Μπελφάστ - Αυτοί είναι αγανακτισμένοι!

Aφίσες με αφορμή το Μεσοπρόθεσμο.

Download

ΕΘΝΟΣ. ΕΝΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ.

Εισαγωγή.

Παρόλο που το γεγονός της διαίρεσης της Ανθρωπότητας σε διάφορα έθνη είναι η πιο σημαντική Ιστορική Αλήθεια από την οποία οι μελετητές της ανθρώπινης κοινωνικής δραστηριότητας (ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι και πολιτικοί) πρέπει να καθοδηγούνται, παρατηρούμε ότι ο «σύγχρονος» άνθρωπος δεν γνωρίζει τι περιγράφει η λέξη «έθνος». Πρόσφατα σε μιαν ράδιο-εκπομπή ένας καθεστωτικός «αναλυτής» και «τουρκολόγος» χαρακτήρισε τους αμερικανούς ως «αμερικανικό έθνος». Είναι προφανείς η ασχετοσύνη όχι μόνο των απλών ανθρώπων, δηλ. της μάζας,, αλλά και πολλών (μα πάρα πολλών) εθνικά σκεπτόμενων ανθρώπων στο θέμα αυτό.

Η διαίρεση της ανθρωπότητας σε έθνη και οι προσπάθειες επεξήγησης αυτού του γεγονότος καταλήγουν αποκλειστικά στις κοινωνικό-οικονομικές και βιολογικές αιτίες. Εδώ θα μπορούσαμε να θυμηθούμε το μαρξιστικό-λενινιστικό δόγμα (ενιαία γλώσσα, έδαφος και οικονομία) και την ενιαία «ιστορική και θρησκευτική μύρα». Κάποιοι βάζουν τους υπολογισμούς των βιολογικών ιδιαιτεροτήτων πάνω απ’ όλα κλπ.

Με αυτές τις μίζερες «επιστημονικές» επεξηγήσεις του φαινομένου του Ελληνικού Έθνους οι εθνικιστές δεν έχουν καταφέρει να πείσουν για το ιερό δικαίωμα του Έθνους μας στην διαιώνιση και στην συνέχισή του στην ιστορία. Με αυτόν τον τρόπο το Έθνος έχει μείνει απροστάτευτο μπροστά από «ανθρωπιστικές» και «πανανθρώπινες» εθνοκτόνες «αξίες».

Θα πρέπει να τονιστεί ότι η φύση του ανθρώπου, όπως και η φύση γενικά, βρίσκεται μίλια μακριά από τις λογικές επεξηγήσεις. Μόνο η κατανόηση των πνευματικών πυγών, μόνο η μεταφυσική προσέγγιση μπορεί να τεκμηριώσει τον Εθνικισμό σαν ρεαλιστική κατάσταση και ανάγκη σε όλο της το σύνολο και, με αυτόν τον τρόπο, να δώσει «ασπίδα» στα χέρια των εθνικιστών και έτσι, από ανήμπορους υπερασπιστές της Εθνικής Ιδέας, να τους κάνει Άξιους Πολεμιστές. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν απλουστευμένες ανθρωπολογικές, γλωσσολογικές, ιστορικές, θρησκευτικές και οικονομικές δευτερεύουσες προσεγγίσεις, οι οποίες λανθασμένα και ύπουλα έχουν «φουσκωθεί» στο επίπεδο των «αιτιών».

Θρησκευτική ενότητα.

Την εθνική ενότητα χαρακτηρίζει πράγματι η ενότητα θρησκευτική, αλλά οι καθολικοί των νησιών και όλοι οι παγανιστές δεν ανήκουν στο Ελληνικό Έθνος; Ναι, η κοσμοθεωρία που βασίζετε στην ορθοδοξία είναι στις ψυχές των περισσότερων Ελλήνων, αλλά θα μπορούσαμε να ταυτίσουμε το Ελληνικό Έθνος με την Ορθοδοξία; Οι σημερινές «επίσημες» θρησκείες σαν κοσμοθεωρίες δεν είναι εθνικές (κακός) πουθενά στον κόσμο (προσέξτε όμως, υπάρχει μια εξαίρεση, η ιουδαϊκή, η οποία λόγο του ότι δεν είναι διεθνιστική κάνει τους εβραίους δυνατούς). Ο Laurens της Αραβίας δεν έγινε άραβας μετά την αποδοχή του Ισλάμ.

Γλωσσική ενότητα.

Είναι μακριά από την πραγματικότητα και ο χαρακτηρισμός του έθνους με βάση την γλωσσική ενότητα. Η επιστήμη αναλύει τον επηρεασμό της γλώσσας στον εγκέφαλο και στις ικανότητες των ανθρώπων. Όμως οι γλώσσες και τα έθνη δεν ταυτίζονται. Αυτό είναι προφανές. Πολλοί άνθρωποι στις Φιλιππίνες μιλάνε και σκέφτονται ισπανικά, αλλά ούτε οι ισπανοί τους θεωρούν ισπανούς, ούτε οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται ως ισπανοί. Σχεδόν όλο το Η.Β. μιλάει αγγλικά, αλλά αν τον Ουαλλό αποκαλέσεις εγγλέζο, θα μπλέξεις άσχημα. Ο άνθρωπος σκέφτεται με της έννοιες της γλώσσας με την οποία μεγάλωσε, αλλά η ψυχή και το πνεύμα του λειτουργούν με άλλους, όχι φιλολογικούς, κανόνες. Η ψυχή πονάει και χαίρεται όχι με λόγια και προτάσεις.

Γ’ αυτό αν κάποιος μιλάει στη γλώσσα των συμπολιτών του (και όχι προγόνων του), που λόγο περιστάσεων είναι αναγκασμένος να δεχθεί, η ψυχή του θα αναζητά και θα ακούει τα εθνικά του μοτίβα. Θα αναζητάει την φωνή των προγόνων του. Η ιστορία γνωρίζει πληθώρα παραδειγμάτων όταν ένας λαός αναγκάστηκε να αλλάξει την γλώσσα του, αλλά αυτό δεν άλλαξε την εθνική του ταυτότητα και αυτογνωσία ....

Αίμα

Είναι ξεχωριστή η περίπτωση της βιολογικής συγγένειας που καθορίζει το εθνικό γενότυπο. Η καταγωγή από το ίδιο γένος βρίσκεται πάντοτε σαν βάση ενός έθνους. Αυτός ο παράγων είναι από τους πιο βασικούς, αλλά δεν είναι ο αρκετός. Π.χ. σήμερα στην Ελλάδα σχεδόν όλοι οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί και οι διάφοροι διαμορφωτές της κοινής γνώμης είναι Έλληνες εξ αίματος. Αλλά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως εκπρόσωποι του Ελληνικού Έθνους; Εγώ θα τους κατέτασσα στους εχθρούς του Έθνους. Η πορνό«τραγουδίστρια» Μαντόνα, με Εβραϊκό αίμα, και αν μάθαινε όλη την Τόρα απ’ έξω, κανένας Εβραίος δεν θα την θεωρούσε ότι αυτή ανήκει στο Εβραϊκό έθνος.

Οι «μελετητές»

Άρα το ανθρωπολογικό, το ιστορικό, το γενετικό, το θρησκευτικό, το γλωσσολογικό, το πολιτικό, το κοινωνιολογικό και το εδαφικό, που χαρακτηρίζουν ένα έθνος, αποτελούν μόνο και μόνο ένα τμηματικό εξωτερικό χαρακτηριστικό ενός συνόλου. Είναι τμήματα και πρέπει να μελετώνται μόνο ως τέτοια και δεν πρέπει να αναβαθμίζονται σαν αιτιατά. «Το ΟΛΩΝ δεν είναι απλό σύνολο τμημάτων, αλλά αποτελεί κάτι ουσιώδες και μεγαλύτερο».

Η ύπαρξη των ξεχωριστών εθνών είναι η πιο τρανή απόδειξη επηρεασμού του υλιστικού μας κόσμου από την μεταφυσικές δυνάμεις. Οι απαντήσεις σε αυτό το φαινόμενο πρέπει να δοθούν στον πνευματικό επίπεδο. Στο επίπεδο αυτό, των μεταφυσικών δυνάμεων, ο σύγχρονος άνθρωπος σε αντίθεση με τους προγόνους μας, δεν ξέρει να «κολυμπάει» καλά.

Υλισμός

Στην μελέτη του Σύμπαντος η διαφορά ανάμεσα στους «επιστημονικό»-υλιστικούς μεθόδούς και την πνευματική κοσμοθεωρία είναι σαν την διαφορά ανάμεσα σε ένα βιβλίο με νότες και ένα μουσικό έργο. Μόνο στα χέρια ολίγον το βιβλίο με νότες μεταμορφώνεται σε «μουσική συμφωνία», για περισσότερους δε αποτελεί μόνο ανούσια ύλη με κακογραφία.

Αυτοί που αρκέστηκαν να βλέπουν τον Κόσμο υλιστικά σε τι διαφέρουν από τους μικρούς αδελφούς μας τα ζώα; Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς γιατί άθεος δεν μπορεί να γίνει ποτέ εθνικιστής; Μόνο η ίδια η φύση του ανθρώπου, η ίδια η βάση στην οποία στερεώνετε η ψυχή του, μπορούν να επεξηγήσουν τους εθνικούς προσανατολισμούς των ανθρώπων.

Το πνεύμα και η ψυχή ενός λαού

Ο κάθε λαός, όπως και ο κάθε άνθρωπος, έχει το δικό του πνεύμα, το δικό του χαρακτήρα και την δική του ψυχή. Κάθε προσπάθεια υποβάθμισης της φύσης του ανθρώπου στην απλή φυσιολογία και την ουσία ενός έθνους στα ιστορικά και οικονομικά αίτια ή μόνο στο αίμα, είναι καταδικασμένα στην αποτυχία.

Η μεταφυσική δύναμη από τον «ζωντανό» Θεό επιδρά την ζωή μας και την ζωή του κάθε ανθρώπου. Η διαφορά είναι ότι κάποιοι το βλέπουν και το παραδέχονται και μερικοί δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να το παραδεχθούν. Η δύναμη αυτή δεν είναι μια ιδέα των φιλοσόφων η των θεολόγων. Είναι η δύναμη που δημιουργεί την λαϊκή ψυχοσύνθεση και από την οποία η ανθρωπότητα αντλεί τους θεούς και τους δαιμόνους του. Είναι ο λόγος για τον οποίο τα κύτταρα ενός λαού, οι άνθρωποι, ανεξάρτητα ένας από τον άλλων, νιώθουν και πονάνε το ίδιο και με τον ίδιο τρόπο.

Η ιστορία της ανθρωπότητας ουσιαστικά είναι η ιστορία επίδρασης της μεταφυσικής δύναμης στους ανθρώπους.

Η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι η ιστορία επίδρασης του Θεού των εβραίων στον εβραϊκό λαό; Το βιβλίο αυτό περιγράφει την θέληση του Θεού τους. Οι δρόμοι του Αβραάμ, του Ιακώβ, του Ιωσήφ, του Μωυσή, του Σολόμωντα κλπ, είναι δρόμοι που χαράχθηκαν από την μεταφυσική δύναμη, από τον Θεό του Ισραήλ. «Και είπε ο Θεός στον Μωυσή...» Οι προφήτες του Ισραήλ δεν επέτρεπαν στους εβραίους να ξεχάσουν για την σχέση τους με τον Θεό τους. Και αυτή η θεϊκή θέληση είναι ο βασικός μοχλός του εβραϊκού έθνους, είναι αυτή που τους κάνει ξεχωριστούς και τους ενώνει πάντοτε και τους κάνει τόσο δυνατούς.

