Μια πρόσφατη συνέντευξη της κίνησης "Νέα Πατρίδα"

1. Πώς αυτοπροσδιορίζεστε και ποια η πολιτική σας ταυτότητα;

Ως Κίνηση Εθνικιστών Κοζάνης, δεν μπορούμε παρά να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως εθνικιστές και εθνικιστής είναι αυτός ο οποίος αγαπά την πατρίδα και το έθνος του και κάνει κάτι γι’ αυτό, μέσω της πολιτικής και κοινωνικής δραστηριοποίησης. Σαφέστατα βέβαια, αυτή η τοποθέτηση είναι σχετικά γενική, διότι ο εθνικισμός όπως τον αντιλαμβάνεται καθένας, ιδιαίτερα ίσως στην Ελλάδα, μπορεί να λάβει διαφορετικά περιεχόμενα. Παρ’ όλα αυτά, εμείς ως νεοσύστατη συλλογικότητα, με ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά, λειτουργούμε μέσω μίας ελάχιστης κοινής συνθήκης ανεξαρτησίας και πολιτικής αυτονομίας μεταξύ των συναγωνιστών που συμμετέχουν και μέσω της πολιτικής και ιδεολογικής ζύμωσης διαμορφώνουμε την πολιτική μας ταυτότητα με τον καιρό.

2. Σαν πρώτη δράση είδαμε αποκατάσταση μνημείων που είχαν βανδαλιστεί. Λίγα λόγια περί αυτού και πού αλλού στοχεύετε; Τί είδους δράσεις σας ελκύουν;

Ο εθνικισμός είναι κοσμοθεωρία και τρόπος ζωής. Έχει θέσεις και απαντήσεις για τα πάντα. Ως εκ τούτου και ως ενεργοί πολίτες του νομού Κοζάνης μας ενδιαφέρει οτιδήποτε επηρεάζει άμεσα η έμμεσα την ποιότητα ζωής στην περιοχή μας, την εθνική και πολιτισμική μας ταυτότητα, τις ευκαιρίες απασχόλησης και τις εργασιακές σχέσεις, την τέχνη, την ιστορία και το μέλλον μας. Η πρώτη μας δραστηριότητα αφορά στην αποκατάσταση μνημείων που είχαν βανδαλιστεί, μεταξύ αυτών και η προτομή του Ίωνος Δραγούμη και μπορούμε να πούμε πως έτυχε θερμής ανταπόκρισης. Από κει και πέρα συνεχίσαμε με αφισοκόλληση σε σχολεία για την 25η Μαρτίου, με την παρουσίαση του βιβλίου «Νοσταλγοί του Μέλλοντος» για τον αυτόνομο εθνικισμό και συνεχίζουμε...

3. Η γνώμη σας για την ΠΟΛΙΤΙΚΗ (ενδιαφέρομαι για τα κοινά της πολιτείας & της κοινωνίας - σύμφωνα με τους προγόνους μας) και την πολιτική (ψηφαλάκια αγοράζωωωωω!! - σύμφωνα με τα σημερινά κοπρόσκυλα);

Η στείρα κομματικοποίηση και η παθητική ανάθεση των ζωών μας σε «αντιπροσώπους» με τετραετή θητεία και λευκή επιταγή, ασφαλώς και αποτελούν εκφυλισμό της έννοιας της πολιτικής και της ίδιας της ανθρώπινης φύσης. Στην αρχαία Ελλάδα ο πολίτης ήταν και οπλίτης, ενώ ακόμα και η Αθηναϊκή δημοκρατία είχε τελείως διαφορετικό περιεχόμενο από τον σημερινό κοινοβουλευτισμό, καθώς απευθύνονταν μόνο σε ισότιμους πολίτες, μέσα από συγκεκριμένα κριτήρια. Από τη μεταπολίτευση και μετά, ζούμε σε ένα σκληρό κομματικό κράτος, που τα πάντα κινούνται γύρω από το ρουσφέτι και τις «γνωριμίες». Τα αποτελέσματα, τα βλέπουμε σήμερα με τον χειρότερο τρόπο και το μόνο που απομένει να δούμε είναι αν τόσα χρόνια καταναλωτισμού, μαντροποίησης και απολιτικοποίησης των νεοελλήνων μας έχουν αλλοτριώσει πλήρως ή έχει μείνει μια ικμάδα αντίστασης.

