊκές τους θέσεις (Α. Κ. Chesterton, William Joyce).

Όταν ξέσπασε ο β' παγκόσμιος πόλεμος ο Oswald Mosley πήρε θέση υπέρ της ειρήνης στην Ευρώπη και ενάντια στην εμπλοκή της χώρας του σε έναν νέο πόλεμο με την Γερμανία. Η μεγαλειώδης και θαρραλέα εκστρατεία που εξαπέλυσε με τους συναγωνιστές του για την διατήρηση της ειρήνης συνάντησε αρχικά μια ενθουσιώδη απήχηση κάτι που υπεδείκνυε ότι ο πόλεμος δεν ήταν επιλογή του βρετανικού λαού αλλά μεθόδευση των πολεμοκάπηλων Βρετανών αστών.



Τον Ιανουάριο του 1940 μεσούντως του πολέμου το βασικό αντιπολεμικό φυλλάδιο της BUF ''The british peace: how to get it'' πούλησε 100.000 φύλλα από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του, ενώ στις 27 του ιδίου μήνα πλήθος κόσμου υποδέχονταν στο Μάντσεστερ τον Churchill φωνάζοντας«Ζήτω ο Mosley ! Ζήτω η ειρήνη!».



Το αμέσως επόμενο διάστημα το κίνημα προχώρησε σε κλιμάκωση των μαζικών του συγκεντρώσεων οι οποίες συσπείρωσαν χιλιάδες συμμετέχοντες. Τον Φεβρουάριο του 1940 οι συγκεντρώσεις αυτές έφτασαν τις 41, τις 100 (!) τον Απρίλιο κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων στην Νορβηγία, ενώ στις 2 Μαΐου το κίνημα κατάφερε να διεξάγει 22 συγκεντρώσεις την ίδια ημέρα !



Η βρετανική κυβέρνηση μπροστά στον κίνδυνο μιας πολιτικής συντριβής και παρ' όλο που ο Mosley και οι σύντροφοί του δεν είχαν πάρει ανοιχτά θέση υπέρ της Γερμανίας, διέταξε την σύλληψη του ιδίου και της συζύγου του καθώς και πολλών σημαντικών στελεχών και μελών της BUF που σύντομα ανήλθαν στους 735 αποκεφαλίζοντας έτσι δραστικά την φασιστική οργάνωση.



Μετά την καταστροφή του β' παγκοσμίου πολέμου ο Mosley έθεσε τις βάσεις ενός νέου ξεκινήματος με την έκδοση του βιβλίου ''The alternative'' στο οποίο διατύπωνε τις θέσεις της Ευρώπης - Έθνους, της ιδέας μιας μεγάλης ενότητας των Ευρωπαίων ενάντια στην υποδούλωση από την Ουάσινγκτον και τη Μόσχα.



Στις 8 Φεβρουαρίου του 1948 ιδρύονταν το Union MovementΚίνημα Ένωσης το οποίο ρίχτηκε εξαρχής στη μάχη για την ελευθερία του λόγου και την υπεράσπιση της Ευρώπης. Παρά το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα του δεύτερου μεταπολέμου, το UM κατάφερε να ξανακάνει μαζικές και ανοιχτές συγκεντρώσεις, να εκδώσει εκ νέου εφημερίδες («Action») και να συμμετάσχει σε εκλογικές αναμετρήσεις με υπολογίσιμα αποτελέσματα.



Το 1950 εκδόθηκε από την Diana Mosley η μηνιαία επιθεώρηση''The European'' με την οποία συνεργάστηκαν σημαίνουσες προσωπικότητες του μεταπολεμικού Φασισμού, μεταξύ αυτών και ο Ezra Pound (ο οποίος εξάλλου είχε ήδη συνεργαστεί ήδη με τον Mosley και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '30). Σημαντική ήταν και η συμβολή του στις ατυχείς προσπάθειες συντονισμού και ενοποίησης του μεταπολεμικού Φασισμού και της συγκρότησης ενός πανευρωπαϊκού εθνικού - επαναστατικού κινήματος.



Για ένα μικρό διάστημα συνεργάστηκε με τον Francis Parker Yockey, ηγέτη του Ευρωπαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου, ενώ το 1951 συμμετείχε στην ίδρυση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κινήματος, από κοινού με τον Γάλλο νεοφασίστα θεωρητικό και συγγραφέα (και γαμπρό του Robert Brasillach ) Maurice Bardèche, τον Σουηδό Per Engdahl, τον Ernesto Massi από το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα και τον Karl - Heinz Priester από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ράιχ (προπομπό του σημερινού NPD), προσπάθεια που δυστυχώς δεν ευδοκίμησε.



Ωστόσο ο Mosley θα συνεχίσει τις προσπάθειές του και το 1962 θα συμβάλλει στην ίδρυση του Ευρωπαϊκού Εθνικού Κόμματος στην οποία έλαβε μέρος και ο Βέλγος εθνικοεπαναστάτης θεωρητικός της Ευρώπης και αντισιωνιστής Jean Thiriar.



Το ιδεολογικό και πολιτικό έργο του υπήρξε βαρυσήμαντο και άνοιξε νέους τολμηρούς και καινοτόμους ορίζοντες όσον αφορά τις ιδέες για τον Ευρωπαϊκό σοσιαλισμό, τον εργατικό συνδικαλισμό, την οικοδόμηση μιας οργανικής οικονομίας, τις διεθνείς πολιτικές και στρατηγικές ανακατατάξεις του μεσοπολέμου και κυρίως την διαμόρφωση ενός νέου επαναστατικού και σοσιαλιστικού ευρωπαϊκού εθνικισμού !


Ο Sir Oswald Ernald Mosley πέθανε στις 3 Δεκεμβρίου του 1980 στο Orsay της Γαλλίας. Το αγωνιστικό ήθος, η αυταπάρνηση και το απαράμιλλο θάρρος που πάντα επέδειξε ο μεγάλος αυτός μαχητής, αποτελούν μια ισχυρή κληρονομιά αυτής της Ευρώπης που οραματίστηκε και στην οποία αφιέρωσε με πάθος τη ζωή του.

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.