Το παράλογο

Οι άλλοι λαοί πέφτουν έξω από αυτού του τύπου σχέσης με τον Θεό; Ο Θεός μίλησε και μιλάει μόνο με εβραίους; Οι λαοί γνώρισαν τους Θεούς μόνο μετά που γνώρισαν την Παλαιά Διαθήκη;

Και βέβαια όχι. Με το γεγονός της θεϊκής «ανάμιξης» μας πληροφορούν οι μύθοι και τα έπη των λαών.

Σήμερα οι μελετητές των λαών που έχουν μείνει έξω από την επιβολή των παγκόσμιων διεθνιστικών εθνοκτόνων θρησκειών – τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ – μας ανακαλύπτουν μερικά ενδιαφέροντα πράγματα. Οι μεταφυσικές δυνάμεις με τις οποίες αλληλεπιδρούν οι λαοί έχουν το καθένα τον δικό του χαρακτήρα, σχετίζονται μόνον με τον συγκεκριμένο λαό.

Ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης και οι θεοί των άλλων λαών δεν είναι το ίδιο πράγμα σε διάφορες «συσκευασίες» όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι οικουμενικοί παπάδες και οι διάφοροι διεθνιστές.

Οι Θεοί και το Έθνος

Ο κάθε λαός έχει τον δικό του ξεχωριστό κώδικα συναναστροφής με τον Θεό ή τους Θεούς του. Αυτό μπορούμε να το διακρίνουμε με πολύ ευκολία.

Ο θεός-ήρωας Όντιν των σκανδιναβών είναι η πηγή της ζωικής δύναμής τους.

Ο Βοτάν έδωσε μαχητικότητα στις γερμανικές φυλές.

Οι ουράνιες δυνάμεις γεμίζουν ακόμα και τις πρόσφατες σελίδες της ζωντανής ιστορίας των λαών. Οι δυνάμεις αυτές έπεισαν μια χωριατοπούλα ότι πρέπει να σώσει την Γαλλία. Οι Γάλλοι νικούσαν όταν παρουσιαζόταν η Ζάννα ντ’Άρκ. Η θεϊκή ενέργεια που της είχε δοθεί ήταν τόσο δυνατή που διαπέρασε σε όλων τον λαό, ο οποίος τελικά έσωσε την Πατρίδα του.

Οι πρόγονοι μας έλεγαν ότι η μάχη δεν καθορίζει τον δυνατότερο, αλλά δείχνει με ποιανού το μέρος είναι οι Θεοί. Η ιστορία της πραγματικής Ελλάδας, εκτός από τους πολλούς πολέμους και αναρίθμητους ήρωες, είναι και ιστορία επαφής των Ελλήνων με τους Θεούς τους. Κανένα μεγάλο γεγονός δεν περνούσε χωρίς την επαφή των πολιτικών Αντρών, μέσον του ιερατείου των Δελφών, για συμβουλή από τους Θεούς.

Η θέληση των Θεών είναι το κύριο συστατικό της εθνικής αυτογνωσίας. Ο κάθε λαός είναι δημιούργημα των δικών του Θεών. Το να ανήκεις σε ένα Έθνος σημαίνει την αναγνώριση της καταγωγής από τους συγκεκριμένους Θεούς, Στις μυθολογίες και στα έπη των Εθνών θα μπορούσε ο καθένας να βρει με ευκολία της ενδείξεις της επιρροής των μεταφυσικών δυνάμεων στην ζωή μας.

Είναι φυσικό στην αυγή της Ιστορικής τους πορείας τα έθνη να αισθάνονται δυνατότερα τις σχέσεις τους με τον μεταφυσικό κόσμο. Οι λαοί της Αφρικής, οι Ινδιάνοι της Αμερικής και μερικοί Άριοι λαοί του Βορρά , οι οποίοι έχουν μείνει σε εκείνο το στάδιο της κοσμοαντίληψης στο οποίο βρισκόντουσαν κάποτε οι πρόγονοί όλων των Εθνών, δείχνουν εκπληκτικές ικανότητες χειρισμού και γνώσεων των μεταφυσικών δυνάμεων και σχέσεων με τους Θεούς τους.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η αποδοχή της μεταφυσικής και επίδρασης στη ζωή μας των Θεϊκών δυνάμεων δεν έρχεται σε σύγκρουση με την τεχνικό/επιστημονική θεώρηση του κόσμου. Η σύγκρουση αυτή είναι πλαστή και έχει επιβληθεί στον σύγχρονο άνθρωπο επίτηδες.

Από που ξεκινάει ένα Έθνος την ζωή του, από που πρέπει να μετράει ο χρόνος; Κοιτώντας στα βάθη της Εθνικής αυτογνωσίας του κάθε λαού, έκπληκτοι θα δούμε ότι τα σωζόμενα έπη και μύθοι του κάθε λαού όταν μιλούν για την δημιουργία του κόσμου «συγχρονίζουν» τον χρόνο της ιστορικής τους πορείας σαν έθνος από αυτήν την περίοδο.

Το παρών ενός Έθνους είναι συνδεδεμένο με μια ενιαία γραμμή με την στιγμή της γεννήσεώς του. Το κάθε εθνικό έπος αναπαράγει τους μύθους για την δημιουργία του Σύμπαντος και του Ανθρώπου ταυτόχρονα με την γέννηση του Έθνους, και , με αυτόν τον τρόπο, το Έθνος και το κάθε μέλος του, συνειδητά η όχι, παρομοιάζεται με τους ανώτερους πρωτοτύπους του – με τους Θεούς του, επισυνάπτετε στην ουράνια και πνευματική πραγματικότητα του Έθνους. Ταυτόχρονα όμως, το κάθε Έθνος είναι και η βασική αιτία αυτής της δημιουργίας του Σύμπαντος.

Το αίμα με το οποίο τα μέλη ενός Έθνους συνδέονται, είναι εκείνο το μέσον με το οποίο όλες οι σχέσεις με τους Θεούς μεταδίδονται στις επερχόμενες γενεές. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε όλους τους λαούς του κόσμου με το αίμα έχουν δεθεί πολλές μυστικιστικές τελετές και μόνο το χυμένο αίμα «εκδίκηση ζητάει».


ΓΕΝ.ΕΛ.

Μετάνάστης στην ίδια μου την χώρα: Συζήτηση/συνέντευξη με Αφγανό ισλαμιστή λαθρομετανάστη

Το κείμενο που ακολουθεί, είναι γραμμένο από συναγωνιστή μας, όπου καταγράφει κάποιες πρόσφατες και εμπειρίες του στον τομέα της εργασίας, μαζί με σκέψεις και συμπεράσματα.

Μετανάστης στην ίδια μου την χώρα

Από αυτούς που από τα Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως διαμορφώνουν τις «γνώμες» των μαζανθρώπων, και από τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές», ακούμε συχνά πλαστές «ιστορίες» λαθρομεταναστών, με τις οποίες προσπαθούν να συγκινήσουν μια «κοινή γνώμη» διεστραμμένων ψυχών και συνειδήσεων. Διεστραμμένων από την μετατροπή του «αδυνάτου και αδυνάμου» σε αντιαξία και αντιαρετή, την οποία και εισήγαγε στην Ευρώπη ο Ιουδαιοχριστιανισμός για να την ακολουθήσουν τα «ανθρωπιστικά» ρεύματα του φιλελευθερισμού, του μαρξισμού και της αστικής ψευδοφιλοσοφίας. Πίσω από την βιτρίνα της «υπερασπίσεως του αδυνάτου» δεν κρύβεται παρά ο φθόνος του διεστραμμένου υπανθρώπου-μαζανθρώπου απέναντι σε κάθε τι ανώτερο. Ο Μαζάνθρωπος έχει διαβρωμένη την ψυχή του από τις μεταλλάξεις του διαστροφικού αντιπνεύματος , από την αποκοπή της συνδέσεώς του από την παράδοση , την φυλή , την φύση, το κοσμικό γίγνεσθαι, αλλά και από τον ίδιο του τον βιολογικό και πνευματικό εαυτό. Η διαστροφή αυτή επικράτησε πλήρως στην Ελλάδα και στην Ευρώπη με την έλευση του Ιουδαϊκού Φαρισαϊσμού , που έδωσε με την σειρά του το χρίσμα στον «διαφωτισμό» του οποίου η εξέλιξη οδήγησε τον λευκό άνθρωπο στα «δυτικά» «ανθρωπιστικά ιδεώδη» της εποχής της νεωτερικότητος. Αυτά τα ιδεώδη στην Ελλάδα αναμείχθηκαν και με υπολείμματα γυφτιάς και ζητιανιάς , κατάλοιπα της Οθωμανικής εποχής , που αντί να αποβληθούν, ονομάστηκαν «λαϊκά» «πολιτιστικά» στοιχεία .(Για παράδειγμα, είναι λυπηρό για παράδειγμα ότι τα δύο επικρατέστερα «μουσικά» ήδη στην Ελλάδα είναι τα εξής: Πρώτο το παραδοσιακό τουρκογύφτικο, , που μάλιστα εισήλθε στην Ελλάδα όχι επί Οθωμανικής κατοχής, αλλά μόλις στον 20ο αιώνα, και επικράτησε πλήρως μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο, ονομαζόμενο ως «αυθεντική Ελληνική λαϊκή μουσική» του οποίου τόσο οι οπαδοί όσο και οι «αοιδοί» που είναι συχνά αθίγγανοι, καταγγέλλουν το νέο επικρατέστερο είδος που έχει γίνει τελευταία της «μόδας» ότι υποβιβάζει την ποιότητα και την μουσική παιδεία της χώρας! Το λυπηρό είναι ότι έχουν δίκιο. Το νέο επικρατέστερο «μουσικό» είδος είναι η απόλυτη εκφυλισμένη διασταύρωση του τουρκογύφτικου με το «ποπ» , με το «trendy lifestyle», τον πολιτισμό των χαζοχαρούμενων και ταυτόχρονα θλιμμένων μικροαστών και το ντύσιμο πόρνης για τις «τραγουδίστριες» που συχνά δεν γνωρίζουν ούτε καν να διαβάζουν μουσικές παρτιτούρες, και το θηλυπρεπές «αμφισεξουαλικό στυλ» για τους «τραγουδιστές». Έτσι ο νεοέλληνας αφού πρώτα υιοθέτησε την μουσική των αθίγγανων, κατόπιν ξέπεσε ακόμα περισσότερο και έφθασε στο σημείο μέχρι και οι αθίγγανοι να τον κατηγορούν για έλλειψη μουσικού πολιτισμού!) .

Ο «ανθρωπισμός» των υπανθρώπων, δεν είναι λοιπόν παρά φθόνος απέναντι σε κάθε τι το ανώτερο και επίθεση εναντίον όλων όσων διαφέρουν από τον φαινομενικά «αδύναμο», ώστε κατά την λογική της Προκρούστειας κλίνης να τους αναγκάσουν χτ΄υπώντας τους, να γίνουν «ίσοι» με τον «αδύναμο». Η διαδικασία αυτή πάντοτε καταλήγει όχι απλώς σε κάποια ισοπεδωμένη «ισότητα όλων» αλλά στην πλήρη αντιστροφή των αξιών, στην κοινωνική ανάδειξη και επικράτηση στην κορυφή της κοινωνικής τους αντιιεραρχίας, κάθε αντιαξίας, κάθε αντιαρετής και κάθε διαστροφής, που πλέον έχουν βρει πεδίο ελεύθερο να αναπτύσσονται σε όλο τους το φάσμα και σε υπέρτατο βαθμό και να διέπουν ολόκληρη την κοινωνική ζωή του λευκού ανθρώπου. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, ο υπάνθρωπος έχει την δυνατότητα , εμφανιζόμενος ως φαινομενικά κοινωνικά «αδύναμος» και «καταπιεσμένος» , να αποχτά την εύνοια των μαζών και να μετατρέπεται σταδιακά σε κοινωνικά προνομιούχο στρώμα καταλήγοντας στο να εξουσιάζει και να πνίγει κάθε πτυχή της ζωής των υπολοίπων, τους οποίους οι αποβλακωμένες μάζες υπερασπιστών του «αδυνάτου» χτυπούν λυσσαλέα με κάθε τρόπο προσπαθώντας να τους εξαφανίσουν ή να τους θέσουν στο κοινωνικό περιθώριο, ώστε ο «καημένος αδύνατος να μην αισθάνεται άσχημα» βλέποντας γύρω του ανθρώπους που να είναι από την ίδια την φύση τους (και όχι από κάποιο «άδικο σύστημα») σε πλεονεκτικότερη θέση από αυτόν.