4.Η γνώμη σας για το ελληνικό εθνοκοινωνικό κίνημα & κινήσεις; Πιστεύετε ότι αυτό υπάρχει, ότι αναπτύσσεται ή κάτι άλλο;

Υπάρχει κίνημα χωρίς φοιτητές και εργάτες (οργανωμένους όχι μεμονωμένους); Υπάρχει κίνημα χωρίς δεξαμενή σκέψης, παραγωγή ιδεολογίας, εκδόσεις, κοινωνικά κέντρα και γενικότερα σημεία αναφοράς; Δυστυχώς θεωρούμε ότι οι Έλληνες εθνικιστές βρίσκονται περιθωριοποιημένοι και στη γωνία, σε μία κατάσταση ημιπαρανομίας. Σίγουρα, βλέπουμε πως τελευταία αρχίζουν και κινούνται τα λιμνάζοντα νερά κι αυτό από μόνο του είναι καλό, αλλά δεν αρκεί. Οι καιροί είναι μαζί μας, αλλά εμείς δεν είμαστε έτοιμοι. Θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι στο χέρι μας να αλλάξει αυτό, αλλά πρέπει να ξεπεράσουμε πολλά εμπόδια.

5. Τι προβλήματα αντιμετωπίζει η πόλη σας, μιλήστε μας γενικά για την κατάσταση εκεί.

Ως κίνηση, απευθυνόμαστε στο νομό Κοζάνης γενικότερα και όχι μόνο στην πόλη της Κοζάνης. Ο νομός Κοζάνης παράγει περίπου το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας μέσα από τα λιγνιτικά εργοστάσια της ΔΕΗ, είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένος οικολογικά και παρά τη βιομηχανική παραγωγή έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας πανελληνίως. Μετά από περίπου 40 χρόνια άγριας εκμετάλλευσης του υπεδάφους, η μεταλιγνιτική περίοδος για το νομό φαντάζει μαύρη, χωρίς καμία υποδομή για την επόμενη μέρα και με την εξορυκτική δραστηριότητα να αφήνει πίσω της σεληνιακά τοπία. Δυστυχώς, τόσα χρόνια, δεν μιλούσε κανείς για την κατάσταση, μια και η ΔΕΗ πλήρωνε καλά. Τώρα μας έχει μείνει ο καρκίνος και η ανεργία και ο κόσμος αρχίζει να ξυπνάει, αλλά...

6. Η γνώμη σας για: μουσική & skinheads / γήπεδο & χούλιγκανς / κόμματα τύπου ΛΑΟΣ κλπ?

α) Η μουσική είναι έκφραση τέχνης η οποία μιλάει μέσα στην ψυχή κάθε ανθρώπου. Φυσικά και προτιμούμε εθνοφυλετικά συνειδητοποιημένους μουσικούς, που περνάνε και τα αντίστοιχα μηνύματα μέσω της μουσικής τους, από τα διάφορα εμπορικά κλαπατσίμπαλα της μάζας και του mtv.

β) Το γήπεδο αποτελεί μία κοινωνική πραγματικότητα η οποία απασχολεί δεκάδες χιλιάδες νέους. Το να τσακώνεσαι για μια ΠΑΕ και να ταϊζεις τον επιχειρηματία πρόεδρο δεν είναι και το πιο έξυπνο πράγμα. Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί που μέσα από την αγάπη τους για την ομάδα, εκδηλώνουν την αγάπη τους για τον τόπο τους και τις ιδέες τους. Μέτρον άριστον.

γ) Είναι πραγματικά οξύμωρο το ότι ο ευρύτερος «πατριωτικός χώρος» απολαμβάνει τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση μεταπολιτευτικά, την περίοδο που οι Έλληνες δείχνουν να αποστρέφονται τα κόμματα. Το ΛΑΟΣ συγκεκριμένα, ψηφίζοντας υπερ του μνημονίου, έριξε και την τελευταία μάσκα και έδειξε το πραγματικό πρόσωπο του καιροσκοπισμού. Ας φτιάξουμε ένα πραγματικό εθνικιστικό κίνημα και μετά βλέπουμε το ζήτημα της εξουσίας. Ως πότε θα ρίχνουμε νερό στο μύλο της ματαιοδοξίας ορισμένων;

7. Τι πιστεύετε θα δώσει λύση στην σημερινή ανεργία και το ΔΝΤ;

