ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΡΑ

Οι εκλογές τέλειωσαν και τα μεγάλα λόγια , οι υποσχέσεις , τα συνθήματα , τα προγράμματα των κομματικών επιτελείων σφραγίστηκαν στα συρτάρια για να ξαναβγούν στις επόμενες εκλογές.
Σφραγίστηκαν όπως σφραγίστηκε η βούληση του λαού που θα εκδηλωθεί ξανά στις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η δημοκρατία των αφεντικών και της απάθειας και αμάθειας του λαού. Ένας λαός που δεν έχει τη γνώση και τη βούληση να διεκδικήσει τίποτα έξω και πέρα από τα πολιτικά του αφεντικά που ηγεμονεύουν των κομμάτων.
Στο μεταξύ η ανεργία διογκώνεται . Οι απολυθέντες εργάτες της ΚΕΟ, προστίθενται στην μεγάλη μάζα των ανέργων που θα ανταγωνίζονται τους λαθρομετανάστες για ένα αβέβαιο μεροκάματο.
Τα συνδικάτα τηρούν σιγή , το κράτος επίσης , τα κόμματα περί άλλων τυρβάζουν . Όμως τα παιδιά των ελλήνων ανέργων περιμένουν ψωμί στο τραπέζι τους.
Δυο δρόμοι υπάρχουν για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα . Ο ένας είναι να παρακαλέσουν τα αφεντικά τους , να παρακαλέσουν αυτούς που τους ψήφισαν , να δείξουν έλεος και να τους δώσουν ένα πιάτο φαί υπό τύπο κοινωνικής μέριμνας.
Ο άλλος δρόμος είναι να συνταχθούν μαζί μας , να πολεμήσουμε για ένα εθνικοκοινωνικό πολίτευμα ενάντια στην εκμετάλλευση της εθνικής εργασίας. Να κοινωνικοποιήσουμε το συσσωρευμένο πλούτο των τραπεζών και της εκκλησίας , να δώσουμε στον εργάτη τη δυνατότητα να είναι ο ίδιος αφεντικό στις δικές του επιχειρήσεις λαϊκής βάσης μέσα από την υποστήριξη της κρατικής μη τοκογλυφικής τράπεζας.
Εθνικοκοινωνισμός τώρα.

Δεύτερος Κύκλος