Έτσι ακριβώς συνέβη και με τους λαθρομετανάστες. Η συνέχεια του κειμένου δείχνει το πώς αυτή η αντιστροφή αυτή έχει γίνει πραγματικότητα και στο θέμα της λαθρομεταναστεύσεως, κάτι που φαίνεται σαφέστατα μέσα και μέσα από μερικές πρόσφατες βιωματικές μου εμπειρίες , τις οποίες και παραθέτω ως παραδείγματα.

Συνέχεια εδω

LEON DEGRELLE : Η ΤΑΞΙΣ

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο Le Pays Reel στις 7 Μαΐου 1937.

Η διατήρησι της «τάξεως», από πολύ καιρό καλύπτει κάθε είδους παλιανθρωπιά.

Οι συντηριτικοί καταφεύγουν πίσω από την «τάξι» διότι θέλουν να προστατεύσουν τα πολιτικά τους κεκτημένα.Γι' αυτούς η τάξις συνίσταται στην με κάθε θυσία διατήρησι ενός σκωληκοβρώτου πολιτικού συστήματος.

Γι' αυτούς η τάξις είναι ο κομφορμισμός των κομμάτων, είναι η διατήρησι της αναλογικής των παροπίδων, είναι ο δίχως υπερβολικό θόρυβο διαμοιρασμός των κερδών της εξουσίας, είναι ο φόβος για όλα εκείνα που θα μπορούσαν να μεταβάλουν την προνομιακή τους κατάστασι ακόμη και αν είχαν σαν τίμημα την σωτηρία της πατρίδος...

Να μιλούμε για τάξι αναφερόμενοι σ' αυτούς τους τύπους του εγωισμού είναι κραυγαλέα υποκρισία. Δεν υπάρχει τάξις — αλλά πρωτογενή και βαθιά αναταραχή — όταν η εκτελεστική εξουσία είναι στο έλεος των clan των μεγαλοεφοπλιστών, όταν δεν τυγχάνει ουδεμίας σταθερότητος και δεν τροχοπεδείται από κανένα αίσθημα ευθύνης, όταν οι νόμοι γεννιούνται βιαστικά από ένα αναρμόδιο κοινοβούλιο, φλύαρο και δολοπλόκο, όταν η διαχείρησις δεν είναι τίποτε άλλο από μια σκονισμένη μηχανή δίχως ζωή και δίχως απόδοσι. Το πολιτικό καθεστώς, που ανεχόμεθα εδώ και 10 χρόνια δεν είναι τάξις αλλά αναρχία: ασυνέπεια των κομμάτων, αντιγνωμίες της κυβερνήσεως, σκουριασμένα γρανάζια της διαχειρήσεως, ανικανότητα να διορθωθούν, να ανανεωθούν.

Η τάξις δεν έχει τίποτε το κοινό μ' αυτές τις πολιτικές αντίκες. Αυτοί που υπερασπίζονται τα ερείπια αυτά στο όνομα της τάξεως είναι δειλοί ή άβουλοι που μέσα στη ζωή του Έθνους και σε κάθε δημιουργική προσπάθεια προτιμούν την μετριότητα ή την αδικία.

Έχουν ένα διαβολεμένο τρόμο της αλλαγής. Το καθεστώς με όλα του τα αδιέξοδα, τα σκοτεινά δρομάκια δεν μπορεί παρά να τους αρέση. Στον κερδοσκοπικό τους συντηρητισμό, ενισχύονται από όλους εκείνους που φοβούνται τους σκονισμένους οικοδόμους και που προτιμούν την αργή αποσύνθεσι της χώρας.

Η υπεράσπισις της τάξεως για ορισμένους συντηρητικούς σημαίνει: να οργανώσουν την προστασία του κοινωνικού εγωισμού και να αντιταχθούν σε μια υγειά , εύρωστη και συνεχώς πιο σύνθετη ανάπτυξι των εργατικών μαζών.

Επιθυμούν να γυρίσουν στην κοινωνική αποτελμάτωσι κάτω από την κάλυψι της τάξεως.

Αρνούνται να λάβουν υπ όψιν το ανθρώπινο στοιχείο του εργατικού προβλήματος.

Θέλουν να βάλουν τρικλοποδιά σε κάθε πρωτοβουλία....

Ζητούν να αποφύγουν την δημιουργία ενός ικανού κοινωνικού καταστατικού ... Αγνοούν την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο της εργασίας, την ευγένεια της εργατικής οικογένειας, τις ανάγκες της, το άγχος της και την ευτυχία που δικαιούται.

Αυτή η περιφρόνησις του λαού και της εργασίας του, αυτή η άγνοια της ψυχής του, αυτή η εγκατάλειψις των καταβροχθισμένων από την ρυπαρότητα εστιών και η σαπισμένη ατμόσφαιρα, αυτή η ολική έλλειψις της υγειονομικής πολιτικής, εδημιούργησαν το πιο βδελυρό των αναταραχών. Μας οδήγησαν στο χείλος της κοινωνικής αβύσσου.

Να παρατείνουμε αυτήν την αναταραχή στο όνομα της τάξεως; Ποτέ. Οι άνδρες της τάξεως για μας, είναι εκείνοι που θα τολμήσουν να ανανεώσουν το κράτος... που θα δώσουν στην εκτελεστική εξουσία, την δυνατότητα, την διάρκεια και την αρμοδιότητα, στις Συντεχνίες, την επεξεργασία οικονομικών και κοινωνικών νόμων, στη διαχείρησι ζωή, εξυπνάδα, υπευθυνότητα.

Οι άνδρες της τάξεως για μας είναι εκείνοι που θα τολμήσουν να απελευθερώσουν την χώρα, την οικονομική και πολιτική ζωή από την δικτατορία του υπέρ καπιταλισμού.

Οι άνδρες της τάξεως είναι για μας εκείνοι που θα αναζητήσουν ακούραστα την καλυτέρευση - υλική και πνευματική - των πεπρωμένων του λαού που θα οικοδομήσουν την οικονομική δικαιοσύνη και θα πλησιάσουν τις τάξεις στην ευημερία, την τιμιότητα και τον Σεβασμό.

Οι άνδρες της τάξεως είναι για μας εκείνοι που θα ξεσηκώσουν όλες τις πνευματικές και διανοητικές δυνάμεις σε θέσι να γαληνέψουν και να ανασυντάξουν τις ψυχές...

Η τάξις για μας είναι η πρόοδος και η αρμονία. ΄Οχι απραξία αλλά δημιουργία. Προσπάθεια καθημερινή.

Τάξις; Ναι. Αλλά τάξις νέα, για την σωτηρία της χώρας και του λαού.

Πηγή

Αρσενικά υπό εξαφάνιση

«Σώστε τα αρσενικά!!!». Αδιανόητη θα φάνταζε πριν από μερικές δεκαετίες η φράση - κραυγή αγωνίας, που έγινε τίτλος επιτυχημένου βιβλίου και, όπως φαίνεται, εσωτερική προσταγή για γυναίκες του 21ου αιώνα.

Ο φεμινισμός, λοιπόν, ευνούχισε τους άντρες ή η κάκιστη ερμηνεία του από θηλυκά με εμμονές και απωθημένα, που σε συνδυασμό με την προβολή προτύπων από τα media - όπου συχνά οι άντρες απεικονίζονται ως άτιμοι, κτηνώδεις, αποτυχημένοι ή ανόητοι - οδήγησε σε μια διεστραμμένη εκδοχή του!!!

Την στέρηση της αρχοντιάς και του προστατευτικού ρόλου των ανδρών στην κοινωνία και την αποδόμηση ρόλων αμφοτέρων των φύλων διαπιστώνουν επιστήμονες - συγγραφείς, μεταξύ των οποίων αρκετές εκπρόσωποι του «ασθενούς» φύλου, προκαλώντας σάλο στα γυναικεία στίφη.

Η διάσημη Αμερικανίδα Κάθλιν Πάρκερ στο συγκλονιστικό βιβλίο «Save the Males» καταγράφει την πορεία του πάλαι ποτέ ισχυρού φύλου προς την παρακμή, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά των συζητήσεων που έχουν ανάψει τον τελευταίο καιρό.

Υπενθυμίζει πως επί 30 χρόνια οι άντρες δέχθηκαν τα πυρά μιας κουλτούρας βασισμένης στην αντίληψη ότι αυτοί φταίνε για κάθε δεινό της ζωής και επιρρίπτει ευθύνες σε «φεμινιστές», media, κινηματογράφο, μουσική, εκπαιδευτικό σύστημα, πολιτική, ενώ ο συγγραφέας Ρίτσαρντ Ντόιλ, σε παλαιότερο βιβλίο με τον ίδιο τίτλο, κατηγορεί, επίσης, νομοθέτες και δικαστές.

Ο βραβευμένος Γουόρεν Φάρελ, με τελευταίο συγγραφικό έργο το «Does Feminism discriminate against Men?» (Κάνει ο φεμινισμός διακρίσεις κατά των αντρών;), επισημαίνει πως «το πρόβλημα με το φεμινισμό είναι ότι είδε τους άντρες ως εχθρούς. Όταν μόνο ένα φύλο κερδίζει, τότε και τα δύο φύλα χάνουν», ενώ η Κάρολ Πλα Λιμπό, συγγραφέας του «Prude», διαπιστώνει ότι «παρερμηνεύοντας την ελευθερία, μερικές γυναίκες συμπεριφέρονται χυδαιότερα από το χειρότερο άντρα».

Και καθώς πολλά θηλυκά προμηθεύονται και φορούν T-shirts που διατίθενται στη διεθνή αγορά με το σλόγκαν «Boys are stupid - Throw rocks at them» («Τα αγόρια είναι ηλίθια - Λιθοβολήστε τα»!), οι περισσότερες έρευνες μεταδίδουν μια φθαρμένη εικόνα της σημερινής αρρενωπότητας:

Παρουσιάζουν τους άντρες νευρωτικούς και λιγότερο καταξιωμένους, «αντικείμενα» και ελάχιστα σεβάσμιους, περισσότερο μπερδεμένους από ποτέ με την ταυτότητα τους και απογοητευμένους, λόγω περιθωριοποίησής τους.

Η σημασία της πατρότητας υποβαθμίστηκε ως παλιομοδίτικη έννοια και οι γυναίκες - αρκετές από τις οποίες αναμασούν τον αστικό μύθο της τεκνοποίησης μέσω κλωνοποίησης και χωρίς τη συμβολή των αντρών - δύσκολα δέχονται ότι τα αγόρια μετά τα επτά τους χρόνια προτιμούν την πατρική συντροφιά.