Στην Αργεντινή, στην Ουγγαρία, στην Ισλανδία, ακόμα και στην Τουρκία, οι λαϊκές κοινότητες έδειξαν τον δρόμο της αντίστασης στο ΔΝΤ. Στην Ελλάδα, μεγαλύτερες αντιδράσεις έγιναν για τον αντικαπνιστικό νόμο παρά για το ΔΝΤ, μέχρι σήμερα. Αυτό βέβαια έχει να κάνει όχι μόνο με τον νεοέλληνα, αλλά και με το καπέλο που επιβάλλουν σε κάθε μορφή αντίστασης τα κόμματα αλλά και οι δυνάμεις της ευρύτερης διεθνιστικής αριστεράς. Το σίγουρο είναι πως σε κάποια φάση θα σπάσει το καζάνι που βράζει και πραγματικά δεν γνωρίζει κανείς τί μορφή θα πάρει η αγανάκτηση του κόσμου. Τη μαγική λύση δεν την έχει κανείς, το θέμα είναι ποιά θα είναι η θέση των εθνικιστών όταν έρθει εκείνη η ώρα και το κατά πόσο θα μπορούν να γίνουν οι καταλύτες για την επόμενη ημέρα.

8. Έχετε επαφές με ξένους ακτιβιστές; Κάποια πρότυπα;

Επαφές υπάρχουν, κυρίως σε προσωπικό επίπεδο βέβαια. Το ιταλικό εθνικιστικό κίνημα, ιδιαίτερα η συλλογικότητα της Casa Pound, δείχνει το δρόμο αποτελώντας ένα σύγχρονο κίνημα, με πολλές και πρωτότυπες δραστηριότητες, με ουσιαστική δράση και παρέμβαση στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της Ιταλίας, με έρεισμα στη νεολαία και στα πανεπιστήμια, με κοινωνικό πρόσωπο και με αναγνώριση από εχθρούς και φίλους. Πραγματικά πιστεύουμε ότι κατόρθωσε και καθόρισε το πρόσωπο του ιταλικού εθνικισμού στον 21ο αιώνα, καιρός να διαμορφώσουμε κι εμείς το δικό μας πρόσωπο. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αντιγράψουμε και να δημιουργήσουμε ένα κακέκτυπο, αλλά καλό είναι να βλέπουμε τα θετικά των άλλων, ακόμα και στην περίπτωση των ιδεολογικών μας αντιπάλων. Μέχρι σήμερα απλώς επαναλαμβάναμε τα λάθη που έκαναν οι εθνικιστές στο εξωτερικό πριν 20 χρόνια...

9. Ανεξαρτησία, αρχηγός, ιεραρχία......τι προτείνετε;

Προτείνουμε να δημιουργήσουμε επιτέλους ένα κίνημα σε σωστές βάσεις. Η ιεραρχία είναι κάτι το φυσικό και αναδεικνύεται ακόμα και στους πιο αντιεξουσιαστικούς φορείς. Το θέμα όμως είναι να αναδεικνύεται φυσικά, μέσα από τους αγώνες και τις δραστηριότητες της βάσης και να κρίνεται. Στην Ελλάδα, τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστο, η «ηγεσία» ψάχνει να δημιουργήσει τη βάση και να βρει υπηκόους. Εμείς θεωρούμε πως οι εθνικιστές πρέπει να βγουν από το καβούκι τους, να αποτελέσουν παραδείγματα και σημεία αναφοράς στον τόπο τους, να μεταλαμπαδεύσουν την ιδέα και την πίστη, να δημιουργήσουν ένα δίκτυο συνεργασίας σε σωστές βάσεις και από εκεί και πέρα το θέμα της ιεραρχίας θα λυθεί είτε σε κάθετη είτε σε οριζόντια βάση, με τα δεδομένα της εποχής.

10. Ευχαριστούμε πολύ. Τελευταία λόγια δικά σας.

Εμείς ευχαριστούμε για την στήριξη της κίνησής μας. Καλή συνέχεια στην προσπάθεια του ελληνικού B&H και ελπίζουμε οι προσπάθειες που γίνονται τον τελευταίο καιρό από διάφορες κινήσεις και συλλογικότητες σε όλη την Ελλάδα να καρποφορήσουν και να οδηγήσουν σε καλύτερες ημέρες.

από το 31ο τεύχος του περιοδικού "Αίμα και Τιμή"