Στην Ελλάδα χιλιάδες αρσενικά παιδιά διαζευγμένων γονέων μεγαλώνουν σε γυναικείο περιβάλλον, χωρίς αντρικό πρότυπο, και συχνά ευνουχίζονται νωρίς από τη νοοτροπία των.
Η ψυχολόγος Λιάνα Καλιέρου, που ετοιμάζει σχετικό βιβλίο, δηλώνει πως «οι άντρες είναι γενεσιουργοί και οι γυναίκες οφείλουν να το παραδεχθούν», ενώ από το χώρο του θεάματος, που επίσης «κατηγορείται» για την πτώση των αρσενικών, η ηθοποιός Πέγκυ Τρικαλιώτη αντιδρά εύστοχα: «Σώστε τους άντρες, μπας και μας διεκδικήσουν ξανά», ο δε σεναριογράφος Φίλιππος Δεσύλας περιγράφει στον ΕΤ το πρόβλημα με οκτώ μόνο λέξεις: «Για να βρεθεί ισορροπία, πρέπει πρώτα να χαθεί.»

Πηγή

ΚΟΠΑΔΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ

« Αραβική Άνοιξη »: Η Luftwaffe μάχεται στο Ιράκ

Εβδομήντα χρόνια μετά την έναρξη αυτής της ξεχασμένης αποστολής, ο Ντρέβες κάθεται στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου Zum Kurfürst κοντά στο Μόναχο της Γερμανίας. Ο τελευταίος μάρτυρας, 95 ετών, είναι σήμερα ο μοναδικός επιζώντας ο οποίος μπορεί να πει για αυτή την εξωτική αποστολή του Χίτλερ. Περπατά ελαφρώς λυγισμένα, με ένα μπαστούνι στο χέρι, το οποίο άρχισε να χρησιμοποιεί μόλις πρόσφατα - το τονίζει ιδιαίτερα αυτό. Ζει στη Βραζιλία, επισκέφτεται δύο φορές το χρόνο τους φίλους του στη Γερμανία, και παρέμεινε σε όλη του τη ζωή τρελαμένος με το πέταγμα: Ακόμα και ως παιδί, ήταν ενθουσιασμένος με το πέταγμα. Τώρα, ως γέρος πια, φοράει ένα τέλεια σιδερωμένα πουκάμισό, και μια μπλε γραβάτα με ένα κεντημένο λευκό αεροπλάνο. Περίπου σε 500 μέτρα απόσταση από το...

Η συνέχεια εδώ

Πρώτη η Ελλάδα σε σιωνισμό και μασονία σε όλη την Μεσόγειο.

Οι τελευταίες επιθυμίες τού Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν βρισκόταν στην επιθανάτια κλίνη, κάλεσε τους στρατηγούς του και τους ζήτησε να πραγματοποιήσουν τις τρεις τελευταίες του επιθυμίες, όταν αυτός πια θα έχει πεθάνει.


Η πρώτη ήταν να μεταφερθεί η σορός του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.


Η δεύτερη όριζε οι θησαυροί που είχε αποκτήσει να σκορπιστούν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.


Η τρίτη ήταν να μείνουν τα χέρια του ελεύθερα να λικνίζονται στον αέρα, καθώς μεταφέρεται προς τον τάφο, για να είναι στη θέα όλων.



Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι. Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:

1. «Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν».

2. «Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν».

3. «Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός, που είναι ο χρόνος».


Και συνέχισε:
«Ο ΧΡΟΝΟΣ είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχουμε, γιατί είναι περιορισμένος. Μπορούμε να δημιουργήσουμε χρήμα, αλλά όχι περισσότερο χρόνο. Όταν αφιερώνουμε χρόνο σε ένα πρόσωπο, του παραχωρούμε ένα μέρος από τη ζωή μας που ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αναπληρώσουμε. Ο χρόνος είναι η ζωή μας. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ που μπορείς να δώσεις σε κάποιον είναι ο χρόνος σου! Και εσύ, φίλε μου, αν έχεις τη “διαίσθηση”, θα καταλάβεις ποιος, πότε και γιατί σου δίνει το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ».

πηγή: http://arkoleon.blogspot.com

Πολιτική ομιλία του FERENC SZΆLASI στο Μεγάλο Εργατικό Συμβούλιο στις 18 Οκτωβρίου 1942

FERENC SZΆLASI
Πολιτική ομιλία στο Μεγάλο Εργατικό Συμβούλιο στις 18 Οκτωβρίου 1942
Καθοδηγητές του εργατικού κινήματος! Αδέλφια!

Ο πόλεμος ανάμεσα σε αντίθετες κοσμοθεωρίες .που θα καθορίσει ένα τελικό αποτέλεσμα δίχως συμβιβασμούς ,θα εγκαθιδρύσει αυτό για το οποίο χύνεται το αίμα της θυσίας και καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες: τη τάξη και το πολιτικό καθεστώς της ευρωπαϊκής εθνικοσοσιαλιστικής κοινότητας. Επαναλαμβάνω: τη καινούρια εθνικοσοσιαλιστική τάξη. Και από τη θέση αυτή οφείλω να δηλώσω για μια ακόμη φορά, ότι είμαι εθνικοσοσιαλιστής: είμαι εχθρός κάθε εθνικισμού που στερείται σοσιαλισμού, αλλά είμαι το ίδιο εχθρός κάθε σοσιαλισμού από τον οποίο απουσιάζει ο εθνικισμός.

Και πάνω ακριβώς σ΄αυτή τη ζώσα αρμονία του Εθνικοσοσιαλισμού στηρίζεται όλος ο Ουγγρικός εθνικισμός μας, εκείνος ο Ουγγρικός εθνικισμός που ζούμε και θέλουμε να ριζώσουμε, και θα ριζώσουμε, σ' ολόκληρη τη κοινωνική και πολιτική ζωή του γένους μας.

O Ουγγρικός Εθνικισμός επαγγέλλεται την ζώσα αυτή αρμονία που διαρθρώνει σε ένα σύστημα και μια ιδεολογική και πρακτική τάξη επειδή πιστεύει ότι ο εθνικισμός δίχως σοσιαλισμό αναπόφευκτα εκφυλίζεται σε σωβινισμό - παθολογική και δύσκαμπτη έκφραση του Εθνικισμού- και ότι ο σοσιαλισμός δίχως εθνικισμό εκφυλίζεται αναπόφευκτα σε υλισμό - παθολογική και δύσκαμπτη έκφραση του σοσιαλισμού. Οι συνέπειες αυτών είναι γνωστές από το παρελθόν........

O Ουγγρικός Εθνικοσοσιαλισμός αρνείται την πάλη των τάξεων με το σκεπτικό ότι παρόμοια πάλη, όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί, χρησιμεύει αποκλειστικά στην διατήρηση του πλουτοκρατικού κατεστημένου.

Εκεί, όπου κάτω από την μορφή της Δικτατορίας του Προλεταριάτου έχει πραγματοποιήσει τον υποτιθέμενο σκοπό της, το μόνο που κατάφερε ήταν να δημιουργήσει μία παράλογη και δίχως νόημα πολιτική, οικονομική και κοινωνική τάξι.

Η ταξική πάλη είναι το αποτέλεσμα μιας τεχνιτής αναδιάταξης μέσα από τα ακόλουθα στάδια: συντεχνία, απεργία, καταστροφή των φυσικών κοινωνικών δομών , ακαμψία, απαλλοτρίωση της ιδίας της ύπαρξης, υπονόμευση της αναγκαίας κοινωνικής συμβίωσης, ταξική πάλη.

Ενάντια σ΄αυτή ο Ουγγρικός Εθνικοσοσιαλισμός θέτει σαν ακρογωνιαίο λίθο του συστήματος και της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής του τάξης την φυσική κοινωνική διάταξη ,η οποία διαρθρώνεται κατά τον ακόλουθο τρόπο.

Ο αγρότης προσφέρει την πρώτη ύλη ' ο εργάτης επεξεργάζεται και κάνει αναλώσιμη την πρώτη ύλη- ο διανοούμενος πραγματοποιεί τον σωστό και κατά τρόπο ορθολογικό διαμοιρασμό της πρώτης ύλης ή οποία στο μεταξύ έχει γίνει αναλώσιμη και επιπλέον συντονίζει την εργασία των δύο πρώτων- η γυναίκα μέσα στα, πλαίσια της οικογενειακής οργάνωσης απολαμβάνει, χάρις στον αγρότη, τον εργάτη και τον διανοούμενο το προϊόν που έχει παραχθεί με τρόπο αρμονικό- ο στρατιώτης εξασφαλίζει και καλείται να υπερασπισθεί την συνέχεια της εργασίας της φυλής και την απολαβή των αγαθών της εργασίας.

Η συνέπεια αυτής της φυσικής κοινωνικής διάταξης δεν μπορεί να είναι άλλη από την αρμονική συνεργασία των κατηγοριών αυτών. Τα αντίστοιχα επαγγέλματα προέρχονται από την αναγκαιότητα του καταμερισμού της εργασίας η οποία εναρμονίζεται από την τάξη. Αυτή η τάξη της εργασίας αποτελεί το σύνολο των φυσικών κοινωνικών στρωμάτων , την ίδια την φιλόπονη και εργατική φυλή.

Η θέληση της εργατικής φυλής καθορίζεται από τις επαγγελματικές τάξεις οι όποιες μέσα στο Εθνικοσοσιαλιστικό κράτος της εργασίας αποτελούν τους συντελεστές της κρατικής ισχύος. Για τον λόγο αυτό κάθε παραγωγική μονάδα εμφανίζεται μέσα στην ζωή της φυλής σαν ένας δημόσιος συντελεστής αυτής της ισχύος.

Οι επαγγελματικές τάξεις θα νομιμοποιήσουν, θα καθιερώσουν και θα υπερασπισθούν την εργατική δημιουργία της φιλόπονης φυλής. Παρόμοια δημιουργία σημαίνει το πνευματικό σύστημα την ηθική και υλιστική τάξη της φιλεργατικής φυλής με βάση το δικαίωμα της εργασίας, της τάξεως της εργασίας, της ηθικής της εργασίας και της ωραιότητας της εργασίας.

Η λειτουργία της Φυλής, ή λειτουργία της κοινότητος προστατεύει συνεπώς τα ατομικά συμφέροντα όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Δίχως αυτές θα αλληλοσυγκρούονταν και θα κατέστρεφαν δια μέσου της στείρας ταξικής πάλης όλες τις συμπαγείς δυνάμεις και μαζί μ' αυτές την πνευματική, ηθική και υλιστική ζωή της φιλεργατικής Φυλής.

Η νομιμοποίηση των κοινών συμφερόντων και η τοποθέτησή τους υπεράνω των ατομικών είναι συμφέρουσα, σωστή και αποδεκτή μόνον κάτω από αυτήν την άποψη και έννοια.

Ο Ουγγρικός Εθνικοσοσιαλισμός εξασφαλίζει την ζωντανή αρμονία του κοινού συμφέροντος συνδυάζοντας τις νόμιμες απαιτήσεις του ατομικού συμφέροντος με εκείνες της υποχρεωτικής προσφοράς προς το συλλογικό.

Τα πλουτοκρατικά συστήματα ελπίζουν στην αλληλοεξόντωση του Εθνικοσιαλισμού και του Μαρξισμού ώστε η ανθρωπότητα - δηλαδή ο πλουτοκρατικός κόσμος του κέρδους - να απελευθερωθεί απ' αυτή την διπλή πολιορκία.................................................

Από: Ευρώπη των Εθνών

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ

Το νέο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον

Στην μάχη των ιδεών και στην αντιπαράθεση των ιδεολογιών, δηλ. των οργανωμένων συστημάτων σκέψεως και αντιμετωπίσεως της πραγματικότητας, στο τέλος του 20ου αιώνος, η ανθρωπότητα δέχεται την πρόσκληση, αλλά και την πρόκληση, να πιστέψει και να εφαρμόσει τη μόνη ιδεολογία που απορρέει από την ίδια την φύση των ανθρωπίνων όντων και κοινωνιών, τον Εθνικισμό.

Μεταξύ του καταρρεύσαντος Μαρξισμού, μίας διεθνιστικής και ισοπεδωτικής θεωρίας και άρα αντι-ανθρώπινης, η εφαρμογή της οποίας στην πράξη συσσώρευσε αμέτρητες συμφορές στις χώρες εφαρμογής του, και του Φιλελευθερισμού, μίας εξ’ ίσου απάνθρωπης και αφύσικης υλιστικής θεωρίας, ο Εθνικισμός προβάλλει ως η εφικτή λύση στα προβλήματα των ανθρωπίνων κοινωνιών και του φυσικού περιβάλλοντος του πλανήτη.

Το ηθικό πρόσταγμα

Ο σύγχρονος, ανανεωμένος και ρεαλιστικός πολιτικός – ιδεολογικός λόγος του Εθνικισμού, επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε τον ερχομό του 21ου αιώνος με αναπτερωμένες ελπίδες για το μέλλον. Με την προϋπόθεση, βεβαίως, που αποτελεί εξάλλου την πεμπτουσία του, αλλά και το ηθικό πρόσταγμα του Εθνικισμού:

Επειδή τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν χαρίζεται, απαιτείται καθημερινώς και συνεχώς ΑΓΩΝΑΣ, τόσο για την βελτίωση των εξωτερικών συνθηκών και των όρων διαβιώσεως, όσο και για την εσωτερική ηθική και πνευματική ανέλιξη του καθενός μας ξεχωριστά.

Όποιος αντιτίθεται σε κάθε μορφή ισοπεδωτισμού, πρέπει να αντιληφθεί ότι με βάση την αρχή της διατηρήσεως της εθνικής και πολιτιστικής πολυμέρειας, πρέπει να αγωνισθεί εναντίον κάθε μορφής πολιτικού και ιδεολογικού κοσμοκρατορισμού και παγκοσμιοποιήσεως, που επιδιώκει την πολιτιστική ισοπέδωση και εξαφάνιση των εθνικών συνόλων. Επομένως, και εναντίον κάθε θεωρίας που επιδιώκει την χωρίς όρια και φραγμούς ανάμειξη και απορρόφηση των εθνών, εν ονόματι μίας δήθεν οικονομικής και τεχνολογικής «προόδου».

Η ιστορική ευθύνη

Αυτή ακριβώς η σύγκρουση μεταξύ του Εθνικισμού και των διεθνιστικών ιδεολογιών εστιάζεται στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την φύση του ανθρωπίνου όντος. Οι μεν υλιστές αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο σαν μία “μηχανική μονάδα”, αποκομμένο από το παρελθόν του, σαν έναν κόκκο στην άμμο της “πολυ-πολιτισμικής” ή της “κολεκτιβιστικής” κοινωνίας του απρόσωπου οικονομικού συμφέροντος. Ο δε Εθνικισμός, τοποθετώντας τον Άνθρωπο στη θέση που του αξίζει, ως μέλους της διαχρονικής εθνικής του κοινότητος, του δίδει ηθικό περιεχόμενο και ιστορική ευθύνη:

Να δώσει στις επόμενες γενιές μία ισχυρότερη πατρίδα, ένα ισχυρότερο έθνος, μέσα από την ολοκλήρωσή του σε πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες, στις οποίες συμμετέχει ενεργά και συνειδητά.

Ελευθερία και πολιτισμός

Ο Εθνικισμός διακηρύττει την ανάγκη υπάρξεως και διατηρήσεως της αυτοτέλειας και της απρόσκοπτης αναπτύξεως των εθνικών συνόλων. Ιδιαιτέρως δε των μικρών πληθυσμιακά εθνών και της διαφυλάξεως της πολιτιστικής τους κληρονομιάς που αποτελεί πλούτο για την ανθρωπότητα και στοιχείο ελευθερίας για τα έθνη. Καθώς μάλιστα, ο Ελληνικός Εθνικισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος και ταυτισμένος με την Ελευθερία και τον Πολιτισμό.

Το φαινόμενο του Πολιτισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την παρουσία και την δράση διαφορετικών ανθρωπίνων ομάδων, αρχικά φυλετικών συνόλων, και σήμερα εθνικών συνόλων. Όταν παύσουν να υπάρχουν τα έθνη, θα παύσουν να υπάρχουν και εθνικοί πολιτισμοί και επομένως σταματά η πολιτιστική εξέλιξη της ανθρωπότητας. Διότι η ανθρώπινη ιστορία είναι αποτέλεσμα της άμιλλας μεταξύ εθνικών συνόλων στο πολιτικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο, η οποία και δεν σταματάει ποτέ.

Όσοι αγνόησαν ή προσπάθησαν να υποκαταστήσουν αυτές τις απλές αλήθειες με αφύσικες και τερατώδεις προσπάθειες ισοπεδωτισμού και εξαφανίσεως των εθνών, διαπιστώνουν έντρομοι τα αποτελέσματα εφαρμογής αυτών των θεωριών, και τις αιματηρές συνέπειές τους, στις χώρες του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Το έθνος

Εξ ίσου όμως ψεύτικες ηχούν και οι φιλελεύθερες απόψεις και θεωρίες περί «τέλους της ιστορίας», οι οποίες προσπαθούν να πείσουν ότι με την επιβολή παγκοσμίως της οικονομίας της αγοράς και της εξαφανίσεως των εθνικών και πολιτιστικών διαφορών θα φθάσουμε ευτυχείς στο τέλος των συγκρούσεων και των ανταγωνισμών που καταγράφει η ιστορία της ανθρωπότητος, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι κάτι τέτοιο θα σημάνει και το τέλος της ιδίας της ανθρωπότητας.

Ο Εθνικισμός, ως ο αντίποδας του Διεθνισμού – Υλισμού, προβάλλει σήμερα ως η μοναδική λύση στην εξισορρόπηση της πορείας του ανθρώπου, θεωρώντας το ΕΘΝΟΣ ως την υπέρτατη αξία και ως τη μοναδική ανθρώπινη κοινότητα που δημιουργεί πολιτισμό και κινεί την ιστορία. Επομένως, το Έθνος αποτελεί ένα αντικειμενικά υπαρκτό διαχρονικό σύνολο και συνάμα ένα πνευματικό γεγονός και δεν είναι μία θεωρητική σύλληψη, ούτε ένα τεχνητό κατασκεύασμα.

Έθνος δε, είναι ένα σύνολο ανθρώπων κοινής καταγωγής, των οποίων η κοινή ιστορική πορεία στον γεωπολιτικό τους χώρο διαμόρφωσε ενιαία εθνική συνείδηση, κοινή γλώσσα, κοινή θρησκεία, κοινά ήθη και έθιμα, κοινό πολιτισμό και παραδόσεις. «Το όμαιμον, ομόγλωσσον, ομόθρησκον και ομότροπον» του Ηροδότου.

Σε πολιτικό επίπεδο, το Έθνος είναι η βασική νομιμοποιητική αξία κάθε πολιτικής πράξεως καθώς θέτει ηθικά όρια στη λειτουργία της πολιτικής και δεν υπάρχει προς εξυπηρέτηση προσωπικών, ταξικών ή υλιστικών συμφερόντων.

Η εθνική κοινότητα είναι αυτή που χαρίζει στο άτομο την γλώσσα με την οποία αντιλαμβάνεται τον κόσμο, με την οποία επικοινωνεί και σκέπτεται. Η εθνική κοινότητα προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό τις οικονομικές του δυνατότητες, καθώς οι προκλήσεις του περιβάλλοντος των ωθούν σε συγκεκριμένες οικονομικά επωφελείς συναλλαγές. Η εθνική κοινότητα, τέλος, του μεταδίδει τις ηθικές και πολιτιστικές αρχές και τον εξοικειώνει με ορισμένους τρόπους τοποθετήσεως απέναντι στη δημιουργία και τον πολιτισμό.

Εν κατακλείδι, η εθνική υπόθεση είναι υπόθεση διατηρήσεως της ατομικής ταυτότητος, της προσωπικής ελευθερίας και επομένως αφορά άμεσα και καθοριστικά τα άτομα. Είναι όμως ταυτοχρόνως και ο μηχανισμός υπερβάσεως του ατόμου σε ένα διαχρονικό σύνολο που προϋπάρχει του ατόμου και θα υπάρχει και μετά από αυτό. Αυτό δίδει προοπτική και αξία στο ανθρώπινο ον.

Το άτομο

Επειδή ακριβώς το βασικό χαρακτηριστικό του έθνους είναι η δημιουργία αξιών και πολιτισμού, η ολοκλήρωση ενός ατόμου δεν επιτυγχάνεται απλώς με την αυτόματη συγκροτητική διαδικασία που λαμβάνει χώρα στα πλαίσια της εκμαθήσεως της γλώσσας και της αφομοιώσεως ορισμένων πολιτιστικών αρχών και αξιών, αλλά απαιτείται μία ατομική πράξη στρατεύσεως προκειμένου να κατακτηθεί η αρμονία της βουλήσεως και της συνειδήσεως με τα αντικειμενικά κληρονομούμενα στοιχεία που συγκροτούν το Είναι, εκάστου ανθρώπου.

Απλούστερα, παρ’ ότι το γεγονός της γεννήσεως εντός της εθνικής κοινότητος αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση της εθνικής ταυτότητος, δεν είναι από μόνο του ικανό να επιφέρει την σύνδεση του ατόμου με το έθνος του. Στο σημείο αυτό και για να διανυθεί η ψυχολογική αυτή διαδρομή απαιτείται μία στάση ενεργητική, μία στάση που αναζητά την ταυτότητα και την ουσία «του να είσαι Έλλην» και καταλήγει να αναζητά την προσωπική αρμονία μέσα από την αλληλεγγύη προς τους ομοεθνείς και την αναίρεση των πολιτικών και κοινωνικών αντιφάσεων.

Ο ηρωικός τρόπος ζωής

Αυτή η στάση συνειδήσεως, αυτός ο τρόπος ζωής που θέτει ως κριτήριο της πολιτικής στρατεύσεως την ταύτιση της ατομικής πολιτικής δράσεως με την συλλογική εξέλιξη, που θέτει κριτήρια του «Ελληνικού» και δεν αρκείται στην τυπικότητα, που τελικώς διαμορφώνει ερμηνευτικά έναν δυναμικό, παραδοσιακό και, ταυτόχρονα, αενάως εξελισσόμενο Ελληνισμό, είναι η στάση του ενσυνειδήτου Έλληνος, είναι ο «εθνικιστικός-ηρωικός τρόπος ζωής» στο επίπεδο της ατομικότητας.

Με αυτό τον τρόπο το άτομο κατακτά την προσωπική του αρμονία, καθώς συμφιλιώνεται με τα αντικειμενικά στοιχεία που συγκροτούν τον εαυτό του και, ταυτοχρόνως, συμβάλλει καθοριστικά στο πολιτιστικό γίγνεσθαι, και εν γένει, στην εξέλιξη της εθνικής του κοινότητος στην οποία είναι μέλος.

Στράτευση και σύγκρουση

Οι σημερινές οικουμενιστικές θεωρίες, που δεν έχουν καμία σχέση με την οικουμενικότητα του Ελληνικού πνεύματος, είναι εσφαλμένες και ανήθικες. Εσφαλμένες, διότι δεν σέβονται την αντικειμενική ύπαρξη των εθνών και επομένως τα αντικειμενικά στοιχεία που συγκροτούν τα άτομα και, άρα, οδηγούν σε έναν άνθρωπο δίχως πολιτιστικές ρίζες και ταυτότητα, δίχως παρελθόν και, επομένως, δίχως κριτήρια για το μέλλον. Είναι ανήθικες, διότι αποπειρώνται να οικοδομήσουν έναν κόσμο χωρίς διαφορετικότητα, και άρα, έναν κόσμο χωρίς ελευθερία επιλογών.

Ο Ελληνικός Εθνικισμός με τη συνείδηση της ιδιαιτερότητας του Ελληνικού έθνους οφείλει να δώσει την μεγάλη μάχη για την ισχυροποίηση των δεσμών μεταξύ των μελών του έθνους, για την ανάπτυξη της ευθύνης του ατόμου απέναντι στο σύνολο, για την διασφάλιση της υποχρεώσεως του συνόλου να προασπίσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ελευθερία και τα ατομικά δικαιώματα.

Στην παρούσα φάση των διεθνών ανακατατάξεων και εξελίξεων, σε αυτά τα κρίσιμα χρόνια για την πατρίδα μας, εμείς οι Εθνικιστές αισθανόμαστε την ανάγκη να αποτελέσουμε τον καταλύτη της συστρατεύσεως όλων των πατριωτικών δυνάμεων για να δοθεί με επιτυχία η μάχη του Μέλλοντος, δεδομένου ότι η Ελλάς και η κοινωνία μας διέρχονται εδώ και πολλά χρόνια μία βαθιά πολιτική, ηθική και οικονομική κρίση.

Καλούνται λοιπόν όλοι οι Έλληνες πατριώτες να αγωνισθούν, ώστε η πατρίδα μας να γίνει και πάλι σεβαστή στους φίλους της και επίφοβη στους εχθρούς της. Πατριώτες δε, είναι όλοι οι Έλληνες, εκτός βεβαίως από εκείνους που η δράση και η συμπεριφορά τους στο πολιτικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο έχει ταυτισθεί με την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων και επιδιώξεων.

Η οικονομία

Η εθνική κυριαρχία επί των πόρων και η οικονομική αποτελεσματικότητα, σε συνδυασμό με την κοινωνική δικαιοσύνη και την γενικότερη εθνική πολιτική, αποτελούν τους βασικούς άξονες της πατριωτικής οικονομικής αντιλήψεως. Η κατοχή δηλ. της οικονομικής ισχύος από μέλη του έθνους και η βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων της οικονομικής δραστηριότητος. Τον εθνικό πλούτο της Ελλάδος πρέπει να τον διαχειρίζονται Ελληνικές οικονομικές δυνάμεις, και ειδικότερα, αυτές που θα αποδειχθούν στην πράξη ικανότερες και αποτελεσματικότερες.

Είναι λοιπόν απαραίτητη η διασφάλιση ενός περιβάλλοντος ελευθέρου ανταγωνισμού εντός της εθνικής οικονομίας, εμποδίζοντας την ανάπτυξη ολιγομονοπωλιακών ή μονοπωλιακών συνθηκών που στρεβλώνουν την κατανομή των πόρων και την οικονομική αποτελεσματικότητα. Αυτό θα επιτρέψει την ανάπτυξη μίας υγιούς και ισχυρής οικονομίας, με την ταυτόχρονη εξασφάλιση μέσω κοινωνικών θεσμών ενός αξιοπρεπούς πλαισίου διαβιώσεως για ολόκληρο τον Ελληνικό λαό.

Το εθνικό κράτος στέκεται εμπόδιο σε όσες δομές αναπαράγουν και διατηρούν μία αποχαλινωμένη κοινωνία, όπου μοναδικό κριτήριο είναι το υλικό κέρδος και τελικός στόχος ένας άκρατος καταναλωτισμός. Μία κοινωνία κατακερματισμένη μεταξύ εχόντων και μη εχόντων, εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων, εξουσιαστών και εξουσιαζομένων, των οποίων η μοναδική απασχόληση είναι η ανατροπή των μεν από τους δε.

Η κοινωνία

Οι Ελληνικός Εθνικισμός πιστεύει στην «κοινωνία της ευθύνης», της οποίας τα χαρακτηριστικά είναι ένα ενιαίο και αλληλέγγυο κοινωνικό σύνολο από υπεύθυνα και υπερήφανα για τον κοινωνικό τους ρόλο άτομα. Με δεδομένη την κοινωνική αρμονία, η μοναδική αποστολή θα είναι η επαναφορά του Ελληνικού έθνους ως σημαντικού παράγοντος στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, πολιτικά, οικονομικά και, κυρίως, πολιτιστικά. Και αυτή η επαναφορά δικαιωματικά ανήκει στο Ελληνικό έθνος, το οποίο έχει συμβάλει καθοριστικώς στη δημιουργία του ανθρωπίνου πολιτισμού.

Το δίλημμα

Κάθε έθνος, όπως και κάθε φυσικός οργανισμός, βρίσκεται κάποια στιγμή της Ιστορίας του μπροστά στο σκληρό δίλημμα. Ή θα μπορέσει να απαντήσει επιτυχώς στις προκλήσεις του περιβάλλοντός του, ή θα πεθάνει. Ή θα προσαρμοσθεί και θα κατευθύνει καταλλήλως τις αντικειμενικές πολιτικές και πολιτιστικές συνθήκες, ή θα αφανισθεί.

Σε αυτό το αναπόφευκτο δίλημμα, σε αυτή την αέναη σύγκρουση, οι Έλληνες εθνικιστές κηρύσσουμε μία πανεθνική συστράτευση όλων των Ελλήνων πατριωτών, όλων εκείνων που θέλουν να δώσουν την μεγάλη μάχη επιβιώσεως του έθνους. Εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες του περιβάλλοντος, προβλέποντας τις εξελίξεις, δρώντας συλλογικά και αποφασιστικά, θα δώσουμε στον Ελληνισμό την συνέχεια της ιστορικής του προοπτικής.

Η μεγάλη σύγκρουση που έρχεται, η σύγκρουση μεταξύ του Εθνικισμού και του Διεθνισμού, μεταξύ των εθνικών συνόλων και της παγκοσμιοποιήσεως, θα πρέπει να βρει την Ελλάδα ισχυρή και αποφασισμένη. Θα δώσουμε νικηφόρα την μάχη της εθνικής επιβιώσεως, την μάχη της Ελευθερίας, της Δημιουργίας, την μάχη του Πολιτισμού.

«Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα ‘ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί.»

Π.Δ.

Εθνικιστική Ένωσις Ελλάδος

22 Ιουνίου. Αφιέρωμα στους Ρώσους Ήρωες που πολέμησαν την Ιουδαιοκρατία.

Οι εβαριομπολσεβίκοι, μεταμφιεσμένοι σε γερμανούς στρατιώτες, έκαιγαν χωριά, ανατίναζαν δρόμους και γέφυρες, έκαιγαν την σοδειά των αγροτών για να στρέψουν τους Ουκρανούς και τους Λευκορώσους ενάντια στους Γερμανούς , τους οποίους οι χωρικοί υποδέχονταν σαν απελευθερωτές. Ολόκληρες μεραρχίες του Κόκκινου στρατού άλλαζαν στρατόπεδο και πολεμούσαν στο πλευρό των Γερμανών....

Στο βίντεο είναι ο ύμνος της μεραρχίας του Ρώσου Στρατηγού Βλάσοβ. Δείτε τους χωρικούς πως τους υποκλίνονται.....

Ο ύμνος σε εθνικιστική εκδοχή:

ΓΕΝ.ΕΛ.

Μήνυμα του Περιάνδρου Ανδρουτσόπουλου στους Εθνικιστές.

Αγαπημένοι σύντροφοι Εθνικιστές. Παλαιοί συμμαχητές μου στον καλόν αγώνα και νεώτεροι, άξιοι, άγνωστοι σε μένα συναγωνιστές. Ενάμισι έτος μετά την αποφυλάκισή μου, ύστερα από 12 έτη στυγερής πολεμικής του ανθελληνικού καθεστώτος σε βάρος μου, και υπό την πίεση αναρίθμητων ερωτήσεών σας, αποφασίζω και λύνω εν μέρει την σιωπή μου.

Οι ανηλεείς διώξεις εντός και εκτός Ελλάδος, η αναγκαστική αυτο - εξορία, η άδικη κάθειρξη, όλα τούτα μένουν πίσω κι εγώ ως δοκιμασμένος Έλλην προχωρώ. Μαζί τους μένει και η θυσία μου για τον πολιτικό φορέα στον οποίο απ’ το 1983 προσέφερα την νιότη μου με όλη μου την ψυχή, τα όποια μου χαρίσματα, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μου, το πνεύμα μου, και πάμπολλες φορές το αίμα μου καθώς λαβώθηκα κι αναστήθηκα χίλιες φορές κατά τον λυσσαλέο πόλεμο του συστήματος και των εχθρών μας.

Μαζί τους μένει και η αχαριστία των υπανθρώπων, που παριστάνουν κάποιους συντρόφους μας, αρκετοί απ’ τους οποίους παρουσιάζονται έως και σήμερα ως ηγετίσκοι και στελέχη του πατριωτισμού, ενώ δεν ήταν παρά αυτοί, που μ’ έβγαλαν απ’ την μέση το 1998, σε συνεργασία με το καθεστώς είτε εκείνοι που επωφελήθηκαν απ’ την αντρική σιωπή μου ώστε να πληρώσω για κάτι που δεν έκανα.

Είναι πασίγνωστο σε συγκεκριμένους πρώην και νυν Χρυσαυγίτες, που ουδέποτε εκλήθησαν απ’ τον ανακριτή για το … οτιδήποτε … και που τώρα ως φοβισμένες πουτάνες σιγούν, ότι υπήρξα ΑΘΩΟΣ και κατεδικάσθην για ανομήματα άλλων. Στο ερώτημα βεβαίως τι έπραξαν όλοι αυτοί για μένα, που βίωσα τρομακτικές απώλειες τα 12 αυτά έτη – ψυχικές, σωματικές, οικονομικές, προσωπικές, οικογενειακές, κοινωνικές και φυσικά πολιτικές – η απάντηση είναι μία: ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.
Ανθρωπάκια συμπλεγματικά, δειλά και ανύπαρκτα, που κρύβονται πίσω από μια ιδέα τιτάνων, δεν έκαναν ποτέ ούτε μία ανοικτή συγκέντρωση για το δίκαιό μου, δεν απάντησαν σε κανέναν απ’ τους δεκάδες αλήτες δημοσιογράφους, που δίχως στοιχεία με συκοφαντούσαν, κάποια καραγκιοζάκια δεν ενεφανίσθησαν, ούτε σε μία απ΄ τις δίκες μου, δεν έβαψαν ούτε έναν τοίχο να διαμαρτυρηθούν και βεβαίως δεν είχαν το σθένος να ανοίξουν όχι ένα εχθρικό, αλλά ούτε καν το δικό τους ρουθούνι για να με υπερασπισθούν…

Έφθασαν μάλιστα στο σημείο κάποια σκουπίδια να λέγουν τηλεοπτικώς σε όσους τους υπενθύμιζαν τον «κακό» Περίανδρο, ότι η Χρυσή Αυγή δεν ευθύνεται για όποιες εγκληματικές πράξεις των μελών της … !

Την ίδια επίσης εποχή που ο Καρατζαφέρης δήλωνε στον αέρα σε προβεβλημένο δημοσιογράφο την επιθυμία και ευχή του «Να πιάσετε τον Περίανδρο και να του κόψετε το κεφάλι», στελέχη της Χ.Α που γνώριζαν από πρώτο χέρι την αθωότητά μου, συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο του ανωτέρω για τις Νομαρχιακές εκλογές με άνεση προδότη, ενώ σε σχετική μου αντίδραση ο ηθικός καθοδηγητής τους έσπευδε να υπερασπισθή τον πολιτικάντη!

Βεβαίως όλα αυτά και πολύ περισσότερα που θα αποκαλύψω στο μέλλον, έγιναν στο μακρινό παρελθόν. Είχα σκοπό πριν από την αποφυλάκισή μου μάλιστα, να τα αποσιωπήσω, διότι η Χ.Α. εκτός από τραγική είχε καταντήσει δια των ηγετών της κωμική κι ένοιωθα πια την ανάγκη να απομακρυνθώ από κάθε αναφορά σ’ αυτήν για να διασώσω την εθνικιστική μου αξιοπρέπεια αλλά και την προσωπική μου σοβαρότητα.

Έκτοτε όμως διεπίστωσα τα εξής προδοτικά και μέχρι τότε ανήκουστα: χρησιμοποιούσαν ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ρητορική … Υμνούσαν το αστικό κράτος και την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ … Τιμούσαν τους αναρχικούς και τον Λάμπρο ΦΟΥΝΤΑ που ‘καιγε την εθνική μας σημαία … Επιφανές στέλεχός της, που μάλιστα επολιτεύετο παλαιόθεν, προφυλακίστηκε με την αισχρή κατηγορία της ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ … Κατεδίκαζαν ενυπογράφως στην φίλη τους αστυνομία τους συντρόφους, που έκαιγαν την τουρκική σημαία …

Χαριεντιζόντουσαν δημοσίως με επιδειξίες ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ, που έχουν πρωτοστατήσει σε ανθελληνικές δραστηριότητες και κατά των οποίων προ ετών μας έλεγαν να βιαιοπραγήσουμε … Έγλειφαν εκ νέου τον Καρατζαφέρη για νέα πολιτική συνεργασία … Συνεργάζοντο πολιτικώς με κάποιον τον οποίον μέχρι και σήμερα αποκαλούν καταδότη και πληροφοριοδότη της ΚΥΠ, και το οποίον την περίοδο της συνεργασίας τους αποκαλούσαν ΑΡΧΗΓΟ … Απεδέχοντο την ανέγερση τζαμιού αν μείνουν στην χώρα λιγώτεροι μωαμεθανοί … Συνεργάζοντο εκλογικώς με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας …

Μα το σοβαρότερο: Διατηρούσαν μεταξύ τους (όπως και τώρα) εκείνους τους ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ που κατέθεσαν το 1998 σε βάρος μου συκοφαντώντας με και στοχοποιώντας με για να κατασκευαστεί η ανύπαρκτη ενοχή μου … !

Συναγωνιστές,

Την ίδια ώρα που μια τέτοια, σύγχρονη Χ.Α. μετατρέπει τους Εθνικιστές σε Κρατιστές, σε αμόρφωτους χομπίστες ενός αστικού πατριωτισμού δίχως πρότυπα αγωνιστών εμπρός τους, που να τους εμπνέουν, εγώ δεν θα μπορούσα να παρατείνω την σιωπή μου. Η πατρίδα δεν προδίδεται μόνον από τους Εφιάλτες αλλά και όταν οι πατριώτες αδιαφορούν για τους Εφιάλτες. Τώρα, που οι ξένοι εγκληματίες καραδοκούν.

Τώρα που οι αριστεροί τρομοκράτες εξοπλίζονται για τον 3ο γύρο του συμμοριτοπολέμου … και οι «ελεγχόμενοι» εθνικόφρονες τους παραδίδουν αμαχητί τα ματωμένα κάστρα των παλαιών, σαν μαριονέττες στο νέο θέατρο πολιτικών σκιών.

Ιδού: Δέχονται βόμβες, εμπρησμούς, ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα δίχως αντίδραση, αλλά ψοφοδεείς γαρ επιχειρηματολογούν περί πολιτικού κόστους. Σ’ εποχή καθολικής απαξιώσεως του κοινοβουλευτισμού οι πολιτικάντες της συμφοράς στην Χ.Α. – κάποιες αναλφάβητες καρικατούρες – επιδιώκουν παντοιοτρόπως να καταξιωθούν ως βουλευτές. Θαρρείς και η τραγική εμπρός μας εικόνα θα αλλάξη, εάν κάποιοι ακόμη καρπαζοεισπράκτορες ρουφιάνοι της ακροδεξιάς ενώσουν τα οπίσθια τους μ΄ εκείνα των υπολοίπων στα έδρανα της Βουλής, όπου συνετελέσθησαν οι μεγαλύτερες εθνικές υποχωρήσεις στη νεωτέρα ελληνική ιστορία.

Αηδιασμένος απ’ την ανυπαρξία ιδεολογικού υποβάθρου, απ’ τον εκφυλισμό της πολιτικής στρατιωτικοποιήσεως των μαζών σε πολιτική της εκλογοθηρίας και απ΄ το έλλειμμα υψηλών στελεχών που εξ ίσου σιχάθηκαν και έφυγαν, διαχωρίζω επισήμως και ενυπογράφως την θέση μου.

Δηλώνω παρά τις λαβωματιές μου και πάλι ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ, δημιουργός και πιστός της «παλαιάς» Χρυσής Αυγής, που δεν υπάρχει πια, της οποίας την συνοχή και την φήμη ως κίνημα έκτιζα δίνοντας, μαζί με λαμπρούς συντρόφους, ασύλληπτους αγώνες εδώ και 30 έτη, απ’ τα πεδία αγώνος των Αθηνών έως τις νησίδες των Ιμίων, όταν παραλλήλως κάποιοι γραφικοί έκλαιγαν στα γραφεία τους είτε εχαπακώνοντο με ψυχοφάρμακα στις οικίες τους είτε ερητόρευαν στα ξενοδοχεία περί των μαχών μου.

Ως εκ τούτου, και επειδή δεν προτίθεμαι να χαρίσω το έργο μου στους ασήμαντους που επί έτη το καπηλεύτηκαν, απαγορεύω και καταδικάζω κάθε χρήση του ονόματός μου προς πολιτικήν ωφέλειαν της «σύγχρονης», δημοκρατικής Χ.Α, η οποία πίσω απ’ τ’ αγνά μέλη της αποτελεί πολιτικό φιάσκο και την προσωποποίηση της παταγώδους αποτυχίας ενώσεως των εθνικιστών.

Τιμώ τους συναγωνιστές που επί μακρόν μου συμπαραστέκονται, τιμώ τους συνηγόρους μου που σε αντίξοες συνθήκες με υπεράσπισαν με αγάπη και αφιλοκέρδεια τόσον στις δικαστικές αίθουσες όσο και στα πειθαρχικά συμβούλια των φυλακών, τιμώ την οικογένειά μου που προτίμησε την συντριβή της παρά το να γίνω ρουφιάνος όπως οι «άλλοι», τιμώ αυτούς που βρέθηκαν κοντά μου στα δικαστήρια, μα και όλους όσοι από παντού με τιμούν το ίδιο, προπάντων όμως εκείνους που δίχως εκλογική υστεροβουλία δίνουν την μάχη τους και διακινδυνεύουν, όχι για να λάβουν χρήματα από κρατικές επιδοτήσεις, αλλά διότι αγαπούν την Ιδέα και την Θυσία.

Ωστόσο ας γνωρίζουν άπαντες, εντός και εκτός, πως κάθε ανοχή, μετά από την αποκάλυψη, στο μέλλον θ΄αποδειχθή συνενοχή …


Αγαπημένοι σύντροφοι Εθνικιστές,

Μέχρι τώρα, ελεύθερος και φυλακισμένος, έχυνα αδιάκοπα το ΑΙΜΑ μου βαστώντας ψηλά την ΤΙΜΗ μου και διασώζοντας την ΤΙΜΗ ενός ολόκληρου κινήματος. Τώρα όμως που η νομική μου υπόθεση θα κριθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όπου προσφεύγω επιδιώκοντας την επανάληψη της δίκης εύχομαι οι ΑΤΙΜΟΙ ένοχοι να αποκαλυφθούν, κι όχι μόνον οι φυσικοί αλλά και οι ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ.

Η σκληρή Μοίρα που συντρόφευσε μέχρι τώρα την ζωή μου, μαζί και η Πίστη μου στην Ιδέα, που την διετήρησα ανόθευτη σε μύριες αντιξοότητες, μου χάρισαν τεράστια απόσταση απ’ τους ουτιδανούς ψευδοσυντρόφους, την οποία πια δεν μπορώ να καλύψω με πισωγυρίσματα στον θίασο των ΑΤΙΜΩΝ.

Αυτήν την Ιδέα του Γένους, που υπηρέτησαν ήρωες και μάρτυρες, δεν επιθυμώ να την μοιράζωμαι με τους κωμικούς φίλους των πούστηδων και τους ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ. Έτσι, προτιμώντας την γυμνή αλήθεια παρά τις δάφνες της θεατρικής υποδοχής, που μου επεφύλασσαν οι «προσκυνημένοι», καθιστώ σαφές ότι τα πομπώδη χειροκροτήματα είναι για τους άκαπνους.

Για τους τολμηρούς παραμένει το λιτό κλέος.

Τολμήστε κι εσείς ! Για την Πατρίδα και τον Λαό !

ΑΙΜΑ - ΤΙΜΗ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

“Ο νιτσεϊσμός του Βλαστού εμφανίζεται ως σκληρός κοινωνικός -φυλετικός ρατσισμός και ως ευγονική”

«Η επίδραση του Νίτσε στην Ελλάδα - “Τέχνη” και “Διόνυσος”, Βλαστός και Καζαντζάκης – Δημήτρης Ν. Λαμπρέλλης, Παπαζήσης, 2009: Το αντικείμενο πραγμάτευσης της συγκεκριμένης μελέτης είναι ο ελληνικός νιτσεϊσμός. Στο πλαίσιό της εξετάζονται θεμελιώδεις όψεις της πρόσληψης του Νίτσε στην Ελλάδα, όπως είναι η περίπτωση των περιοδικών “Τέχνη” και “Διόνυσος”, καθώς επίσης και αυτές των Π. Βλαστού και Ν. Καζαντζάκη. Πιο διακριβωμένα, η ίδια πάντοτε μελέτη καταλήγει στα εξής συμπεράσματα: Ο νιτσεϊσμός των δύο περιοδικών λαμβάνει τη μορφή του εθνικισμού και του κοινωνικού ανισοτισμού, ακόμη και του κοινωνικού δαρβινισμού στην περίπτωση του συνεργάτη της “Τέχνης”, του Π. Νιρβάνα. Ο νιτσεϊσμός του Βλαστού εμφανίζεται ως σκληρός κοινωνικός -φυλετικός ρατσισμός και ως ευγονική, γνωρίζει δε, όπως και ο νιτσεισμός της “Τέχνης” και του “Διονύσου”, τον έπαινο και το θαυμασμό του Κ. Παλαμά.

Ο νιτσεϊσμός του Καζαντζάκη διακρίνεται από μεγάλο βάθος και αδιάλειπτη συνέχεια: σημείο εκκίνησής του είναι η διατριβή του συγγραφέα για τον Νίτσε, επόμενος σταθμός του είναι ο θαυμασμός του ιδίου για τον Μουσολίνι και τον Φράνκο, και σημείο κατάληξής του είναι η συνεργασία του με τη “Νεολαία” του καθεστώτος Μεταξά…

Στο Επίμετρο, η ίδια μελέτη συζητά δύο θέματα, ορισμένως συναφή προς τον ελληνικό νιτσεϊσμό. Το πρώτο αφορά τη φιλοτέχνηση της εικόνας του Νίτσε από την αδελφή του, ως γερμανού εθνικιστή και προδρόμου του εθνικοσοσιαλισμού φιλοσόφου. Το δεύτερο αφορά το ακανθώδες ζήτημα της σχέσης του Heidegger με τον εθνικοσοσιαλισμό και τον Νίτσε·»

ΒΛΑΣΤΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

Γεννήθηκε το 1879 στην Καλκούτα της Ινδίας όπου ήταν εγκατεστημένοι οι γονείς του. Σπούδασε νομική στην Αθήνα και κατόπιν εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο όπου παντρεύτηκε την κόρη του λογοτέχνη Αλέξανδρου Πάλλη. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε στα 25 του χρόνια. Υπήρξε από τους φανατικούς δημοτικιστές και οπαδός του Γ.Ψυχάρη. Το μεγαλύτερο μέρος της πνευματικής του δραστηριότητας το διέθεσε στη συγγραφή βιβλίων για τη δημοτική γλώσσα. Έγραψε “Γραμματική της Δημοτικής” και το λεξικό “Συνώνυμα και συγγενικά”. Με το ψευδώνυμο Έρμονας εξέδωσε ποιήματα, διηγήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, κριτικές, μελέτες, φιλοσοφικά δοκίμια κ.α. Τα γνωστότερα από τα έργα του είναι: Της ζωής, Αργώ, Στον ίσκιο της συκιάς, Κριτικά ταξίδια, Παραβλάσταρα, Νυχτεριού ζωντοβολιές, Στερνά λόγια κ.α. Πέθανε το 1941 στο Λίβερπουλ της Αγγλίας.

http://el.wordpress.com/tag/%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82/

Έλεος, ο πρωθυπουργός για να βγεί έξω κατεβάζει μέχρι και δύο μηχανοκίνητες λεγεώνες!

Θέα Τύχη

τ
Προσωποποιημένη Θεά της σύμπτωσης του μη προβλέψιμου ή επιδιωχθέντος αλλά και της ευτυχούς συγκυρίας του απροσδόκητου συμβάντος. Η πολιούχος θεά της ευτυχίας των αρχαίων Ελληνικών πόλεων.

Κατά τη «Θεογονία» του Ησίοδου ήταν θυγατέρα του Ωκεανού ή του Νηρέα και της Τηθίος, σε εκδήλωση ίσως του ότι η ναυτιλία και το ναυτικό εμπόριο εν γένει υπήρξαν η πρώτη και κύρια πηγή ευτυχίας των ανθρώπων.


Κατά τον Πίνδαρο, ο οποίος την ονόμαζε και Φερέπολιν, ήταν κόρη του Ελευθέρου Διός ή του Προμηθέα. Την θεωρούσε ως μια από τις Μοίρες, που είχε όμως λιγότερη δύναμη από τις αδελφές της, Θεά του Πεπρωμένου αλλά και ευμενής. Ως ευμενής θεά του πεπρωμένου λατρευόταν με την επωνυμία «Αγαθή Τύχη» στην Αρχαία Ολυμπία, όπου είχε δικό της βωμό. Στους ορφικούς ύμνους συναντάται ως κόρη του Ευβουλέως.
Κατά το Ομηρικό προς τη Δήμητρα ύμνο, η Ωκεανίς Τύχη εμφανιζόταν ως μια από τις συμπαίκτριες της Περσεφόνης.
Συνδέθηκε με άλλες θεότητες-προσωποποιήσεις όπως την Ελπίδα, τον Καιρό και τη Μοίρα. Κυρίως συνδέθηκε με την Ίσιδα κατά την περίοδο των θρησκευτικών συγκρίσεων (Ίσις Τύχη ή Ισιτύχη). Στη σημιτική θρησκεία συνδέθηκε με την Γάδ.
Μαζί της ταυτίσθηκε η θεά των Ρωμαίων Φουρτούνα η λατρεία της οποίας ήταν ιδιαίτερα εξαπλωμένη στην Ιταλία. Η Φουρτούνα (Fortuna) ξεκίνησε από μια ιταλική θεότητα της ευφορίας και της γονιμότητας, που συχνά λειτουργούσε και ως μάντης θεά που προλέγει το μέλλον.
Η Τύχη θεωρήθηκε ως αγαθός δαίμων, μεσολαβητής μεταξύ θεών και ανθρώπων. Ως θεά της αφθονίας και του πλούτου απεικονιζόταν στο ιερό της στη Θήβα να κρατά, ως μητέρα ή τροφός, τον μικρό Πλούτο και στη Σμύρνη από το Βούπαλο να κρατά στο άλλο της χέρι το κέρας της Αμάλθειας, σύμβολο της αφθονίας. Σαν θεά που διευθύνει την ανθρώπινη ζωή απεικονίζεται να κρατά πηδάλιο, σαν σύμβολο της κατεύθυνσης την οποία έδινε σε όλους τους ανθρώπους. Σαν Θεά ευμετάβλητου Φύσης απεικονιζόταν με τροχό ή σφαίρα ή πτερύγιο, σύμβολα της αστάθειας.
Σε εκδήλωση της αντίληψης ότι ο έρωτας προέρχεται από την Τύχη (Αίγειρο Αχαΐας), απεικονιζόταν κοντά στο άγαλμα της και ο Θεός Ερωτας.
Στην Ελληνιστική εποχή και μέχρι το τέλος της αρχαιότητας, κάθε πόλη είχε τη δική της προστάτιδα που λειτουργούσε ως η Πολιάς θεά. Πολλές από αυτές θεωρούσαν την Τύχη ως Πολιούχο θεά. Απεικονιζόταν να φορά πυργωτό διάδημα (πού συμβόλιζε τα τείχη της πόλης), καθισμένη σε θρόνο να κρατά το κέρας της αφθονίας ή σκήπτρο. Μάλιστα η διεξαγωγή όλων των υποθέσεων, δημόσιων και ιδιωτικών, άρχιζε, όπως στην Αθήνα, με την ευχή «Αγαθή Τύχη».
Το πρώτο άγαλμα της σύμφωνα με τον Παυσανία το κατασκεύασε ο Βούπαλος για τους Σμυρναίους. Κολοσσαίο άγαλμα της θεάς είχε στηθεί στην Ηλιδα και την Αλεξάνδρεια. Φημισμένο επίσης ήταν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της το οποίο είχε αφιερώσει ο Ηρώδης ο Αττικός στο ναό της κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η μορφή της χαρακτηρίστηκε επίσης σε νομίσματα, όπου η θεά κρατούσε το κέρας της Αμάλθειας ή πηδάλιο που συμβόλιζε την καθοδήγηση του πεπρωμένου.
Τέλος στο ναό της στο Αργός λεγόταν ότι ο Παλαμίδης είχε αφιερώσει τα πρώτα ζάρια, τα οποία -κατά την παράδοση- είχε ο ίδιος επινοήσει.

ΠΗΓΗ

14χρονη Νορβηγίδα αυτοκτόνησε αφού βιάσθηκε ομαδικά απο Μουσουλμάνους μετανάστες

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΘΥΜΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ" ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.

Η Eva Helgutan υπέστη άγριο ομαδικό βιασμό απο Μουσουλμάνους μετανάστες στο Trondheim της Νορβηγίας. Η οικογένειά της λέει οτι βυθίζονταν ολοένα και περισσότερο στην κατάθλιψη μετά το βιασμό και τελικά αυτοκτόνησε.
Η αστυνομία λέει ότι ένας μεγάλος αριθμός λευκών Νορβηγίδων έχει βιασθεί άγρια απο ομάδες μεταναστών στο Τρόντχαϊμ. Η αστυνομία αναφέρει οτι στόχος τους είναι μόνο λευκές Νορβηγίδες. Η Eva ήταν ένα απο τα τρία νεαρά κορίτσια που βιάσθηκαν ομαδικά μέσα σε μερικές μέρες.

Απο τότε που άνοιξαν τα σύνορα για τους μετανάστες στην Σκανδιναβία οι βιασμοί έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Η συντριπτική πλειονότητα των βιασμών στην Σκανδιναβία διαπράττονται απο μετανάστες που προέρχονται απο την Αφρική και την Μέση Ανατολή.

Σούπερ ήρωας σκύλος στο Σύνταγμα - Loukanikos the Riot Dog

The riot dog:

Hellenic Revenge: Μήνυμα προς όλα τα πατριωτικά blogs.

Σας απευθύνουμε κάλεσμα σε αγώνα υπέρ του Ελληνικού Έθνους.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα θελήσει να κάνει δημοψήφισμα με σκοπό την αλλαγή του Συντάγματος.

Το Σύνταγμα είναι υπέρ του Ελληνικού 'Εθνους και θα προσπαθήσουν να το αλλάξουν για να κάνουν την πατρίδα μας "ουγκάντα".

Το λαθρονομοσχέδιο κρίθηκε από το τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας ως αντισυνταγματικό και παραπέμφηκε προς την οριστική απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ όπως το Σύνταγμα ορίζει.

Η δίκη για την οριστική απόφαση περι της αντισυνταγματικότιτας του νομοσχεδίου για την απόδοση ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες είχε οριστεί για της 03-06-2011 και παρανόμος την ανέβαλαν για τον Δεκέβριο του 2011. Δείτε εδώ

Θα προσπαθήσουν με χίλιους δύο τρόπους να σας πείσουν ότι το Σύνταγμα που έχουμε φταίει για όλα όσα έχουμε πάθει και πρέπει να το αλλάξουμε. Δεν φταίει το Σύνταγμα, φταίνε αυτοί (οι πολιτικοί και τα όργανα του κράτους όπως δικαστική και εκτελεστική εξουσία) που δεν το τηρούν.

Για να σας πείσουν, θα πέσει τρελή προπαγάνδα από τα τηλεοπτικά κανάλια και τους εκδότες ΟΛΩΝ των εφημεριδών. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ"...

Μην ξεχνάτε ότι αυτοί δημιούργησαν το πρόβλημα και είναι μέρος του προβλήματος. Δεν υπάρχει περίπτωση να το λύσουν. Απλά θέλουν να ανανεώσουν τον χρόνο τους...

Δίνοντας ιθαγένεια σε όποιον πίνει νερό, αλλιώνουν την σύσταση του έθνους, μας βάζουν όλους στην κιμαδομηχανή και πεθαίνει ο Ελληνισμός...

Μην πέφτετε θύματα στην αριστερή προπαγάνδα του Σύριζα, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Νέας Τάξης Πραγμάτων (πχ. άμεση Δημοκρατία κτλπ).

Αυτά είναι τα λεγόμενα ΣΟΒΙΕΤ...

Την κρίση την δημιούργησαν η Νέα Τάξη Πραγμάτων με σκοπό να εξαθλιώσουν τους Έλληνες και να δεχτούν ότι τους πουν "για να σωθούν" .

Καλούμε λοιπόν όλα τα πατριωτικά blogs που δεν θέλουν να πάρουν ιθαγένεια οι λαθρομετανάστες σε κοινό αγώνα.

Κάθε 1η και 15 του μήνα να αναρτούν στις σελίδες τους αυτό το κείμενο με σκοπό να γίνει γνωστή η πρόθεση των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Σύριζα, Δημοκρατικής Αριστεράς, Δημοκρατικής Συμμαχίας, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κτλπ για την αλλαγή του Συντάγματος.

Όλα τα blogs που θα λάβουν μέρος παρακαλούντε να στείλουν ένα email στο agnostosX1821@gmail com με σκοπό να συντονιστούμε καλύτερα.

Επίσης καλούμε όλους τους πατριώτες που διαθέτουν λογαριασμό στο facebook να αναρτήσουν και να κοινοποιήσουν αυτοί με την σειρά τους το κείμενο αυτό (στον λογαριασμό του facebook) από όποιο blog επιθυμούν που το έχει αναδημοσιεύσει.

Παρακαλούμε όλους τους Έλληνες που αισθάνονται Έλληνες, να αρχίσουν να μιλούν για τα σχέδια του δημοψηφίσματος στους συγγενείς τους και τους φίλους τους για να μην πέσουν στην προπαγάνδα των καναλιών.

Τέλος θα αναρτήσουμε την λίστα με τα blogs που μας έστειλαν email και το αναδημοσίευσαν με σκοπό να δούν οι πατριώτες και ποιο blog παίζει παιχνίδια στην πλάτη τους και ποια blog είνα αληθινά πατριωτικά και όχι ελεγχόμενα...

Δείτε επίσης εδώ και εδώ .

hellenic revenge